Symmetrel 100mg Amantadine Zastosowanie, skutki uboczne i dawkowanie. Cena w aptece internetowej. Leki generyczne bez recepty.

Co to jest Symmetrel i jak jest używany?

Symmetrel 100mg to lek na receptę stosowany w leczeniu objawów grypy typu A i choroby Parkinsona. Symmetrel może być stosowany samodzielnie lub z innymi lekami.

Symmetrel należy do klasy leków zwanych środkami przeciwparkinsonowskimi, agonistami dopaminy; Leki przeciwwirusowe, grypa.

Nie wiadomo, czy Symmetrel 100 mg jest bezpieczny i skuteczny u dzieci poniżej 1 roku życia.

Jakie są możliwe skutki uboczne Symmetrel 100mg?

Symmetrel może powodować poważne działania niepożądane, w tym:

• pokrzywka,
• trudności w oddychaniu,
• obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła,
• skrajna senność,
• nagłe zasypianie nawet po poczuciu czujności,
• zawroty,
• duszność,
• obrzęk dłoni lub stóp,
• bolesne lub utrudnione oddawanie moczu,
• depresja,
• podniecenie,
• agresja,
• zmiany zachowania,
• halucynacje,
• myśli lub zranienie siebie,
• konfiskata,
• bardzo sztywne (sztywne) mięśnie,
• wysoka gorączka,
• wyzysk,
• dezorientacja,
• szybkie lub nierówne bicie serca oraz
• drżenia

Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.

Do najczęstszych działań niepożądanych leku Symmetrel należą:

• zawroty głowy,
• spada,
• suchość w ustach,
• obrzęk nóg lub stóp,
• mdłości,
• zaparcia i
• problemy ze snem (bezsenność)

Poinformuj lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne, które Ci przeszkadzają lub które nie ustępują.

To nie wszystkie możliwe skutki uboczne Symmetrel. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

OPIS

SYMMETREL (Amantadine Hydrochloride, USP) jest określany ogólnie jako chlorowodorek amantadyny i chemicznie jako chlorowodorek 1-adamantanaminy.

Chlorowodorek amantadyny jest stabilnym białym lub prawie białym krystalicznym proszkiem, swobodnie rozpuszczalnym w wodzie i rozpuszczalnym w alkoholu i chloroformie.

Chlorowodorek amantadyny ma działanie farmakologiczne zarówno jako lek przeciwparkinsonowski, jak i przeciwwirusowy.

SYMMETREL (chlorowodorek amantadyny) jest dostępny w tabletkach i syropie.

Każda tabletka przeznaczona do podawania doustnego zawiera 100 mg chlorowodorku amantadyny i zawiera następujące składniki nieaktywne: hydroksypropylometylocelulozę, stearynian magnezu, celulozę mikrokrystaliczną, glikolan sodowy skrobi, FD&C Yellow No. 6.

Syrop SYMMETREL 100 mg zawiera 50 mg chlorowodorku amantadyny na 5 ml i zawiera następujące nieaktywne składniki: sztuczny aromat malinowy, kwas cytrynowy, metyloparaben, propyloparaben i roztwór sorbitolu.

WSKAZANIA

Leczenie choroby Parkinsona

• Parkinsonizm idiopatyczny;
• Parkinsonizm wtórny (np. typu pozamózgowego, pochodzenia mózgowo-naczyniowego lub parkinsonizmu polekowego) (patrz punkt INTERAKCJE Z LEKAMI ).

Zapobieganie i leczenie oznak i objawów zakażenia spowodowanego różnymi szczepami wirusa grypy A

• Do indywidualnej i zbiorowej profilaktyki u osób narażonych na ryzyko zakażenia, szczególnie gdy szczepienie jest niedostępne lub przeciwwskazane;
• Profilaktyka w połączeniu ze szczepionką inaktywowaną podczas epidemii do czasu pojawienia się przeciwciał ochronnych

Amantadyna jest wskazana w leczeniu czynnego zakażenia grypą typu A, podana w ciągu 48 godzin od wystąpienia objawów.

Wśród pacjentów pediatrycznych Symmetrel jest wskazany tylko u dzieci w wieku 5 lat i starszych.

Podczas stosowania leku Symmetrel, zarówno indywidualnie, jak i w grupach pacjentów, konieczne jest, aby leczenie było prowadzone pod nadzorem lekarza.

DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA

Schemat dawkowania

Ogólna populacja docelowa

Choroba Parkinsona

Początkowo 100 mg dziennie, po tygodniu zwiększona do 200 mg dziennie w 2 dawkach podzielonych. Dawkę można dostosowywać w zależności od oznak i objawów. Ilości przekraczające 200 mg na dobę (do maksymalnie 300 mg na dobę w dawkach podzielonych) mogą zapewnić dodatkową ulgę, ale mogą również wiązać się z rosnącą toksycznością. W takich przypadkach dawkę należy zwiększać stopniowo, w odstępach nie krótszych niż 1 tydzień. Amantadyna działa w ciągu kilku dni, ale często traci część swojej skuteczności w ciągu kilku miesięcy ciągłego leczenia.

Skuteczność amantadyny może zostać przedłużona przez czasowe odstawienie, które wydaje się przywracać aktywność.

Leczenie preparatem Symmetrel 100 mg należy zmniejszać stopniowo, ponieważ nagłe odstawienie może zaostrzyć zespół Parkinsona, niezależnie od odpowiedzi pacjenta na terapię (patrz punkt OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ).

Symmetrel należy przyjmować w porze posiłków, najlepiej rano i w południe.

Leczenie skojarzone: W pierwszym etapie leczenia produktem leczniczym Symmetrel należy kontynuować leczenie innym lekiem przeciwparkinsonowskim z +h, który pacjent jest już leczony. W wielu przypadkach możliwe jest wówczas stopniowe zmniejszanie dawki innego leku bez szkody dla odpowiedzi na leczenie. Jeśli jednak wystąpią nasilone działania niepożądane, należy szybciej zmniejszyć jego dawkę. U pacjentów już otrzymujących duże dawki leków antycholinergicznych lub L-dopę początkową fazę leczenia małymi dawkami leku Symmetrel 100 mg należy przedłużyć do 15 dni.

Parkinsonizm polekowy

Jeśli leczenie parkinsonizmu polekowego poprzez zmniejszenie dawki leku wywołującego lek nie jest praktyczne, Symmetrel można rozpocząć od dawki 100 mg dwa razy na dobę. Leczenie preparatem Symmetrel 100 mg można zmniejszyć, gdy objawy pozapiramidowe są pod kontrolą przez pewien czas.

Grypa typu A - zapobieganie i leczenie

Dorośli (w wieku 19-65 lat): 200 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. .

Skuteczne zapobieganie i leczenie grypy typu A opisano przy dawce 100 mg na dobę (w przypadku nietolerancji 200 mg na dobę można zastosować dawkę 100 mg na dobę).

Zapobieganie: W profilaktyce ten schemat należy rozpocząć w oczekiwaniu na kontakt i kontynuować przez cały czas wybuchu epidemii grypy typu A, zwykle przez około 6 tygodni. W przypadku stosowania z inaktywowaną szczepionką przeciwko grypie typu A, amantadynę należy kontynuować przez 2 do 3 tygodni po podaniu szczepionki.

Leczenie: Wskazane jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia grypy i kontynuowanie leczenia przez 4 do 5 dni. W przypadku rozpoczęcia podawania amantadyny w ciągu 48 godzin od wystąpienia objawów, czas trwania gorączki i innych objawów zmniejsza się o 1 dzień, a reakcja zapalna małego drzewa oskrzelowego, która zwykle towarzyszy grypie, ustępuje szybciej.

Specjalne populacje

Pacjenci pediatryczni (poniżej 18 lat)

Grypa typu A – zapobieganie i leczenie

• Dzieci w wieku od 5 do 9 lat: 100 mg na dobę w pojedynczej dawce.
• Dzieci w wieku od 10 do 18 lat: 200 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych.

Pacjenci geriatryczni (65 lat lub starsi)

Na stężenie amantadyny w osoczu wpływa czynność nerek. U osób w podeszłym wieku okres półtrwania w fazie eliminacji jest zwykle dłuższy, a klirens nerkowy niższy niż u młodszych osób. Dlatego u pacjentów w podeszłym wieku bez choroby nerek zaleca się dawkę nieprzekraczającą 100 mg na dobę. Jeśli pacjent ma jakiekolwiek zaburzenia czynności nerek, należy dostosować odstępy między dawkami (patrz punkt DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA - Zaburzenia czynności nerek ).

Zaburzenia czynności nerek

pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i poddawanych hemodializie okres półtrwania amantadyny w fazie eliminacji jest znacznie wydłużony, co powoduje zwiększenie stężenia w osoczu. U tych pacjentów konieczne jest staranne dostosowanie dawki produktu leczniczego Symmetrel 100 mg poprzez wydłużenie odstępów pomiędzy kolejnymi dawkami w zależności od klirensu kreatyniny (patrz tabela 1).

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek leczonych z powodu zakażenia grypą typu A, pierwszego dnia należy podać dawkę nasycającą produktu leczniczego Symmetrel 200 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek rozpoczynających leczenie z powodu choroby Parkinsona produktem leczniczym Symmetrel 100 mg w pierwszym dniu należy zastosować dawkę nasycającą 100 mg/dobę.

Dawka później: 100 mg w odstępach pokazanych poniżej

Pacjentom poddawanym hemodializie należy podawać dawkę podtrzymującą 100 mg raz na 7 dni (tj. raz w tygodniu), począwszy od 8. dnia.

W idealnym przypadku należy monitorować stężenia amantadyny w osoczu. Zaleca się uważną obserwację pacjenta (patrz punkt FARMAKOLOGIA KLINICZNA/Farmakokinetyka/Populacje specjalne ).

Metoda administracji

Kapsułki należy przyjmować doustnie z jedzeniem, aby uniknąć podrażnienia żołądka.

JAK DOSTARCZONE

Składowania i stosowania

Zobacz składane pudełko.

Nie należy stosować leku Symmetrel 100 mg po dacie oznaczonej na opakowaniu „EXP”.

Producent: Novartis Pharma AG, Bazylea, Szwajcaria. Aktualizacja: kwiecień 2019 r.

SKUTKI UBOCZNE

Działania niepożądane amantadyny są często łagodne i przemijające. Zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 2-4 dni leczenia i szybko ustępują w ciągu 24-48 godzin od odstawienia amantadyny.

Nie wykazano bezpośredniego związku między dawką a występowaniem działań niepożądanych; jednak wydaje się, że wraz ze wzrostem dawek występuje tendencja do częstszych działań niepożądanych leku (zwłaszcza dotyczących ośrodkowego układu nerwowego).

Działania niepożądane leku z badań klinicznych, zgłoszeń spontanicznych i przypadków w piśmiennictwie (Tabela 2) wymieniono według klasyfikacji układów i narządów MedDRA. W obrębie każdej klasy układów narządowych działania niepożądane leku są uszeregowane według częstości, przy czym najczęstsze reakcje są na początku. W każdej grupie częstości działania niepożądane są przedstawione w kolejności zmniejszającej się ciężkości. Ponadto odpowiednia kategoria częstości dla każdego działania niepożądanego jest oparta na następującej konwencji (CIOMS III): bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do

Dodatkowe działania niepożądane leku na podstawie zgłoszeń spontanicznych i przypadków literaturowych (częstość nieznana)

Zaburzenia kontroli impulsów

U pacjentów leczonych agonistami dopaminy, w tym produktem leczniczym Symmetrel, może wystąpić patologiczny hazard, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, napady objadania się i kompulsywne objadanie się (patrz punkt OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ).

INTERAKCJE Z LEKAMI

Obserwowane interakcje skutkujące tym, że jednoczesne stosowanie nie jest zalecane

Jednoczesne podawanie amantadyny z kombinacją hydrochlorotiazydu o ustalonej dawce i triamterenu może zmniejszyć ogólnoustrojowy klirens leku, prowadząc do zwiększenia stężenia w osoczu i wystąpienia działań toksycznych (dezorientacja, omamy, ataksja, mioklonie).

W pojedynczych przypadkach zgłaszano dekompensację psychotyczną u pacjentów otrzymujących amantadynę i jednocześnie leki przeciwpsychotyczne lub lewodopę. Jednoczesne podawanie amantadyny i leków przeciwcholinergicznych lub lewodopy może nasilać splątanie, omamy, koszmary senne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe lub inne działania niepożądane podobne do atropiny (patrz punkt PRZEDAWKOWAĆ ).

Oczekiwane interakcje, które należy wziąć pod uwagę

Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy

Jednoczesne podawanie amantadyny i leków lub substancji (np. alkoholu) działających na ośrodkowy układ nerwowy może powodować dodatkową toksyczność ośrodkowego układu nerwowego. Zalecana jest ścisła obserwacja (patrz rozdział PRZEDAWKOWAĆ ).

OSTRZEŻENIA

Zawarte jako część "ŚRODKI OSTROŻNOŚCI" Sekcja

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

pacjentów z wcześniej istniejącymi napadami drgawkowymi podczas leczenia amantadyną występowała zwiększona częstość napadów uogólnionych. Zmniejszenie dawki może zminimalizować to ryzyko. Tych pacjentów należy ściśle monitorować.

U pacjentów z podstawowymi zaburzeniami psychicznymi może wystąpić nasilenie omamów, splątania i koszmarów sennych.

Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy zachować ostrożność przepisując Symmetrel 100 mg pacjentom leczonym lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy lub u których ryzyko przewyższa korzyści z leczenia. Podczas leczenia amantadyną zgłoszono niewielką liczbę prób samobójczych, z których niektóre były śmiertelne. Ponieważ niektórzy pacjenci również próbowali popełnić samobójstwo poprzez przedawkowanie amantadyny, recepty należy wypisywać na najmniejszą ilość, zgodną z dobrym postępowaniem z pacjentem.

Podczas leczenia produktem leczniczym Symmetrel może wystąpić obrzęk obwodowy, prawdopodobnie spowodowany miejscowymi zaburzeniami naczyniowymi. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z niewydolnością serca w wywiadzie.

Szczególna ostrożność jest wymagana u pacjentów cierpiących na nawracające egzemę, owrzodzenie żołądka lub zaburzenia sercowo-naczyniowe w wywiadzie lub w wywiadzie.

Symmetrel należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. W przypadku zaburzeń czynności nerek dawkę należy dostosować do indywidualnego klirensu kreatyniny i najlepiej monitorować stężenie amantadyny w osoczu. Ponieważ tylko niewielkie ilości amantadyny są eliminowane przez pacjentów poddawanych hemodializie z powodu niewydolności nerek, u tych pacjentów należy starannie dostosować dawkowanie, aby uniknąć działań niepożądanych (patrz punkt DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA i sekcja PRZEDAWKOWAĆ ).

dzieci obserwowano hipotermię. Należy zachować ostrożność przepisując Symmetrel 100 mg dzieciom w celu zapobiegania i leczenia choroby wywołanej wirusem grypy typu A (patrz również punkt DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ).

Ponieważ amantadyna ma działanie antycholinergiczne, nie należy jej podawać pacjentom z nieleczoną jaskrą zamykającego się kąta.

W przypadku wystąpienia niewyraźnego widzenia lub innych problemów ze wzrokiem należy skontaktować się z okulistą, aby wykluczyć obrzęk rogówki. W przypadku rozpoznania obrzęku rogówki należy przerwać leczenie amantadyną.

Przerwanie leczenia

Nagłe odstawienie amantadyny może spowodować nasilenie objawów choroby Parkinsona lub objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), katatonię, a także objawy poznawcze (np. splątanie, dezorientacja, pogorszenie stanu psychicznego, majaczenie). Istnieją pojedyncze doniesienia o możliwym związku między wystąpieniem lub zaostrzeniem katatonii wywołanej NMS lub neuroleptykami a odstawieniem amantadyny u pacjentów jednocześnie przyjmujących neuroleptyki. Dlatego nie należy nagle przerywać leczenia amantadyną.

Opór

Oporność na amantadynę i rymantadynę można łatwo uzyskać przez seryjne pasażowanie szczepów wirusa grypy in vitro lub in vivo w obecności leku. Wirusy grypy typu A (krzyżowo) oporne na amantadynę i rymantadynę mogą pojawić się, gdy leki te są stosowane w leczeniu infekcji grypowych. Pozorna transmisja wirusów lekoopornych mogła być przyczyną niepowodzenia profilaktyki i leczenia w kontaktach domowych i pacjentach domów opieki. Jednak do tej pory nie ma dowodów na to, że oporny wirus wywołuje chorobę, która w jakikolwiek sposób różni się od choroby wywoływanej przez wrażliwe wirusy.

Zaburzenia kontroli impulsów

Pacjenci powinni być regularnie monitorowani pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów, że u pacjentów leczonych agonistami dopaminy, w tym produktem leczniczym Symmetrel, mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, w tym patologiczny hazard, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, napady objadania się i kompulsywne objadanie się. W przypadku wystąpienia takich objawów należy rozważyć zmniejszenie dawki/stopniowe odstawienie leku.

Prowadzenie i używanie maszyn

Pacjentów otrzymujących Symmetrel 100 mg należy ostrzec, że zawroty głowy, niewyraźne widzenie i inne objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ) mogą wystąpić i zaburzać reakcję pacjenta, w takim przypadku nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Ciąża, laktacja, kobiety i mężczyźni o potencjale rozrodczym

Ciąża

Podsumowanie ryzyka

Symmetrel 100mg jest przeciwwskazany w czasie ciąży. Zgłaszano powikłania związane z amantadyną podczas ciąży

Dane zwierząt

Badania toksycznego wpływu na reprodukcję przeprowadzono na szczurach i królikach. U szczurów wykazano, że dawki doustne 50 i 100 mg/kg mają działanie teratogenne

Laktacja

Podsumowanie ryzyka

Amantadyna przenika do mleka matki. U niemowląt karmionych piersią zgłaszano działania niepożądane leku. Matki karmiące nie powinny przyjmować leku Symmetrel.

Kobiety i mężczyźni o potencjale rozrodczym

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję (metody, które skutkują mniej niż 1% wskaźnikiem ciąż) podczas leczenia i przez 5 dni po przyjęciu ostatniej dawki amantadyny.

Bezpłodność

Symmetrel w dawce 32 mg/kg/dobę (równej maksymalnej zalecanej dawce u ludzi wyrażonej w mg/m2) podawany samcom i samicom szczurów z zaburzeniami płodności (patrz punkt Toksykologia niekliniczna ).

PRZEDAWKOWAĆ

Przedawkowanie (ostre przedawkowanie z wielokrotnością maksymalnej zalecanej dawki lub nadmierne narażenie spowodowane wysokimi dawkami u pacjentów w podeszłym wieku i (lub) z zaburzeniami czynności nerek) produktu leczniczego Symmetrel może prowadzić do zgonu (patrz punkt OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ).

Objawy i symptomy

Zaburzenia nerwowo-mięśniowe i objawy ostrej psychozy są głównymi cechami ostrego zatrucia amantadyną.

Ośrodkowy układ nerwowy

Hiperrefleksja, niepokój ruchowy, drgawki, objawy pozapiramidowe (skurcze skrętne, postawa dystoniczna), rozszerzone źrenice, dysfagia, splątanie, dezorientacja, majaczenie, omamy wzrokowe, mioklonie, agresja/wrogość, obniżony poziom świadomości i śpiączka.

Układ oddechowy

Hiperwentylacja, obrzęk płuc, niewydolność oddechowa, w tym zespół niewydolności oddechowej dorosłych.

Układu sercowo-naczyniowego

Zgłaszano zatrzymanie akcji serca i nagły zgon sercowy. Tachykardia zatokowa, arytmia, nadciśnienie.

Układ pokarmowy

Nudności, wymioty, suchość w ustach.

Czynność nerek

Zatrzymanie moczu, zaburzenia czynności nerek, w tym wzrost BUN i zmniejszenie klirensu kreatyniny.

Przedawkowanie skojarzonego leczenia farmakologicznego

Obwodowe i ośrodkowe działania niepożądane leków antycholinergicznych nasilają się podczas jednoczesnego stosowania amantadyny, a ostre reakcje psychotyczne, które mogą być identyczne z wywołanymi zatruciem atropiną, mogą wystąpić w przypadku stosowania dużych dawek leków antycholinergicznych. W przypadku jednoczesnego przyjmowania alkoholu lub środków pobudzających ośrodkowy układ nerwowy objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrego zatrucia amantadyną mogą ulec nasileniu i (lub) zmianie.

Kierownictwo

Nie ma swoistego antidotum.

Usunięcie i/lub inaktywacja środka(ów) zatruwającego(ych): wywołanie wymiotów i/lub aspiracji żołądka i płukanie, jeśli pacjent jest przytomny, węgiel aktywowany, przeczyszczanie solą fizjologiczną, jeśli uznano to za właściwe. Ponieważ amantadyna jest w dużej mierze wydalana z moczem w postaci niezmienionej, utrzymanie funkcji wydalniczej nerek, obfita diureza i wymuszona diureza, jeśli to konieczne, skutecznie usuwają ją z krwiobiegu. Zakwaszenie moczu sprzyja wydalaniu amantadyny z moczem. Hemodializa nie usuwa znacznych ilości leku Symmetrel; u pacjentów z niewydolnością nerek po 4-godzinnej hemodializie usunięto 7 do 15 mg po pojedynczej dawce doustnej 300 mg.

Monitorowanie ciśnienia krwi, częstości akcji serca, EKG, oddychania, temperatury ciała oraz, w razie potrzeby, leczenie możliwego niedociśnienia i arytmii serca. Należy zachować ostrożność podczas podawania substancji adrenergicznych w przypadku zaburzeń rytmu serca i niedociśnienia, ponieważ stan kliniczny może ulec pogorszeniu ze względu na arytmogenny charakter leków adrenergicznych.

Drgawki i nadmierny niepokój ruchowy: podawać leki przeciwdrgawkowe, takie jak diazepam dożylnie, paraldehyd im lub per rectum lub fenobarbital im.

Ostre objawy psychotyczne, majaczenie, postawa dystoniczna, objawy miokloniczne: zgłaszano fizostygminę w powolnym wlewie dożylnym (dawka 1 mg u dorosłych, 0,5 mg u dzieci) w wielokrotnym podaniu w zależności od początkowej odpowiedzi i późniejszej potrzeby.

Zatrzymanie moczu: pęcherz powinien być cewnikowany; Założony na stałe cewnik można pozostawić na miejscu przez wymagany czas.

PRZECIWWSKAZANIA

• Ciąża;
• Znana nadwrażliwość na amantadynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą leku Symmetrel.

FARMAKOLOGIA KLINICZNA

Grupa farmakoterapeutyczna

Środek przeciwparkinsonowski i przeciwwirusowy przeciw grypie.

Mechanizm działania (MOA)/Farmakodynamika (PD)

Jako agent przeciw parkinsonizmowi

Uważa się, że amantadyna działa poprzez nasilenie uwalniania dopaminy z neuronów centralnych i opóźnianie jej wychwytu zwrotnego do pęcherzyków synaptycznych.

Może również wykazywać pewne działanie antycholinergiczne.

Podawana samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, amantadyna łagodzi zarówno podstawowe oznaki i objawy parkinsonizmu, jak i zdolność czynnościową.

Efekt zazwyczaj pojawia się w ciągu 2 do 5 dni po rozpoczęciu leczenia. Wykazuje pozytywny wpływ, szczególnie na akinezję, sztywność i drżenie.

Jako antywirusowy środek przeciwgrypowy

Amantadyna specyficznie hamuje replikację wirusów grypy typu A w niskich stężeniach. Przy użyciu czułego testu redukcji płytki nazębnej wirusy ludzkiej grypy typu A, w tym podtypy H1N1, H2N2, H3N2, są hamowane przez 0,4 mikrograma/ml lub mniej amantadyny. Dokładny mechanizm działania przeciwwirusowego amantadyny nie został w pełni wyjaśniony. Amantadyna blokuje aktywność kanałów jonowych białka wirusa M2 w wirusie grypy poprzez hamowanie allosteryczne, w wyniku czego nie może nastąpić odsłonięcie wirusa. To ostatecznie hamuje replikację wirusa. W przypadku niektórych wirusów ptasiej grypy stwierdzono wpływ na późne etapy replikacji z upośledzonym gromadzeniem się wirusa.

Farmakokinetyka (PK)

Wchłanianie

Amantadyna wchłania się powoli, ale prawie całkowicie. Maksymalne stężenie w osoczu wynoszące około 250 ng/ml i 500 ng/ml jest osiągane w ciągu 3-4 godzin po jednorazowym podaniu doustnym odpowiednio 100 mg i 200 mg amantadyny.

Po wielokrotnym podaniu 200 mg na dobę stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym osiąga 300 ng/ml w ciągu 3 dni.

Dystrybucja

In vitro 67% amantadyny wiąże się z białkami osocza. Znaczna ilość amantadyny wiąże się z czerwonymi krwinkami. Stężenie amantadyny w erytrocytach u zdrowych ochotników jest 2,66 razy większe niż stężenie w osoczu.

Pozorna objętość dystrybucji (VD) leku wynosi 5-10 l/kg, co sugeruje intensywne wiązanie z tkankami. Zmniejsza się wraz ze wzrostem dawek. Stężenie amantadyny w płucach, sercu, nerkach, wątrobie i śledzionie jest wyższe niż we krwi.

Lek gromadzi się w wydzielinie z nosa po kilku godzinach.

Amantadyna przenika przez barierę krew-mózg; jednak nie jest możliwe ilościowe określenie tego zdarzenia.

Biotransformacja / Metabolizm

Amantadyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu i zidentyfikowano 8 metabolitów leku. Główny metabolit, N-acetylowany metabolit, stanowi 5-15% podanej dawki. Nie jest znana skuteczność farmakologiczna ani toksyczność metabolitów.

Chociaż wpływ indywidualnego stanu acetylatora na metabolizm leku nie jest szeroko badany, badania wskazują, że nie ma korelacji między fenotypem acetylatora NAT1 i NAT2 a acetylacją amantadyny.

Eliminacja

Amantadyna jest eliminowana u zdrowych młodych osób dorosłych ze średnim okresem półtrwania w osoczu wynoszącym 15 godzin (10-31 godzin).

Całkowity klirens osoczowy jest mniej więcej taki sam jak klirens nerkowy (250 ml/min). Klirens nerkowy amantadyny jest znacznie wyższy niż klirens kreatyniny, co sugeruje wydzielanie w kanalikach nerkowych.

Pojedyncza dawka amantadyny jest wydalana w ciągu 72 godzin w następujący sposób: 65-85% w postaci niezmienionej, 5-15% jako metabolit acetylowy z moczem i 1% z kałem. Po 4-5 dniach 90% dawki pojawia się w moczu w postaci niezmienionej. Odczyn moczu ma istotny wpływ na szybkość eliminacji, a wzrost pH moczu może prowadzić do znacznego zmniejszenia szybkości eliminacji amantadyny.

Proporcjonalność dawki

Amantadyna wykazuje farmakokinetykę proporcjonalną do dawki w zakresie dawek od 100 do 200 mg.

Specjalne populacje

Wpływ płci

Kilka badań wskazuje na możliwość większego klirensu nerkowego amantadyny u mężczyzn niż u kobiet.

Pacjenci geriatryczni

porównaniu z danymi uzyskanymi od zdrowych młodych dorosłych okres półtrwania jest podwojony, a klirens nerkowy jest zmniejszony. Współczynnik klirensu nerkowego/kreatyniny u osób w podeszłym wieku jest niższy niż u osób młodych. Na ogół wydzielanie kanalikowe jest bardziej zmniejszone niż filtracja kłębuszkowa u osób starszych. U pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek wielokrotne podawanie 100 mg na dobę przez 14 dni powoduje zwiększenie stężenia w osoczu do zakresu toksycznego.

Zaburzenia czynności nerek

Ponieważ amantadyna jest wydalana głównie przez nerki, może się kumulować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Klirens kreatyniny poniżej 40 ml/[min. 1,73 m2] powoduje 3- do 5-krotne wydłużenie okresu półtrwania i 5-krotne zmniejszenie klirensu całkowitego i nerkowego. Eliminacja nerkowa dominuje nawet w przypadku niewydolności nerek.

Pacjenci w podeszłym wieku lub pacjenci z niewydolnością nerek powinni otrzymywać odpowiednio zmniejszoną dawkę, zgodnie z indywidualnym klirensem kreatyniny. Docelowe stężenie amantadyny w osoczu nie powinno przekraczać maksymalnie 300 nanogramów/ml.

Hemodializa

Niewielka amantadyna jest usuwana przez hemodializę; ta nieefektywność może być związana z jej rozległym wiązaniem z tkanką. Mniej niż 5% dawki jest wydalane po 4-godzinnej hemodializie. Średni okres półtrwania osiąga 24 dializy - godziny.

Niewydolność wątroby

Nie jest znany wpływ zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę amantadyny. Większa część podanej dawki amantadyny jest wydalana w postaci niezmienionej z moczem, a tylko niewielka część leku podlega metabolizmowi w wątrobie (patrz Biotransformacja/metabolizm nad) .

Efekt jedzenia

Pokarm nie ma istotnego wpływu na farmakokinetykę amantadyny. Po podaniu produktu leczniczego Symmetrel z pokarmem można zaobserwować niewielkie opóźnienie w rozpoczęciu wchłaniania.

Wrażliwość etniczna

Chociaż wpływ wrażliwości etnicznej i rasy na farmakokinetykę amantadyny nie był szeroko badany, nie wiadomo, czy rozmieszczenie amantadyny jest zależne od czynników genetycznych (patrz Biotransformacja/metabolizm nad).

Studia kliniczne

Symmetrel to produkt o ugruntowanej pozycji. Nie przeprowadzono ostatnich badań klinicznych.

INFORMACJA O PACJENCIE

Instrukcja użytkowania i obsługi

Uwaga: Symmetrel należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.