Leczenie układu pokarmowego: Nexium 20mg, 40mg Esomeprazole Zastosowanie, skutki uboczne i dawkowanie. Cena w aptece internetowej. Leki generyczne bez recepty.
Co to jest Nexium i jak się go stosuje?
Nexium jest lekiem na receptę stosowanym w leczeniu objawów choroby refluksowej przełyku (GERD) i innych stanów, w których występuje nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego, takich jak zespół Zollingera-Ellisona. Nexium można stosować samodzielnie lub z innymi lekami.
Nexium 20mg to inhibitor pompy protonowej.
Nie wiadomo, czy Nexium 20 mg jest bezpieczny i skuteczny u dzieci w wieku poniżej 1 miesiąca w przypadku leków dożylnych i 1 roku w przypadku leków doustnych.
Jakie są skutki uboczne Nexium 40mg?
Nexium może powodować poważne skutki uboczne, w tym:
- silny ból brzucha,
- biegunka wodnista lub krwawa,
- drgawki (drgawki),
- małe lub brak oddawania moczu,
- krew w moczu,
- obrzęk,
- szybki przyrost masy ciała,
- zawroty głowy,
- szybkie lub nieregularne tętno,
- drżenie lub szarpiące ruchy mięśni,
- uczucie zdenerwowania,
- skurcze mięśni,
- skurcze mięśni dłoni i stóp,
- kaszel lub uczucie dławienia,
- ból stawów i
- wysypka skórna na policzkach lub ramionach, która nasila się na słońcu
Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.
Najczęstsze skutki uboczne Nexium 40mg to:
- ból głowy,
- senność,
- łagodna biegunka,
- mdłości,
- ból brzucha,
- gaz,
- zaparcia i
- suchość w ustach
Poinformuj lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne, które Ci przeszkadzają lub które nie ustępują.
To nie wszystkie możliwe skutki uboczne Nexium. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.
OPIS
Substancją czynną w NEXIUM® IV (esomeprazol sodu) do wstrzykiwań jest (S)-5-metoksy-2[[(4-metoksy-3,5-dimetylo-2-pirydynylo)-metylo]sulfinylo]-1H-benzimidazol sód, inhibitor pompy protonowej, który hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego. Esomeprazol jest izomerem S omeprazolu, który jest mieszaniną izomerów S i R. Jego wzór empiryczny to C17H18N3O3SNa o masie cząsteczkowej 367,4 g/mol (sól sodowa) i 345,4 g/mol (związek macierzysty).
Esomeprazol sodu jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie i łatwo rozpuszczalny w etanolu (95%). Wzór strukturalny to:
NEXIUM 20mg IV do wstrzykiwań jest dostarczany jako sterylny, liofilizowany, biały lub prawie biały, porowaty placek lub proszek w fiolce 5 ml, przeznaczony do podawania dożylnego po rozpuszczeniu w 0,9% chlorku sodu do wstrzykiwań, USP; Zastrzyk Ringera z dodatkiem mleczanu, USP lub 5% zastrzyk dekstrozy, USP. NEXIUM IV do wstrzykiwań zawiera 21,3 mg lub 42,5 mg ezomeprazolu sodowego, co odpowiada 20 mg lub 40 mg ezomeprazolu, 1,5 mg wersenianu disodowego i qs wodorotlenek sodu w celu dostosowania pH. Wartość pH zrekonstytuowanego roztworu NEXIUM IV do wstrzykiwań zależy od objętości rekonstytucji i mieści się w zakresie pH od 9 do 11. Stabilność esomeprazolu sodowego w roztworze wodnym jest silnie zależna od pH. Tempo degradacji wzrasta wraz ze spadkiem pH.
WSKAZANIA
Leczenie choroby refluksowej przełyku (GERD) z nadżerkowym zapaleniem przełyku (EE)
NEXIUM IV jest wskazany do krótkotrwałego leczenia GERD z EE u dorosłych i dzieci w wieku od 1 miesiąca do 17 lat, włącznie jako alternatywa dla leczenia doustnego, gdy doustne podawanie NEXIUM w dawce 40 mg nie jest możliwe lub właściwe.
Zmniejszenie ryzyka ponownego krwawienia z owrzodzeń żołądka lub dwunastnicy po endoskopii terapeutycznej u dorosłych
NEXIUM 40 mg dożylnie jest wskazany w celu zmniejszenia ryzyka ponownego krwawienia z wrzodów żołądka lub dwunastnicy po endoskopii leczniczej w przypadku ostrego krwawienia z wrzodów żołądka lub dwunastnicy u dorosłych.
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Dawkowanie dla GERD z EE
Pacjenci dorośli
Zalecana dawka dla dorosłych wynosi 20 mg lub 40 mg NEXIUM 40 mg dożylnie raz na dobę we wstrzyknięciu dożylnym (przez co najmniej 3 minuty) lub w infuzji dożylnej (10 minut do 30 minut) przez maksymalnie 10 dni [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
Pacjenci pediatryczni
Zalecane dawkowanie dla pacjentów pediatrycznych opiera się na wieku i masie ciała, jak pokazano w Tabeli 1 poniżej. Podawać we wlewie dożylnym przez 10 do 30 minut raz dziennie przez maksymalnie 10 dni [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
Zakończenie leczenia
- Bezpieczeństwo i skuteczność NEXIUM 20mg IV przez ponad 10 dni nie zostały wykazane.
- Jak tylko terapia doustna jest możliwa lub właściwa, należy przerwać terapię dożylną NEXIUM 40 mg IV i kontynuować terapię doustną NEXIUM 20 mg.
Dawkowanie w celu zmniejszenia ryzyka ponownego krwawienia wrzodów żołądka lub dwunastnicy po endoskopii terapeutycznej u dorosłych
Zalecana dawka dla dorosłych wynosi 80 mg NEXIUM IV podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 minut, po którym następuje ciągły wlew 8 mg/godzinę przez łączny czas trwania leczenia wynoszący 72 godziny (tj. obejmuje początkową 30-minutową dawkę nasycającą plus 71,5 godziny ciągłego napar) [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
Terapia dożylna ma na celu wyłącznie doraźne wstępne leczenie krwawiących wrzodów żołądka lub dwunastnicy i nie stanowi pełnego leczenia. Podawać doustną terapię hamującą wydzielanie kwasu po leczeniu dożylnym przez cały cykl leczenia.
Dostosowanie dawki w przypadku niewydolności wątroby
GERD Z EE
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Childa-Pugha) maksymalna dawka wynosi 20 mg raz na dobę [patrz Używaj w określonych populacjach ].
Zmniejszenie ryzyka ponownego krwawienia z owrzodzeń żołądka lub dwunastnicy po endoskopii terapeutycznej u dorosłych
W przypadku pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (odpowiednio klasy A i B wg Childa-Pugha), podawać 80 mg we wlewie dożylnym przez 30 minut, a następnie w ciągłym wlewie w dawce 6 mg/godz. przez 71,5 godziny.
W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Childa-Pugha), podawanie 80 mg we wlewie dożylnym trwającym 30 minut, a następnie ciągły wlew w dawce 4 mg/godz. przez 71,5 godziny [patrz Używaj w określonych populacjach ].
Instrukcje przygotowania i administracji dla GERD z EE
Nie podawać leku NEXIUM 40 mg dożylnie jednocześnie z innymi lekami przez to samo miejsce dożylne i/lub dren.
Doustne leki zobojętniające sok żołądkowy mogą być stosowane podczas leczenia NEXIUM 20mg dożylnie
Wstrzyknięcie dożylne trwające co najmniej 3 minuty u dorosłych pacjentów
Infuzja dożylna trwająca od 10 minut do 30 minut u pacjentów dorosłych i dzieci
Magazynowanie
Przechowywać końcowy (rozcieńczony) roztwór NEXIUM IV w temperaturze pokojowej do 30°C (86°F) i podawać w wyznaczonym czasie, jak podano w Tabeli 2 poniżej.
Instrukcje dotyczące przygotowania i podawania w celu zmniejszenia ryzyka ponownego krwawienia wrzodów żołądka lub dwunastnicy u dorosłych
Nie podawać leku NEXIUM 40 mg dożylnie jednocześnie z innymi lekami przez to samo miejsce dożylne i/lub dren.
Doustne leki zobojętniające sok żołądkowy mogą być stosowane podczas leczenia NEXIUM IV
Dawka ładująca (80 mg)
Ciągła infuzja
Magazynowanie
- Ostateczny (rozcieńczony) roztwór NEXIUM IV przechowywać w temperaturze pokojowej do 30°C (86°F) i podawać w ciągu 12 godzin.
JAK DOSTARCZONE
Formy dawkowania i mocne strony
Do wstrzykiwań: 40 mg esomeprazolu w postaci białego lub białawego liofilizowanego proszku w fiolce jednodawkowej do rozpuszczenia.
Składowania i stosowania
NEXIUM 20 mg dożylnie jest dostarczany w fiolce jednodawkowej jako biały lub białawy liofilizowany proszek do rekonstytucji zawierający 40 mg esomeprazolu.
NEXIUM 40 mg i.v. . jest dostępny w następujący sposób:
Magazynowanie
Przechowywać w 25°C (77°F); wycieczki dozwolone do 15 ° do 30 ° C (59 ° do 86 ° F). [Widzieć Temperatura pokojowa kontrolowana przez USP .] Chronić przed światłem. Przechowywać w kartoniku do czasu użycia.
Po rekonstytucji i podaniu wszelkie niewykorzystane części roztworu esomeprazolu należy wyrzucić [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
Wyprodukowano dla: AstraZeneca Pharmaceuticals LP Wilmington, DE 19850. Aktualizacja: marzec 2022
SKUTKI UBOCZNE
Poniżej oraz w innych miejscach na etykiecie opisano następujące poważne działania niepożądane:
- Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Biegunka związana z Clostridium difficile [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Złamanie kości [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Ciężkie skórne reakcje niepożądane [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Toczeń rumieniowaty skórny i układowy [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Hipomagnezemia i metabolizm mineralny [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Polipy gruczołu dna [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
Doświadczenie w badaniach klinicznych
Ponieważ badania kliniczne prowadzone są w bardzo zróżnicowanych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych leku nie może być bezpośrednio porównywana z częstością w badaniach klinicznych innego leku i może nie odzwierciedlać częstości obserwowanych w praktyce.
Objawowy GERD i EE
Dorośli ludzie
Bezpieczeństwo produktu NEXIUM IV opiera się na wynikach badań klinicznych przeprowadzonych w czterech różnych populacjach, w tym zdrowych ochotnikach (n=204) i pacjentów z krwawiącymi wrzodami żołądka lub dwunastnicy (n=375). Opisane poniżej dane odzwierciedlają ekspozycję na NEXIUM 20 mg dożylnie u 359 pacjentów w aktywnie kontrolowanych badaniach: objawowy GERD z lub bez historii EE (n=199) i pacjenci z EE (n=160). Populacja miała od 18 do 77 lat; 45% mężczyzn, 52% rasy kaukaskiej, 17% rasy czarnej, 3% azjatyckich i 28% innej rasy. Większość pacjentów otrzymywała dawki 20 lub 40 mg we wlewie lub wstrzyknięciu. Działania niepożądane występujące u co najmniej 1% pacjentów wymieniono poniżej w Tabeli 3:
Stwierdzono, że leczenie dożylne produktem NEXIUM 20 mg IV 20 i 40 mg podawanym we wstrzyknięciu lub w infuzji ma podobny profil bezpieczeństwa jak esomeprazol doustnie.
Pediatria
Przeprowadzono randomizowane, otwarte, międzynarodowe badanie mające na celu ocenę farmakokinetyki powtarzanych dożylnych dawek produktu NEXIUM IV raz na dobę u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 17 lat włącznie [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ]. Wyniki dotyczące bezpieczeństwa są zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa ezomeprazolu i nie zidentyfikowano żadnych nieoczekiwanych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa.
Zmniejszenie ryzyka ponownego krwawienia z owrzodzeń żołądka lub dwunastnicy u dorosłych
Dane opisane w Tabeli 4 poniżej odzwierciedlają ekspozycję na NEXIUM 20 mg dożylnie u 375 pacjentów, u których w badaniu kontrolowanym placebo stwierdzono endoskopowo potwierdzone krwawienie z wrzodu żołądka lub dwunastnicy. Populacja miała od 18 do 98 lat; 68% mężczyzn, 87% rasy kaukaskiej, 1% rasy czarnej, 7% rasy azjatyckiej i 4% innej rasy. Po endoskopowej hemostazie pacjenci otrzymywali placebo lub 80 mg NEXIUM IV we wlewie dożylnym trwającym 30 minut, a następnie ciągły wlew 8 mg/godz. przez łączny czas trwania leczenia 72 godziny. Po początkowym 72-godzinnym okresie wszyscy pacjenci otrzymywali PPI doustnie przez 27 dni.
Z wyjątkiem opisanych powyżej reakcji w miejscu wstrzyknięcia, stwierdzono, że leczenie dożylne produktem NEXIUM 20 mg dożylnie we wstrzyknięciu lub w infuzji ma podobny profil bezpieczeństwa jak w przypadku doustnego ezomeprazolu.
Doświadczenie postmarketingowe
Następujące działania niepożądane zostały zidentyfikowane podczas stosowania ezomeprazolu po dopuszczeniu do obrotu. Ponieważ reakcje te są zgłaszane dobrowolnie w populacji o niepewnej wielkości, nie zawsze jest możliwe wiarygodne oszacowanie ich częstości lub ustalenie związku przyczynowego z ekspozycją na lek.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza, pancytopenia;
Zaburzenia oka: rozmazany obraz;
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zapalenie trzustki; zapalenie jamy ustnej; mikroskopowe zapalenie jelita grubego; polipy gruczołu dna;
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez;
Zaburzenia układu immunologicznego: reakcja anafilaktyczna/wstrząs; toczeń rumieniowaty układowy;
Infekcje i infestacje: kandydoza przewodu pokarmowego;
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hipomagnezemia (może prowadzić do hipokalcemii i/lub hipokaliemii) [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ], hiponatremia;
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie mięśni, bóle mięśni, złamanie kości;
Zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia wątrobowa, zaburzenia smaku;
Zaburzenia psychiczne: agresja, pobudzenie, depresja, halucynacje;
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek;
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: ginekomastia;
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli;
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie, rumień wielopostaciowy, nadmierna potliwość, nadwrażliwość na światło, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN, niektóre śmiertelne), reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) i ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), toczeń rumieniowaty skórny.
Można również spodziewać się wystąpienia działań niepożądanych związanych z omeprazolem podczas stosowania produktu NEXIUM IV. Pełne informacje dotyczące bezpieczeństwa znajdują się w pełnej informacji dotyczącej omeprazolu podawanego doustnie.
INTERAKCJE Z LEKAMI
Tabele 5 i 6 zawierają leki z klinicznie istotnymi interakcjami lekowymi i interakcjami diagnostycznymi, gdy są podawane jednocześnie z esomeprazolem, oraz instrukcje dotyczące ich zapobiegania lub postępowania.
Więcej informacji na temat interakcji z IPP można znaleźć na etykietach jednocześnie stosowanych leków.
OSTRZEŻENIA
Zawarte jako część ŚRODKI OSTROŻNOŚCI Sekcja.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Obecność nowotworu żołądka
U dorosłych objawowa odpowiedź na leczenie NEXIUM IV nie wyklucza obecności nowotworu żołądka. Rozważyć dodatkowe badania kontrolne i diagnostyczne u dorosłych pacjentów z suboptymalną odpowiedzią lub wczesnym nawrotem objawów po zakończeniu leczenia PPI. U starszych pacjentów rozważ również endoskopię.
Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
pacjentów przyjmujących PPI obserwowano ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (TIN), które może wystąpić w dowolnym momencie leczenia PPI. Pacjenci mogą wykazywać różne objawy przedmiotowe i podmiotowe, od objawowych reakcji nadwrażliwości po niespecyficzne objawy osłabienia czynności nerek (np. złe samopoczucie, nudności, jadłowstręt). W opisywanych seriach przypadków u niektórych pacjentów zdiagnozowano biopsję i bez objawów pozanerkowych (np. gorączka, wysypka lub ból stawów). Odstawić NEXIUM 20mg dożylnie i ocenić pacjentów z podejrzeniem ostrego TIN [patrz PRZECIWWSKAZANIA ].
Biegunka związana z Clostridium Difficile
Opublikowane badania obserwacyjne sugerują, że terapia PPI, taka jak NEXIUM 20 mg dożylnie, może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem biegunki związanej z Clostridium difficile, zwłaszcza u pacjentów hospitalizowanych. Ta diagnoza powinna być brana pod uwagę w przypadku biegunki, która nie ustępuje [patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].
Pacjenci powinni stosować najmniejszą dawkę i najkrótszy czas trwania terapii PPI odpowiednio do leczonego stanu.
Struktura kości
Kilka opublikowanych badań obserwacyjnych sugeruje, że terapia inhibitorem pompy protonowej (PPI) może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem złamań kości udowej, nadgarstka lub kręgosłupa związanych z osteoporozą. Ryzyko złamań było zwiększone u pacjentów otrzymujących duże dawki, definiowane jako wielokrotne dawki dobowe, oraz długotrwałą terapię PPI (rok lub dłużej). Pacjenci powinni stosować najmniejszą dawkę i najkrótszy czas trwania terapii PPI odpowiednio do leczonego stanu. Pacjenci z ryzykiem złamań związanych z osteoporozą powinni być leczeni zgodnie z ustalonymi wytycznymi terapeutycznymi [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA , DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].
Ciężkie skórne reakcje niepożądane
W związku ze stosowaniem IPP zgłaszano występowanie ciężkich skórnych działań niepożądanych, w tym zespołu Stevensa-Johnsona (SJS) i toksycznej martwicy naskórka (TEN), reakcji na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) oraz ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). [Widzieć DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ]. W przypadku wystąpienia pierwszych oznak lub objawów ciężkich skórnych działań niepożądanych lub innych oznak nadwrażliwości należy odstawić lek NEXIUM IV i rozważyć dalszą ocenę.
Toczeń rumieniowaty skórny i układowy
U pacjentów przyjmujących IPP, w tym ezomeprazol, zgłaszano toczeń rumieniowaty skórny (CLE) i toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Zdarzenia te miały miejsce zarówno jako nowy początek, jak i zaostrzenie istniejącej choroby autoimmunologicznej. Większość przypadków tocznia rumieniowatego wywołanego przez PPI to CLE.
Najczęstszą postacią CLE zgłaszaną u pacjentów leczonych PPI był podostry CLE (SCLE) i występował w ciągu kilku tygodni lub lat po ciągłej terapii lekowej u pacjentów od niemowląt po osoby starsze. Generalnie zmiany histologiczne były obserwowane bez zajęcia narządów.
Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest rzadziej zgłaszany niż CLE u pacjentów otrzymujących PPI. SLE związany z PPI jest zwykle łagodniejszy niż SLE nie wywołany lekami. Początek SLE zwykle występował w ciągu kilku dni lub lat po rozpoczęciu leczenia, głównie u pacjentów, od młodych dorosłych po osoby starsze. U większości pacjentów pojawiła się wysypka; jednak zgłaszano również bóle stawów i cytopenię.
Unikaj podawania PPI dłużej niż jest to wskazane medycznie. Jeśli u pacjentów otrzymujących NEXIUM 20 mg IV zostaną zauważone oznaki lub objawy zgodne z CLE lub SLE, należy odstawić lek i skierować pacjenta do odpowiedniego specjalisty w celu oceny. Większość pacjentów poprawia się po odstawieniu samego PPI w ciągu 4 do 12 tygodni. Testy serologiczne (np. ANA) mogą być dodatnie, a podwyższone wyniki testów serologicznych mogą ustąpić dłużej niż objawy kliniczne.
Interakcja z klopidogrelem
Należy unikać jednoczesnego stosowania NEXIUM IV z klopidogrelem. Klopidogrel jest prolekiem. Hamowanie agregacji płytek krwi przez klopidogrel jest w całości spowodowane aktywnym metabolitem. Metabolizm klopidogrelu do jego aktywnego metabolitu może być zaburzony przez jednoczesne stosowanie leków, takich jak esomeprazol, które hamują aktywność CYP2C19. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu z 40 mg ezomeprazolu zmniejsza aktywność farmakologiczną klopidogrelu. Stosując NEXIUM IV należy rozważyć alternatywną terapię przeciwpłytkową [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Hipomagnezemia i metabolizm minerałów
Hipomagnezemię, objawową i bezobjawową, zgłaszano rzadko u pacjentów leczonych IPP przez co najmniej trzy miesiące, w większości przypadków po roku leczenia. Poważne zdarzenia niepożądane obejmują tężyczkę, arytmie i drgawki. Hipomagnezemia może prowadzić do hipokalcemii i/lub hipokaliemii i może nasilać leżącą u podstaw hipokalcemię u pacjentów z grup ryzyka. U większości pacjentów leczenie hipomagnezemii wymagało zastąpienia magnezu i odstawienia PPI.
W przypadku pacjentów, którzy mają być długotrwale leczeni lub przyjmują PPI z lekami, takimi jak digoksyna lub leki, które mogą powodować hipomagnezemię (np. diuretyki), pracownicy służby zdrowia mogą rozważyć monitorowanie poziomu magnezu przed rozpoczęciem leczenia PPI i okresowo [patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].
Należy rozważyć monitorowanie stężenia magnezu i wapnia przed rozpoczęciem leczenia produktem NEXIUM IV oraz okresowo w trakcie leczenia u pacjentów z wcześniej istniejącym ryzykiem hipokalcemii (np. niedoczynność przytarczyc). W razie potrzeby uzupełnij magnez i/lub wapń. Jeśli hipokalcemia jest oporna na leczenie, należy rozważyć przerwanie PPI.
Interakcja z dziurawcem lub ryfampiną
Leki indukujące CYP2C19 lub CYP3A4 (takie jak ziele dziurawca lub ryfampicyna) mogą znacząco zmniejszać stężenie esomeprazolu [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ]. Unikaj jednoczesnego stosowania NEXIUM 40mg IV z dziurawcem lub ryfampicyną.
Interakcje z badaniami diagnostycznymi guzów neuroendokrynnych
Stężenie chromograniny A (CgA) w surowicy wzrasta wtórnie do wywołanego lekiem zmniejszenia kwasowości żołądka. Podwyższony poziom CgA może powodować fałszywie dodatnie wyniki w badaniach diagnostycznych guzów neuroendokrynnych. Pracownicy służby zdrowia powinni czasowo przerwać leczenie ezomeprazolem co najmniej 14 dni przed oceną poziomu CgA i rozważyć powtórzenie testu, jeśli początkowe stężenie CgA jest wysokie. W przypadku wykonywania testów seryjnych (np. w celu monitorowania) do testów należy wykorzystać to samo laboratorium komercyjne, ponieważ zakresy referencyjne między testami mogą się różnić [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Interakcja z metotreksatem
Literatura sugeruje, że jednoczesne stosowanie PPI z metotreksatem (głównie w dużych dawkach; patrz informacje na temat przepisywania metotreksatu) może podwyższać i wydłużać stężenie metotreksatu i/lub jego metabolitu w surowicy, co może prowadzić do toksyczności metotreksatu. W przypadku podawania dużych dawek metotreksatu u niektórych pacjentów można rozważyć czasowe odstawienie PPI [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Polipy dna żołądka
Stosowanie PPI wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia polipów gruczołu dna, które wzrasta przy długotrwałym stosowaniu, zwłaszcza powyżej jednego roku. Większość użytkowników PPI, u których wystąpiły polipy gruczołu dna, była bezobjawowa, a polipy gruczołu dna wykryto przypadkowo podczas endoskopii. Stosuj najkrótszy czas trwania terapii PPI odpowiedni do leczonego stanu.
Toksykologia niekliniczna
rakotwórczość, mutageneza, upośledzenie płodności
Potencjał rakotwórczy esomeprazolu oceniano na podstawie badań omeprazolu. W dwóch 24-miesięcznych badaniach rakotwórczości po podaniu doustnym u szczurów omeprazol w dawkach dobowych 1,7, 3,4, 13,8, 44,0 i 140,8 mg/kg mc. powierzchni) wytwarzały rakowiaki z komórek ECL żołądka w sposób zależny od dawki zarówno u samców, jak i samic szczurów; częstość występowania tego efektu była znacznie większa u samic szczurów, które miały wyższe stężenie omeprazolu we krwi. U nieleczonych szczurów rzadko występują rakowiaki żołądka. Ponadto hiperplazja komórek ECL była obecna we wszystkich leczonych grupach obu płci. W jednym z tych badań samicom szczurów podawano 13,8 mg omeprazolu/kg/dobę (około 3,4-krotność dawki ludzkiej 40 mg/dobę na podstawie powierzchni ciała) przez 1 rok, a następnie przez kolejny rok bez leku. . U tych szczurów nie zaobserwowano rakowiaków. Zwiększoną częstość występowania przerostu komórek ECL związanego z leczeniem zaobserwowano pod koniec 1 roku (94% leczonych w porównaniu z 10% grupą kontrolną). W drugim roku różnica między szczurami leczonymi i kontrolnymi była znacznie mniejsza (46% vs 26%), ale nadal wykazywała większą hiperplazję w grupie leczonej. Gruczolakorak żołądka zaobserwowano u jednego szczura (2%). Nie zaobserwowano podobnego guza u samców i samic szczurów leczonych przez 2 lata. W przypadku tego szczepu szczura nie odnotowano historycznie podobnego guza, ale stwierdzenie dotyczące tylko jednego guza jest trudne do interpretacji. 78-tygodniowe badanie rakotwórczości omeprazolu na myszach po podaniu doustnym nie wykazało zwiększonej częstości występowania guza, ale badanie nie było rozstrzygające.
Esomeprazol dał wynik ujemny w teście mutacji Amesa, teście aberracji chromosomowych komórek szpiku kostnego szczura in vivo oraz teście mikrojądrowym u myszy in vivo. Esomeprazol był jednak dodatni w teście aberracji chromosomowych ludzkich limfocytów in vitro. Omeprazol był dodatni w teście aberracji chromosomowych ludzkich limfocytów in vitro, teście aberracji chromosomowych komórek szpiku kostnego myszy in vivo oraz teście mikrojądrowym u myszy in vivo.
Potencjalny wpływ esomeprazolu na płodność i zdolności reprodukcyjne oceniano w badaniach omeprazolu. Stwierdzono, że omeprazol w dawkach doustnych do 138 mg/kg/dobę u szczurów (około 34-krotność dawki 40 mg/dobę stosowanej u ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała) nie ma wpływu na zdolności reprodukcyjne zwierząt rodzicielskich.
Używaj w określonych populacjach
Ciąża
Podsumowanie ryzyka
Nie ma odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań ezomeprazolu u kobiet w ciąży. Esomeprazol jest izomerem s omeprazolu. Dostępne dane epidemiologiczne nie wykazują zwiększonego ryzyka poważnych wrodzonych wad rozwojowych lub innych niepożądanych skutków ciąży w przypadku stosowania omeprazolu w pierwszym trymestrze ciąży. Badania reprodukcji przeprowadzone na szczurach i królikach wykazały zależną od dawki śmiertelność zarodków przy dawkach omeprazolu około 3,4 do 34 razy większych od dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi (w oparciu o powierzchnię ciała osoby o masie 60 kg).
Nie zaobserwowano działania teratogennego w badaniach reprodukcji na zwierzętach, w których podawano doustnie ezomeprazol magnezowy szczurom i królikom w dawkach odpowiednio około 68-krotnych i 42-krotnych w stosunku do doustnej dawki 40 mg u ludzi (w oparciu o powierzchnię ciała osoby o masie 60 kg). . Zmiany w morfologii kości obserwowano u potomstwa szczurów, którym przez większość ciąży i laktacji podawano dawki równe lub większe niż około 34-krotność dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi. Gdy podawanie matce ograniczało się tylko do okresu ciąży, nie stwierdzono wpływu na morfologię nasad kości u potomstwa w każdym wieku (patrz Dane ).
Szacowane ryzyko tła poważnych wad wrodzonych i poronienia dla wskazanej populacji jest nieznane. Wszystkie ciąże wiążą się z ryzykiem wady wrodzonej, utraty lub innych niekorzystnych skutków. W ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych szacowane podstawowe ryzyko poważnych wad wrodzonych i poronienia w klinicznie rozpoznanych ciążach wynosi odpowiednio 2% do 4% i 15% do 20%.
Dane
Dane ludzkie
Esomeprazol jest izomerem S omeprazolu. W czterech badaniach epidemiologicznych porównywano częstość nieprawidłowości wrodzonych u niemowląt urodzonych przez kobiety, które stosowały omeprazol w czasie ciąży, z częstością nieprawidłowości u niemowląt kobiet narażonych na działanie antagonistów receptora H2 lub innych grup kontrolnych.
populacyjnym retrospektywnym badaniu epidemiologicznym kohortowym ze Szwedzkiego Rejestru Narodzin, obejmującym około 99% ciąż, w latach 1995-99, zgłoszono 955 niemowląt (824 narażonych w pierwszym trymestrze, 39 z nich narażonych po pierwszym trymestrze, a 131 narażonych po pierwszym trymestrze ciąży). w pierwszym trymestrze), których matki stosowały omeprazol w czasie ciąży. Liczba niemowląt narażonych w okresie życia płodowego na omeprazol, u których wystąpiły jakiekolwiek wady rozwojowe, niska masa urodzeniowa, niska punktacja w skali Apgar lub hospitalizacja była podobna do liczby obserwowanej w tej populacji. Liczba niemowląt urodzonych z wadami przegrody międzykomorowej oraz liczba niemowląt martwo urodzonych była nieco wyższa u niemowląt narażonych na działanie omeprazolu niż oczekiwana liczba w tej populacji.
Populacyjne retrospektywne badanie kohortowe obejmujące wszystkie żywe urodzenia w Danii w latach 1996-2009 wykazało 1800 żywych urodzeń, których matki stosowały omeprazol w pierwszym trymestrze ciąży i 837 317 żywych urodzeń, których matki nie stosowały żadnego inhibitora pompy protonowej. Ogólny odsetek wad wrodzonych u niemowląt matek narażonych w pierwszym trymestrze na omeprazol wynosił 2,9% i 2,6% u niemowląt urodzonych przez matki nienarażone na żaden inhibitor pompy protonowej w pierwszym trymestrze ciąży.
W retrospektywnym badaniu kohortowym zgłoszono 689 ciężarnych kobiet narażonych na H2-blokery lub omeprazol w pierwszym trymestrze (134 narażonych na omeprazol) i 1572 ciężarnych nienarażonych na którykolwiek z nich w pierwszym trymestrze ciąży. Całkowity odsetek wad rozwojowych u potomstwa matek, które w pierwszym trymestrze narażono na omeprazol, bloker receptora H2 lub które nie były narażone, wynosił odpowiednio 3,6%, 5,5% i 4,1%.
Małe prospektywne obserwacyjne badanie kohortowe objęło 113 kobiet narażonych na omeprazol w czasie ciąży (89% w pierwszym trymestrze). Zgłaszany odsetek poważnych wrodzonych wad rozwojowych wynosił 4% w grupie omeprazolu, 2% w grupie kontrolnej eksponowanej na nieteratogeny i 2,8% w grupie kontrolnej z parami choroby. Wskaźniki poronień samoistnych i planowych, porodów przedwczesnych, wieku ciążowego w momencie porodu oraz średniej masy urodzeniowej były podobne w obu grupach.
W kilku badaniach nie stwierdzono widocznych krótkoterminowych skutków ubocznych dla niemowlęcia, gdy pojedyncza dawka omeprazolu doustnie lub dożylnie została podana ponad 200 kobietom w ciąży jako premedykacja do cięcia cesarskiego w znieczuleniu ogólnym.
Dane zwierząt
Omeprazol
Badania reprodukcyjne przeprowadzone z omeprazolem na szczurach w dawkach doustnych do 138 mg/kg/dobę (około 34-krotność dawki doustnej 40 mg dla ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała) i u królików w dawkach do 69,1 mg/kg/dobę ( około 34-krotność doustnej dawki 40 mg dla człowieka na podstawie powierzchni ciała) podczas organogenezy nie ujawniono żadnych dowodów na teratogenny potencjał omeprazolu. U królików omeprazol w dawkach w zakresie od 6,9 do 69,1 mg/kg/dobę (około 3,4 do 34 razy większa od dawki doustnej 40 mg u ludzi na podstawie powierzchni ciała) podawany podczas organogenezy powodował zależne od dawki zwiększenie śmiertelności zarodków. resorpcje płodu i zaburzenia ciąży. U szczurów zaobserwowano zależną od dawki toksyczność embrionalną/płodową oraz toksyczność rozwojową po urodzeniu u potomstwa, którego rodzice leczono omeprazolem w dawce od 13,8 do 138,0 mg/kg/dobę (około 3,4 do 34-krotności dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi na powierzchni ciała). powierzchni), podawane przed kryciem przez okres laktacji.
Ezomeprazol
Nie zaobserwowano wpływu na rozwój zarodka i płodu w badaniach rozrodu z zastosowaniem ezomeprazolu magnezowego u szczurów w dawkach doustnych do 280 mg/kg mc./dobę (około 68-krotność dawki doustnej 40 mg u ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała) lub u królików w dawki doustne do 86 mg/kg/dobę (około 41-krotność dawki dla człowieka w przeliczeniu na powierzchnię ciała) podawane podczas organogenezy.
Badanie przed- i pourodzeniowej toksyczności rozwojowej u szczurów z dodatkowymi punktami końcowymi w celu oceny rozwoju kości przeprowadzono z zastosowaniem ezomeprazolu magnezowego w dawkach doustnych od 14 do 280 mg/kg mc./dobę (około 3,4 do 68-krotności dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi podstawy powierzchni). Przeżycie noworodkowe/wczesne po urodzeniu (od urodzenia do odsadzenia) zmniejszyło się przy dawkach równych lub większych niż 138 mg/kg/dobę (około 34-krotność dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała). Masa ciała i przyrost masy ciała uległy zmniejszeniu, a neurobehawioralne lub ogólne opóźnienia rozwojowe w okresie bezpośrednio po odsadzeniu były widoczne przy dawkach równych lub większych niż 69 mg/kg/dobę (około 17-krotność dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi na organizm podstawy powierzchni). Ponadto zaobserwowano zmniejszoną długość, szerokość i grubość kości udowej, zmniejszoną grubość płytki wzrostowej kości piszczelowej oraz minimalną lub łagodną hipokomórkowość szpiku kostnego przy dawkach równych lub większych niż 14 mg/kg/dobę (około 3,4-krotność 40 mg w przeliczeniu na powierzchnię ciała). U potomstwa szczurów, którym podawano doustnie ezomeprazol magnezowy w dawkach równych lub większych niż 138 mg/kg mc./dobę (około 34-krotność dawki doustnej 40 mg u ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała), obserwowano dysplazję nasadową kości udowej.
Wpływ na kości matki obserwowano u ciężarnych i karmiących samic szczurów w badaniu toksyczności przed i po urodzeniu, gdy esomeprazol magnezowy podawano doustnie w dawkach od 14 do 280 mg/kg mc./dobę (około 3,4 do 68 razy więcej niż dawka doustna 40 mg u ludzi podstawie powierzchni ciała). Gdy szczurom podawano dawkę od 7. dnia ciąży do odsadzenia w 21. dniu po urodzeniu, zaobserwowano statystycznie istotny spadek masy kości udowej matki do 14% (w porównaniu z leczeniem placebo) przy dawkach równych lub większych niż 138 mg/kg/dobę (około 34-krotność dawki doustnej 40 mg dla człowieka w przeliczeniu na powierzchnię ciała).
Badanie rozwoju przed- i pourodzeniowego u szczurów, którym podawano ezomeprazol stront (stosując dawki równomolowe w porównaniu z badaniem ezomeprazolu magnezowego) dało podobne wyniki u matek i młodych, jak opisano powyżej.
Dalsze badanie toksyczności rozwojowej u szczurów z kolejnymi punktami czasowymi w celu oceny rozwoju kości u młodych od 2. dnia po urodzeniu do dorosłości przeprowadzono z zastosowaniem ezomeprazolu magnezowego w dawkach doustnych 280 mg/kg mc./dobę (około 68-krotność dawki doustnej 40 mg u ludzi w oparciu o powierzchnię ciała), gdzie esomeprazol podawano od 7. dnia ciąży lub od 16. dnia ciąży do porodu. Gdy podawanie matce ograniczało się tylko do okresu ciąży, nie stwierdzono wpływu na morfologię nasad kości u potomstwa w każdym wieku.
Laktacja
Podsumowanie ryzyka
Esomeprazol jest izomerem S omeprazolu, a ograniczone dane sugerują, że omeprazol może być obecny w mleku ludzkim. Brak danych klinicznych dotyczących wpływu ezomeprazolu na niemowlę karmione piersią lub na produkcję mleka. Należy wziąć pod uwagę korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią wraz z klinicznym zapotrzebowaniem matki na NEXIUM 20 mg i wszelkimi potencjalnymi negatywnymi skutkami NEXIUM lub innych chorób matki karmionych piersią na karmione piersią niemowlę.
Zastosowanie pediatryczne
Bezpieczeństwo i skuteczność NEXIUM 20 mg IV zostały ustalone u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 17 lat w krótkotrwałym leczeniu GERD z EE, jako alternatywy dla leczenia doustnego, gdy doustne podawanie NEXIUM 40 mg nie jest możliwe lub właściwe.
Stosowanie leku NEXIUM 40 mg dożylnie w tej grupie wiekowej opiera się na ekstrapolacji skuteczności u dorosłych na dzieci i doborze dawki w oparciu o dopasowanie ekspozycji u dzieci do dorosłych, poparte następującymi dowodami: a) wyniki zaobserwowane w badaniu farmakokinetycznym (PK) na NEXIUM 20 mg dożylnie do wstrzykiwań u dzieci, b) prognozy na podstawie populacyjnego modelu farmakokinetyki porównującego dane farmakokinetyczne dożylne pomiędzy pacjentami dorosłymi i pediatrycznymi oraz c) związek pomiędzy ekspozycją a wynikami farmakodynamicznymi uzyskanymi na podstawie odpowiednie i dobrze kontrolowane badania, które potwierdziły zatwierdzenie preparatu NEXIUM 40 mg IV u dorosłych [patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE , FARMAKOLOGIA KLINICZNA , Studia kliniczne ].
Bezpieczeństwo i skuteczność NEXIUM IV nie zostały ustalone u pacjentów w wieku poniżej 1 miesiąca w leczeniu GERD z EE lub w celu zmniejszenia ryzyka ponownego krwawienia z wrzodu żołądka lub dwunastnicy po endoskopii terapeutycznej.
Dane dotyczące młodych zwierząt
W badaniu toksyczności na młodych szczurach esomeprazol podawano z solami magnezu i strontu w dawkach doustnych około 34 do 68 razy większych niż dawka dobowa 40 mg u ludzi, w przeliczeniu na powierzchnię ciała. Po podaniu dużych dawek obserwowano zwiększenie liczby zgonów, a po wszystkich dawkach ezomeprazolu obserwowano zmniejszenie masy ciała, przyrost masy ciała, masy i długości kości udowej oraz zmniejszenie ogólnego wzrostu [patrz Toksykologia niekliniczna ].
Zastosowanie geriatryczne
badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z krwawiącymi wrzodami żołądka lub dwunastnicy 52% z 375 pacjentów przydzielonych losowo do grupy NEXIUM IV było w wieku 65 lat i starszych. Nie zaobserwowano ogólnych różnic w bezpieczeństwie i skuteczności między osobami w podeszłym wieku i młodszymi, a inne zgłoszone doświadczenia kliniczne ze stosowaniem produktu NEXIUM 40 mg dożylnie i doustnego ezomeprazolu nie wykazały różnic w odpowiedziach między pacjentami w podeszłym wieku i młodszymi, ale nie można uzyskać większej wrażliwości u niektórych osób starszych. wykluczone.
Niewydolność wątroby
GERD Z EE
Ekspozycja na esomeprazol była znacznie zwiększona u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Child-Pugh), ale nie u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (klasa A i B w skali Child-Pugh) w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością wątroby [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].
W przypadku pacjentów dorosłych nie jest konieczne dostosowanie dawki w przypadku łagodnych do umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
Zmniejszenie ryzyka ponownego krwawienia z owrzodzeń żołądka lub dwunastnicy po endoskopii terapeutycznej
Brak dostępnych danych farmakokinetycznych dla produktu NEXIUM 20 mg dożylnie podawanego w ciągłym dożylnym podawaniu pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby. Ekspozycja na dożylny omeprazol, którego esomeprazol jest enancjomerem, wzrosła u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wszystkich stopni w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością wątroby [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].
W przypadku pacjentów dorosłych nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej dawki nasycającej produktu NEXIUM IV 80 mg u pacjentów z jakimkolwiek stopniem niewydolności wątroby. Zmniejszyć szybkość ciągłej infuzji do 6 mg/godz. u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (klasa A i B w skali Child-Pugh) oraz do 4 mg/godz. u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Child-Pugh) [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].
PRZEDAWKOWAĆ
Objawy opisane w związku z celowym przedawkowaniem NEXIUM 40 mg (ograniczone doświadczenie z dawkami przekraczającymi 240 mg/dobę) są przemijające. Istotne mogą być również doniesienia o przedawkowaniu omeprazolu u ludzi. Dawki mieściły się w zakresie do 2400 mg (120-krotność zwykłej zalecanej dawki klinicznej). Objawy były różne, ale obejmowały splątanie, senność, niewyraźne widzenie, tachykardię, nudności, pocenie się, uderzenia gorąca, bóle głowy, suchość w ustach i inne działania niepożądane podobne do tych obserwowanych przy zalecanych dawkach. Pełne informacje dotyczące bezpieczeństwa znajdują się w pełnej informacji o przepisywaniu doustnego omeprazolu. Nie jest znana swoista odtrutka na esomeprazol. Ponieważ esomeprazol w znacznym stopniu wiąże się z białkami, nie przewiduje się jego usuwania przez dializę. W przypadku przedawkowania leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące.
Jeśli dojdzie do nadmiernej ekspozycji, zadzwoń do Centrum Kontroli Zatruć pod numer 1-800-222-1222, aby uzyskać aktualne informacje na temat postępowania w przypadku zatrucia lub przedawkowania.
PRZECIWWSKAZANIA
- NEXIUM 20mg IV jest przeciwwskazany u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na podstawione benzimidazole lub którykolwiek składnik preparatu. Reakcje nadwrażliwości mogą obejmować anafilaksję, wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek i pokrzywkę [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI , DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].
- Inhibitory pompy protonowej (PPI), w tym NEXIUM 20 mg IV, są przeciwwskazane u pacjentów otrzymujących produkty zawierające rylpiwirynę [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
FARMAKOLOGIA KLINICZNA
Mechanizm akcji
Esomeprazol należy do klasy związków przeciwwydzielniczych, podstawionych benzimidazoli, które hamują wydzielanie kwasu żołądkowego poprzez specyficzne hamowanie układu enzymatycznego H+/K+ ATPazy na powierzchni wydzielniczej komórki okładzinowej żołądka. Esomeprazol jest protonowany i przekształcany w kwaśnym przedziale komórki okładzinowej, tworząc aktywny inhibitor, achiralny sulfenamid. Ponieważ ten układ enzymatyczny jest uważany za pompę kwasu (protonową) w błonie śluzowej żołądka, esomeprazol został scharakteryzowany jako inhibitor pompy kwasu żołądkowego, ponieważ blokuje końcowy etap wytwarzania kwasu. Efekt ten jest zależny od dawki i prowadzi do zahamowania zarówno podstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu, niezależnie od bodźca.
Farmakodynamika
Aktywność antywydzielnicza
Wpływ esomeprazolu na 24-godzinne pH w żołądku u zdrowych osób oceniano w dwóch badaniach, w których podawano 20 mg i 40 mg NEXIUM 20 mg dożylnie we wlewie dożylnym raz na dobę przez 30 minut przez 5 dni, jak pokazano w Tabeli 7.
dwóch badaniach oceniano wpływ esomeprazolu na 24-godzinne pH w żołądku po podaniu wlewu dożylnego 80 mg NEXIUM.IV przez 30 minut, a następnie ciągłego wlewu 8 mg/godzinę przez 23,5 godziny.
U zdrowych osób rasy kaukaskiej z ujemnym wynikiem oznaczenia H. pylori (n=24) % czasu w ciągu 24 godzin (95% CI), gdy wewnątrzżołądkowe pH wynosiło > 6 i > 7, wynosił 52,3% (40,3; 64,4) i 4,8% (1,8; 7,8).
U zdrowych chińskich osobników H. pylori-dodatnich (n=8) i H. pylori-ujemnych (n=11), % czasu w ciągu 24 godzin (95% CI), gdy wewnątrzżołądkowe pH wynosiło > 6 i > 7, wynosił 53% ( 45,6, 60,3) i 15,1% (9,5, 20,7). Odsetek czasu z wewnątrzżołądkowym pH > 6 [59% vs. 47%] i pH > 7 [17% vs. 11%] wykazywał tendencję do większego u pacjentów H. pylori-dodatnich w porównaniu do pacjentów H. pylori-ujemnych.
Efekty gastryny w surowicy
Wpływ esomeprazolu na stężenie gastryny w surowicy oceniano u około 2700 pacjentów w badaniach klinicznych doustnego ezomeprazolu przez okres do 8 tygodni oraz u ponad 1300 pacjentów leczonych przez okres do 12 miesięcy. Średnie stężenie gastryny na czczo wzrastało w sposób zależny od dawki. Wzrost stężenia gastryny w surowicy osiągnął plateau w ciągu dwóch do trzech miesięcy leczenia i powrócił do poziomu wyjściowego w ciągu czterech tygodni po przerwaniu leczenia.
Zwiększona gastryna powoduje hiperplazję komórek podobnych do enterochromafin i podwyższony poziom chromograniny A (CgA) w surowicy. Podwyższony poziom CgA może powodować fałszywie dodatnie wyniki w badaniach diagnostycznych guzów neuroendokrynnych [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].
Efekty komórek enterochromafinopodobnych (ECL)
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu dożylnego ezomeprazolu na komórki ECL.
Próbki z biopsji żołądka ludzkiego uzyskano od ponad 3000 pacjentów (zarówno dzieci, jak i dorosłych) leczonych doustnie omeprazolem w długoterminowych badaniach klinicznych. Częstość występowania hiperplazji komórek ECL w tych badaniach wzrastała z czasem; jednak u tych pacjentów nie stwierdzono żadnego przypadku rakowiaka z komórek ECL, dysplazji ani neoplazji [patrz Toksykologia niekliniczna ].
U ponad 1000 pacjentów leczonych doustnie ezomeprazolem (10 mg, 20 mg lub 40 mg/dobę) przez okres do 12 miesięcy częstość występowania przerostu komórek ECL wzrastała wraz z upływem czasu i dawką. U żadnego pacjenta nie wystąpiły rakowiaki z komórek ECL, dysplazja ani nowotwory błony śluzowej żołądka.
Efekty endokrynologiczne
Esomeprazol nie miał wpływu na czynność tarczycy, gdy był podawany w dawkach doustnych 20 mg lub 40 mg przez 4 tygodnie. Inne działania esomeprazolu na układ hormonalny oceniano w badaniach omeprazolu. Doustne dawki omeprazolu 30 mg lub 40 mg dziennie przez 2 do 4 tygodni nie miały wpływu na metabolizm węglowodanów, poziom krążącego parathormonu, kortyzolu, estradiolu, testosteronu, prolaktyny, cholecystokininy czy sekretyny.
Farmakokinetyka
Wchłanianie
W Tabeli 8 przedstawiono farmakokinetykę esomeprazolu u zdrowych osób po podaniu produktu NEXIUM IV 20 mg i 40 mg raz na dobę we wlewie dożylnym trwającym 30 minut przez 5 dni.
Po dożylnym podaniu produktu NEXIUM 40 mg dożylnie 24 zdrowym ochotnikom w dawce nasycającej 80 mg przez 30 minut, a następnie ciągłej infuzji 8 mg/godz. przez 23,5 godziny (łącznie przez 24 godziny), parametry farmakokinetyczne ezomeprazolu [średnia geometryczna (95% CI)] były następujące: AUCt 111,1 mikromol*h/l (100,5, 122,7 mikromol*h/l), Cmax 15,0 mikromol/l (13,5, 16,6 mikromol/l) i stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym (Css) 3,9 mikromola/l (3,5, 4,5 mikromola/l). W innym badaniu zdrowych osobników rasy kaukaskiej podano ten sam schemat leczenia.
Esomeprazol jest zależnym od czasu inhibitorem CYP2C19, co powoduje samohamowanie i nieliniową farmakokinetykę. Ekspozycja ogólnoustrojowa zwiększa się w sposób bardziej niż proporcjonalny do dawki po wielokrotnych doustnych dawkach ezomeprazolu. W porównaniu z pierwszą dawką, ekspozycja ogólnoustrojowa (Cmax i AUC0-24h) w stanie stacjonarnym po dawkowaniu raz na dobę wzrosła odpowiednio o 43% i 90% w porównaniu z po pierwszej dawce dla dawki 20 mg i wzrosła o 95% i 159% odpowiednio dla dawki 40 mg.
Dystrybucja
Esomeprazol wiąże się w 97% z białkami osocza. Wiązanie z białkami osocza jest stałe w zakresie stężeń od 2 do 20 mikromoli/l. Pozorna objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym u zdrowych osób wynosi około 16 l.
Eliminacja
Metabolizm
Esomeprazol jest intensywnie metabolizowany w wątrobie przez układ enzymatyczny cytochromu P450 (CYP). Metabolity esomeprazolu nie wykazują działania przeciwwydzielniczego. Większa część metabolizmu esomeprazolu zależy od izoenzymu CYP2C19, który tworzy metabolity hydroksylowe i demetylowe. Pozostała ilość zależy od CYP3A4, który tworzy metabolit sulfonowy.
Wydalanie
Esomeprazol jest wydalany w postaci metabolitów głównie z moczem, ale także z kałem. Mniej niż 1% leku macierzystego jest wydalane z moczem. Esomeprazol jest całkowicie eliminowany z osocza i nie dochodzi do jego kumulacji podczas podawania raz na dobę. Okres półtrwania ezomeprazolu w osoczu po podaniu dożylnym produktu NEXIUM IV wynosi około 1,1 do 1,4 godziny i wydłuża się wraz ze wzrostem dawek.
Klirens osoczowy (CL) wynosi około 5,9 do 7,2 l/h podczas podawania produktu NEXIUM 40 mg dożylnie w postaci wlewu dożylnego 80 mg przez 30 minut, a następnie ciągłego wlewu 8 mg/godzinę przez 23,5 godziny.
Określone populacje
Pacjenci geriatryczni
Wartości AUC i Cmax esomeprazolu były nieznacznie wyższe (odpowiednio 25% i 18%) u osób w podeszłym wieku w porównaniu z młodszymi osobami w stanie stacjonarnym. Ten wzrost ekspozycji nie jest uważany za klinicznie istotny.
Pacjenci pediatryczni
Farmakokinetykę ezomeprazolu oceniano u 50 pacjentów pediatrycznych od urodzenia do 17. roku życia włącznie (w tym 44 pacjentów pediatrycznych w wieku od 1 miesiąca do 17 lat) w randomizowanym, otwartym, międzynarodowym, wielonarodowym badaniu dawki 20 mg NEXIUM 40mg i.v. podawane raz dziennie w 3-minutowym wstrzyknięciu dożylnym. Wartości AUC esomeprazolu w osoczu były odpowiednio o 183% i 60% większe u dzieci w wieku od 6 do 11 lat i od 12 do 17 lat w porównaniu z dorosłymi.
Kolejne analizy farmakokinetyczne przewidywały, że następujące schematy dawkowania osiągną porównywalne ekspozycje w osoczu w stanie stacjonarnym (AUC0-24) do tych obserwowanych u dorosłych pacjentów, którym podawano 20 mg NEXIUM IV raz na dobę: 0,5 mg/kg mc. raz na dobę u dzieci od 1 miesiąca do 11 miesięcy wieku, 10 mg raz na dobę u dzieci w wieku od 1 roku do 17 lat o masie ciała poniżej 55 kg oraz 20 mg raz na dobę u dzieci w wieku od 1 roku do 17 lat o masie ciała 55 kg i większej. Przewidywano, że wydłużenie czasu trwania infuzji z 3 minut do 10 minut lub 30 minut spowoduje uzyskanie wartości Cmax w stanie stacjonarnym, które były porównywalne z wartościami obserwowanymi u dorosłych pacjentów otrzymujących odpowiednio dawki 40 mg i 20 mg produktu NEXIUM IV [patrz Używaj w określonych populacjach ].
Pacjenci płci męskiej i żeńskiej
Wartości AUC i Cmax esomeprazolu były nieznacznie wyższe (13%) u kobiet niż u mężczyzn w stanie stacjonarnym po podaniu doustnym. Podobne różnice zaobserwowano w przypadku dożylnego podawania ezomeprazolu. Ten wzrost ekspozycji nie jest uważany za klinicznie istotny.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie przewiduje się zmiany farmakokinetyki esomeprazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek w porównaniu z osobami zdrowymi, ponieważ mniej niż 1% esomeprazolu jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Farmakokinetyka ezomeprazolu w stanie stacjonarnym po podaniu doustnym 40 mg raz na dobę 4 pacjentom z łagodnymi (klasa A w skali Child-Pugh), umiarkowanymi (klasa B w skali Child-Pugh) i ciężkimi (klasa C w skali Child-Pugh) zaburzeniami czynności wątroby była w porównaniu z uzyskanymi u 36 pacjentów płci męskiej i żeńskiej z GERD z prawidłową czynnością wątroby. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby wartości AUC mieściły się w zakresie, jakiego można oczekiwać u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wartości AUC były 2 do 3 razy większe niż u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. [Widzieć Używaj w określonych populacjach ].
Brak dostępnych danych farmakokinetycznych dotyczących ciągłego podawania ezomeprazolu dożylnego pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby. Farmakokinetyka omeprazolu w dawce 80 mg podawanej dożylnie w ciągu 30 minut, a następnie 8 mg/godzinę przez 47,5 godziny u pacjentów z łagodną (klasa A w skali Childa-Pugha; n=5), umiarkowaną (klasa B w skali Child-Pugh; n=4) i ciężkie (klasa C wg Childa-Pugha; n=3) zaburzenia czynności wątroby porównano z tymi uzyskanymi u 24 zdrowych mężczyzn i kobiet. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby klirens omeprazolu i stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym były odpowiednio około 35% mniejsze i 50% większe niż u zdrowych osób. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby klirens omeprazolu był o 50% większy niż u zdrowych osób, a stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym było dwukrotnie większe niż u zdrowych osób [patrz Używaj w określonych populacjach ].
Badania interakcji leków
Wpływ Esomeprazolu/Omeprazolu na inne leki
Badania in vitro i in vivo wykazały, że esomeprazol prawdopodobnie nie hamuje CYP 1A2, 2A6, 2C9, 2D6, 2E1 i 3A4.
Leki przeciwretrowirusowe
W przypadku niektórych leków przeciwretrowirusowych, takich jak rylpiwiryna, atazanawir i nelfinawir, zgłaszano zmniejszenie stężenia w surowicy podczas jednoczesnego podawania z omeprazolem [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Rilpiwiryna
Po wielokrotnych dawkach rylpiwiryny (150 mg na dobę) i omeprazolu (20 mg na dobę), AUC zmniejszyło się o 40%, Cmax o 40%, a Cmin o 33% dla rylpiwiryny [patrz PRZECIWWSKAZANIA ].
Nelfinawir
Po wielokrotnych dawkach nelfinawiru (1250 mg, dwa razy na dobę) i omeprazolu (40 mg na dobę), AUC zmniejszyło się o 36% i 92%, Cmax o 37% i 89% oraz Cmin o 39% i 75% odpowiednio dla nelfinawiru i M8 .
Atazanawir
Po wielokrotnych dawkach atazanawiru (400 mg na dobę) i omeprazolu (40 mg na dobę, 2 godziny przed atazanawirem), AUC zmniejszyło się o 94%, Cmax o 96%, a Cmin o 95%.
Sakwinawir
Po wielokrotnym podawaniu sakwinawiru/rytonawiru (1000/100 mg) dwa razy na dobę przez 15 dni z omeprazolem podawanym w dawce 40 mg na dobę jednocześnie w dniach od 11 do 15. AUC zwiększyło się o 82%, Cmax o 75%, a Cmin o 106%. Mechanizm tej interakcji nie jest w pełni wyjaśniony.
Klopidogrel
W badaniu krzyżowym zdrowym osobom podawano klopidogrel (300 mg dawka nasycająca, a następnie 75 mg na dobę jako dawka podtrzymująca przez 28 dni) sam oraz z ezomeprazolem (40 mg doustnie raz na dobę w tym samym czasie co klopidogrel) przez 29 dni. Ekspozycja na aktywny metabolit klopidogrelu zmniejszyła się o 35% do 40% w tym okresie, gdy klopidogrel i esomeprazol były podawane razem. Zmierzono również parametry farmakodynamiczne i wykazano, że zmiana hamowania agregacji płytek krwi była związana ze zmianą ekspozycji na aktywny metabolit klopidogrelu [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI , INTERAKCJE Z LEKAMI ].
mykofenolan mofetylu
Podawanie omeprazolu 20 mg dwa razy na dobę przez 4 dni i pojedynczej dawki 1000 mg MMF około jednej godziny po ostatniej dawce omeprazolu 12 zdrowym ochotnikom w badaniu krzyżowym spowodowało zmniejszenie Cmax o 52% i zmniejszenie o 23% w AUC MPA [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Cilostazol
Omeprazol działa jako inhibitor CYP2C19. Omeprazol, podawany w dawkach 40 mg na dobę przez jeden tydzień 20 zdrowym ochotnikom w badaniu krzyżowym, zwiększał Cmax i AUC cilostazolu odpowiednio o 18% i 26%. Cmax i AUC jednego z aktywnych metabolitów, 3,4-dihydrocilostazolu, który ma 4-7 razy większą aktywność niż cilostazol, wzrosły odpowiednio o 29% i 69%. Oczekuje się, że równoczesne podawanie cilostazolu z omeprazolem zwiększy stężenia cilostazolu i wyżej wymienionego czynnego metabolitu [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Diazepam
Jednoczesne podawanie 30 mg esomeprazolu i diazepamu, substratu CYP2C19, powodowało 45% zmniejszenie klirensu diazepamu. Zwiększone stężenie diazepamu w osoczu obserwowano po 12 godzinach od podania i później. Jednak w tym czasie stężenia diazepamu w osoczu były poniżej przedziału terapeutycznego, a zatem ta interakcja prawdopodobnie nie ma znaczenia klinicznego.
Digoksyna
Jednoczesne podawanie omeprazolu 20 mg raz na dobę i digoksyny zdrowym osobom zwiększało biodostępność digoksyny o 10% (30% u dwóch osób) [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Inne leki
Jednoczesne podawanie esomeprazolu i naproksenu (nieselektywne NLPZ) nie wykazało żadnych klinicznie istotnych zmian w profilach farmakokinetycznych tych NLPZ.
Wpływ innych leków na ezomeprazol/omeprazol
ziele dziurawca
badaniu krzyżowym z udziałem 12 zdrowych mężczyzn, ziele dziurawca zwyczajnego (300 mg trzy razy na dobę przez 14 dni) znacząco zmniejszyło ogólnoustrojową ekspozycję na omeprazol u osób słabo metabolizujących CYP2C19 (Cmax i AUC zmniejszyły się o 37,5% i 37,9 %) i intensywnie metabolizujących (Cmax i AUC zmniejszyły się odpowiednio o 49,6% i 43,9%) [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Worykonazol
Jednoczesne podawanie omeprazolu i worykonazolu (połączonego inhibitora CYP2C19 i CYP3A4) powodowało ponad dwukrotne zwiększenie ekspozycji na omeprazol. Gdy zdrowym ochotnikom podawano worykonazol (400 mg co 12 godzin przez jeden dzień, a następnie 200 mg raz na dobę przez 6 dni) z omeprazolem (40 mg raz na dobę przez 7 dni), wartości Cmax i AUC0-24 omeprazolu w stanie stacjonarnym znacznie zwiększone: odpowiednio średnio 2-krotnie (90% CI: 1,8, 2,6) i 4-krotnie (90% CI: 3,3, 4,4), w porównaniu z omeprazolem podawanym bez worykonazolu [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].
Inne leki
Jednoczesne podawanie esomeprazolu z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, diazepamem, fenytoiną, chinidyną, naproksenem (nieselektywnym NLPZ) nie wydawało się zmieniać profilu farmakokinetycznego esomeprazolu.
Mikrobiologia
Wpływ na ekologię drobnoustrojów żołądkowo-jelitowych
Zmniejszona kwasowość żołądka z powodu jakichkolwiek środków, w tym inhibitorów pompy protonowej, zwiększa liczbę bakterii normalnie obecnych w przewodzie pokarmowym. Leczenie inhibitorami pompy protonowej może prowadzić do nieznacznie zwiększonego ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego, takich jak Salmonella i Campylobacter, au pacjentów hospitalizowanych prawdopodobnie także Clostridium difficile.
Farmakogenomika
CYP2C19, enzym polimorficzny, bierze udział w metabolizmie esomeprazolu. Allel CYP2C19*1 jest w pełni funkcjonalny, podczas gdy allele CYP2C19*2 i *3 są niefunkcjonalne. Istnieją inne allele związane z brakiem lub zmniejszoną funkcją enzymatyczną. Pacjenci niosący dwa w pełni funkcjonalne allele to osoby intensywnie metabolizujące, a ci, którzy noszą dwa allele utraty funkcji, słabo metabolizują. Ekspozycja ogólnoustrojowa na esomeprazol różni się w zależności od stanu metabolizmu pacjenta: osoby słabo metabolizujące > osoby średnio metabolizujące > osoby intensywnie metabolizujące. Około 3% rasy kaukaskiej i 15 do 20% Azjatów to osoby słabo metabolizujące CYP2C19.
Ekspozycja ogólnoustrojowa na esomeprazol była nieznacznie wyższa (około 17%) u osób średnio metabolizujących z udziałem CYP2C19 (IM; n=6) w porównaniu z osobami intensywnie metabolizującymi (EM; n=17) z CYP2C19. Podobne różnice farmakokinetyczne zaobserwowano w tych genotypach w badaniu zdrowych chińskich osobników, który obejmował 7 EM i 11 IM. Dane farmakokinetyczne dotyczące osób o słabym metabolizmie (PM) z tych badań są bardzo ograniczone.
W stanie stacjonarnym po podaniu produktu NEXIUM 40 mg dożylnie 40 mg raz na dobę, stosunek AUC u osób słabo metabolizujących do AUC w pozostałej części populacji (EM) wynosi około 1,5. Ta zmiana ekspozycji nie jest uważana za klinicznie znaczącą.
Toksykologia i/lub farmakologia zwierząt
Badania reprodukcji
Badania nad reprodukcją przeprowadzono na szczurach przy dawkach doustnych do 280 mg/kg/dobę (około 68-krotność dawki doustnej 40 mg dla ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała) i na królikach przy dawkach doustnych do 86 mg/kg/dobę (około 42-krotność dawki doustnej 40 mg stosowanej u ludzi w stosunku do powierzchni ciała) i nie wykazały żadnych oznak upośledzenia płodności lub uszkodzenia płodu spowodowanego przez ezomeprazol [patrz Używaj w określonych populacjach ].
Badania nad młodymi zwierzętami
Przeprowadzono 28-dniowe badanie toksyczności z 14-dniową fazą rekonwalescencji u młodych szczurów, którym podawano ezomeprazol magnezowy w dawkach od 70 do 280 mg/kg/dobę (około 17 do 68 razy dziennie doustna dawka 40 mg u ludzi na powierzchni ciała powierzchnia bazowa). Zaobserwowano wzrost liczby zgonów po podaniu dużej dawki 280 mg/kg/dobę, gdy młodym szczurom podawano esomeprazol magnezowy od 7. do 35. dnia po urodzeniu. Ponadto dawki równe lub większe niż 140 mg/kg/dobę (około 34 razy dziennie doustna dawka 40 mg u ludzi w przeliczeniu na powierzchnię ciała), powodował związane z leczeniem zmniejszenie masy ciała (około 14%) i przyrost masy ciała, zmniejszenie masy i długości kości udowej oraz ogólny wpływ wzrost. Porównywalne wyniki opisane powyżej zaobserwowano również w tym badaniu z inną solą esomeprazolu, esomeprazolem strontem, w równomolowych dawkach esomeprazolu.
Studia kliniczne
Tłumienie kwasu w GERD
Przeprowadzono cztery wieloośrodkowe, otwarte, dwuokresowe badania naprzemienne w celu porównania farmakodynamicznego wpływu ezomeprazolu po podaniu dożylnym lub doustnym na zahamowanie wydzielania kwasu u 206 pacjentów z objawami GERD z nadżerkami lub bez nadżerkowego zapalenia przełyku. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do otrzymywania 20 lub 40 mg NEXIUM 40 mg dożylnie lub doustnego ezomeprazolu raz na dobę przez 10 dni (Okres 1), a następnie przestawiano w Okresie 2 na inny preparat na 10 dni, dopasowując ich odpowiednią dawkę z Okresu 1. NEXIUM 40 mg dożylnie 20 mg i 40 mg podawano w postaci 3-minutowego wstrzyknięcia w dwóch badaniach oraz jako 15-minutową infuzję w dwóch pozostałych badaniach.
Populacja pacjentów wahała się od 18 do 72 lat; 54% stanowiły kobiety; 53% rasy kaukaskiej, 24% rasy czarnej, 5% azjatyckiej i 17% innej rasy. Podstawowe wydzielanie kwasu (BAO) i maksymalne wydzielanie kwasu (MAO) określono 22 do 24 godzin po podaniu w Okresie 1, Dniu 11; w Okresie 2, Dzień 3; oraz w Okresie 2, Dzień 11. BAO i MAO oszacowano na podstawie jednogodzinnych, ciągłych zbierania treści żołądkowej przed i po (odpowiednio) podskórnym wstrzyknięciu 6,0 mcg/kg pentagastryny.
W badaniach tych, po 10 dniach podawania raz na dobę, NEXIUM IV 20 mg i 40 mg były podobne do odpowiadającej dawki doustnej esomeprazolu pod względem zdolności do hamowania BAO i MAO u tych pacjentów z GERD (patrz Tabela 9 poniżej).
Nie było większych zmian w supresji wydzielania kwasu podczas zmiany postaci dawkowania z dożylnej na doustną.
Krwawienie wrzodów żołądka lub dwunastnicy
Randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie kliniczne przeprowadzono u 764 pacjentów, u których stwierdzono endoskopowo potwierdzone krwawienie wrzodowe żołądka lub dwunastnicy. Populacja miała od 18 do 98 lat; 68% było płci męskiej, 87% rasy kaukaskiej, 1% rasy czarnej, 7% rasy azjatyckiej i 4% innej rasy. Po endoskopowej hemostazie pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy placebo lub NEXIUM IV 80 mg w postaci wlewu dożylnego trwającego 30 minut, a następnie ciągłego wlewu 8 mg/godz. przez łącznie 72 godziny. Po początkowym 72-godzinnym okresie wszyscy pacjenci otrzymywali PPI doustnie przez 27 dni. Występowanie ponownego krwawienia w ciągu 3 dni od randomizacji wyniosło 5,9% w grupie leczonej preparatem NEXIUM 20 mg IV w porównaniu z 10,3% w grupie placebo (różnica w leczeniu -4,4%; 95% przedział ufności: -8,3%, -0,6%; p=0,03 ). Ta różnica w leczeniu była podobna do tej obserwowanej w dniu 7 i dniu 30, podczas którego wszyscy pacjenci otrzymywali doustny PPI.
Randomizowane, podwójnie ślepe, jednoośrodkowe, kontrolowane placebo badanie przeprowadzone w Hongkongu wykazało również zmniejszenie w porównaniu z placebo ryzyka ponownego krwawienia w ciągu 72 godzin u pacjentów z krwawiącymi wrzodami żołądka lub dwunastnicy, którzy otrzymywali racemiczny omeprazol, z czego 50% jest S-enancjomer esomeprazolu.
INFORMACJA O PACJENCIE
Działania niepożądane
Doradź pacjentom, aby zgłaszali swojemu lekarzowi, jeśli wystąpią jakiekolwiek oznaki lub objawy zgodne z:
- Reakcje nadwrażliwości [patrz PRZECIWWSKAZANIA ]
- Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Biegunka związana z Clostridium difficile [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Złamanie kości [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Ciężkie skórne reakcje niepożądane [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].
- Toczeń rumieniowaty skórny i układowy [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Hipomagnezemia i metabolizm mineralny [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
Interakcje leków
Doradź pacjentom, aby przed rozpoczęciem leczenia zgłosili się do swojego lekarza z którymkolwiek z poniższych:
- Produkty zawierające rylpiwirynę [patrz PRZECIWWSKAZANIA ]
- Klopidogrel [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- ziele dziurawca zwyczajnego lub rifampicyna [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
- Metotreksat w dużych dawkach [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]
Administracja
- Poinformuj pacjentów, że podczas przyjmowania leku NEXIUM 40 mg dożylnie można stosować leki zobojętniające sok żołądkowy