Geodon 40mg, 80mg, 20mg Ziprasidone Zastosowanie, skutki uboczne i dawkowanie. Cena w aptece internetowej. Leki generyczne bez recepty.

Co to jest Geodon i jak jest używany?

Geodon jest lekiem na receptę stosowanym w leczeniu objawów schizofrenii, ostrego pobudzenia przy schizofrenii oraz zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I. Geodon może być stosowany samodzielnie lub z innymi lekami.

Geodon 20mg należy do klasy leków przeciwpsychotycznych.

Nie wiadomo, czy Geodon jest bezpieczny i skuteczny u dzieci.

Jakie są możliwe skutki uboczne Geodonu?

Geodon 20mg może powodować poważne skutki uboczne, w tym:

• szybkie lub mocno bijące bicie serca,
• fruwające w piersi,
• duszność,
• nagłe zawroty głowy,
• niekontrolowane ruchy mięśni twarzy (żucie, mlaskanie, marszczenie brwi, ruchy języka, mruganie lub ruch gałek ocznych),
• jakakolwiek wysypka skórna,
• gorączka,
• owrzodzenia jamy ustnej,
• owrzodzenia skóry,
• ból gardła,
• kaszel,
• problemy z oddychaniem,
• zwiększone pragnienie,
• zwiększone oddawanie moczu
• suchość w ustach,
• owocowy zapach oddechu,
• bardzo sztywne mięśnie,
• wysoka gorączka,
• wyzysk,
• pobudzenie i
• dezorientacja

Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.

Najczęstsze skutki uboczne Geodon 40mg to:

• zawroty głowy,
• senność,
• słabość,
• mdłości,
• wymioty,
• kłopoty z połykaniem,
• uczucie niepokoju,
• drżenia,
• Problemy ze wzrokiem,
• katar i
• nowy lub nasilający się kaszel

Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, które Cię niepokoją lub które nie ustępują.

To nie wszystkie możliwe skutki uboczne Prometrium. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

OPIS

GEODON 40mg jest dostępny w postaci kapsułek (chlorowodorek zyprazydonu) do podawania doustnego oraz jako zastrzyk (mesylan zyprazydonu) wyłącznie do podawania domięśniowego. Zyprazydon jest środkiem psychotropowym, który nie jest chemicznie spokrewniony z lekami przeciwpsychotycznymi z grupy fenotiazyny lub butyrofenonu. Ma masę cząsteczkową 412,94 (wolna zasada), o następującej nazwie chemicznej: 5-[2-[4-(1,2-benzizotiazol-3-ilo)-1-piperazynylo]etylo]-6-chloro-1 1,3-dihydro-2H-indol-2-on. Wzór empiryczny C21H21ClN4OS (wolna zasada zyprazydonu) przedstawia następujący wzór strukturalny:

Kapsułki GEODON zawierają monochlorowodorek, jednowodną sól zyprazydonu. Chemicznie, monohydrat chlorowodorku zyprazydonu to 5-[2-[4-(1,2-benzizotiazol-3-ilo)-1-piperazynylo]etylo]-6-chloro-1,3-dihydro-2H-indol-2-on , monochlorowodorek, monohydrat. Wzór empiryczny to C21H21ClN4OS• HCl• H2O, a jego masa cząsteczkowa wynosi 467,42. Jednowodny chlorowodorek zyprazydonu ma postać proszku o barwie od białej do lekko różowej.

GEODON 20mg Kapsułki są dostarczane doustnie w 20 mg (niebiesko-białe), 40 mg (niebieskie/niebieskie), 60 mg (biało-białe) i 80 mg (niebiesko-białe). GEODON 40 mg kapsułki zawierają jednowodny chlorowodorek zyprazydonu, laktozę, wstępnie żelowaną skrobię i stearynian magnezu.

GEODON do wstrzykiwań zawiera liofilizowaną postać trójwodnego mesylanu zyprazydonu. Chemicznie trihydrat mesylanu zyprazydonu to 5-[2-[4-(1,2-benzizotiazol-3-ilo)-1-piperazynylo]etylo]-6-chloro-1,3-dihydro-2H-indol-2-on , metanosulfonian, trihydrat. Wzór empiryczny to C21H21ClN4OS • CH3SO3H • 3H2O, a jego masa cząsteczkowa wynosi 563,09.

GEODON 40 mg do wstrzykiwań jest dostępny w fiolkach jednodawkowych jako mesylan zyprazydonu (20 mg zyprazydonu/ml po rozpuszczeniu zgodnie z instrukcją na etykiecie) [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ]. Każdy ml mesylanu zyprazydonu do wstrzykiwań (po rozpuszczeniu) zawiera 20 mg zyprazydonu i 4,7 mg kwasu metanosulfonowego rozpuszczonego w 294 mg soli sodowej eteru sulfobutylowego β-cyklodekstryny (SBECD).

WSKAZANIA

GEODON jest wskazany w leczeniu schizofrenii, jako monoterapia doraźnego leczenia epizodów maniakalnych lub mieszanych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej oraz jako uzupełnienie litu lub walproinianu w leczeniu podtrzymującym choroby afektywnej dwubiegunowej. GEODON domięśniowy jest wskazany do ostrego pobudzenia u pacjentów ze schizofrenią. Decydując się na wybór alternatywnych metod leczenia schorzenia wymagającego leczenia, lekarz przepisujący powinien rozważyć stwierdzenie większej zdolności zyprazydonu do wydłużania odstępu QT/QTc w porównaniu z kilkoma innymi lekami przeciwpsychotycznymi [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. Wydłużenie odstępu QTc w przypadku niektórych innych leków wiąże się ze zdolnością wywoływania arytmii typu torsade de pointes, potencjalnie śmiertelnego wielokształtnego częstoskurczu komorowego i nagłego zgonu. W wielu przypadkach prowadziłoby to do wniosku, że najpierw należy wypróbować inne leki. Nie wiadomo jeszcze, czy zyprazydon spowoduje torsade de pointes, czy zwiększy odsetek nagłych zgonów [zob OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]

Schizofrenia

• GEODON jest wskazany w leczeniu schizofrenii u dorosłych [patrz Studia kliniczne ].

Zaburzenie dwubiegunowe typu I (ostre epizody mieszane lub maniakalne oraz leczenie podtrzymujące jako uzupełnienie litu lub walproinianu)

• GEODON jest wskazany w monoterapii w ostrym leczeniu dorosłych z epizodami maniakalnymi lub mieszanymi związanymi z chorobą afektywną dwubiegunową typu I [patrz Studia kliniczne ].
• GEODON 40 mg jest wskazany jako dodatek do litu lub walproinianu w leczeniu podtrzymującym choroby afektywnej dwubiegunowej typu I u dorosłych [patrz Studia kliniczne ].

Ostre leczenie pobudzenia w schizofrenii

• GEODON 40 mg domięśniowy jest wskazany w leczeniu ostrego pobudzenia u dorosłych pacjentów ze schizofrenią, dla których właściwe jest leczenie zyprazydonem i którzy potrzebują domięśniowych leków przeciwpsychotycznych w celu szybkiej kontroli pobudzenia [patrz Studia kliniczne ].

Ponieważ nie ma doświadczenia dotyczącego bezpieczeństwa domięśniowego podawania zyprazydonu pacjentom ze schizofrenią, którzy już przyjmują zyprazydon doustnie, nie zaleca się jednoczesnego podawania zyprazydonu.

DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA

Schizofrenia

Wybór dawki

GEODON 40 mg kapsułki należy podawać w początkowej dawce dobowej 20 mg dwa razy na dobę z jedzeniem. U niektórych pacjentów dawkę dobową można następnie dostosować na podstawie indywidualnego stanu klinicznego do 80 mg dwa razy na dobę. Dostosowanie dawkowania, jeśli jest to wskazane, powinno na ogół następować w odstępach nie krótszych niż 2 dni, ponieważ stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 1 do 3 dni. Aby zapewnić stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, pacjenci powinni być zwykle obserwowani pod kątem poprawy przez kilka tygodni przed zwiększeniem dawki.

Skuteczność w schizofrenii wykazano w zakresie dawek od 20 mg do 100 mg dwa razy na dobę w krótkotrwałych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo. Wystąpiły tendencje w kierunku odpowiedzi na dawkę w zakresie od 20 mg do 80 mg dwa razy na dobę, ale wyniki nie były spójne. Ogólnie nie zaleca się zwiększania dawki do dawki większej niż 80 mg dwa razy na dobę. Bezpieczeństwo dawek powyżej 100 mg dwa razy na dobę nie było systematycznie oceniane w badaniach klinicznych [patrz Studia kliniczne ].

Leczenie podtrzymujące

Chociaż nie ma dostępnych dowodów, aby odpowiedzieć na pytanie, jak długo pacjent leczony zyprazydonem powinien go przyjmować, badanie leczenia podtrzymującego u pacjentów, u których objawy były stabilne, a następnie losowo przydzielonych do kontynuowania leczenia zyprazydonem lub przejścia na placebo, wykazało opóźnienie w czasie do nawrotu u pacjentów otrzymujących GEODON [patrz Studia kliniczne ]. Nie wykazano dodatkowych korzyści dla dawek powyżej 20 mg dwa razy na dobę. Pacjenci powinni być okresowo poddawani ponownej ocenie w celu ustalenia potrzeby leczenia podtrzymującego.

Zaburzenie dwubiegunowe typu I (ostre epizody mieszane lub maniakalne oraz leczenie podtrzymujące jako uzupełnienie litu lub walproinianu)

Ostre leczenie epizodów maniakalnych lub mieszanych

Wybór dawki – doustny zyprazydon należy podawać w początkowej dawce dobowej 40 mg dwa razy na dobę z posiłkiem. Dawkę można następnie zwiększyć do 60 mg lub 80 mg dwa razy dziennie w drugim dniu leczenia, a następnie dostosować na podstawie tolerancji i skuteczności w zakresie 40 mg-80 mg dwa razy dziennie. W badaniach klinicznych ze zmienną dawką średnia podana dawka dobowa wynosiła około 120 mg [patrz Studia kliniczne ].

Leczenie podtrzymujące (jako dodatek do litu lub walproinianu)

Kontynuuj leczenie tą samą dawką, na której pacjent był początkowo ustabilizowany, w zakresie 40–80 mg dwa razy dziennie z jedzeniem. Pacjenci powinni być okresowo poddawani ponownej ocenie w celu ustalenia potrzeby leczenia podtrzymującego [patrz Studia kliniczne ].

Ostre leczenie pobudzenia w schizofrenii

Dawkowanie domięśniowe

Zalecana dawka to 10 mg do 20 mg podawane w razie potrzeby do maksymalnej dawki 40 mg na dobę. Dawki 10 mg można podawać co dwie godziny; dawki 20 mg można podawać co cztery godziny, maksymalnie do 40 mg/dobę. Nie badano podawania domięśniowego zyprazydonu przez więcej niż trzy kolejne dni.

Jeśli wskazane jest leczenie długoterminowe, doustne kapsułki chlorowodorku zyprazydonu należy jak najszybciej zastąpić podaniem domięśniowym.

Ponieważ nie ma doświadczenia dotyczącego bezpieczeństwa domięśniowego podawania zyprazydonu pacjentom ze schizofrenią, którzy już przyjmują zyprazydon doustnie, nie zaleca się jednoczesnego podawania zyprazydonu.

Ziprasidon domięśniowy jest przeznaczony wyłącznie do podawania domięśniowego i nie należy go podawać dożylnie.

Przygotowanie domięśniowe do podania

GEODON do wstrzykiwań (mesylan zyprazydonu) należy podawać wyłącznie we wstrzyknięciu domięśniowym i nie należy go podawać dożylnie. Fiolki jednodawkowe wymagają rekonstytucji przed podaniem.

Dodać do fiolki 1,2 ml jałowej wody do wstrzykiwań i energicznie wstrząsać, aż cały lek się rozpuści. Każdy ml przygotowanego roztworu zawiera 20 mg zyprazydonu. Aby podać dawkę 10 mg, pobrać 0,5 ml przygotowanego roztworu. Aby podać dawkę 20 mg, pobrać 1,0 ml przygotowanego roztworu. Wszelkie niewykorzystane części należy wyrzucić. Ponieważ produkt ten nie zawiera środków konserwujących ani bakteriostatycznych, do przygotowania roztworu końcowego należy stosować technikę aseptyczną. Tego produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi lub rozpuszczalnikami innymi niż jałowa woda do wstrzykiwań. Produkty lecznicze do podawania pozajelitowego należy przed podaniem skontrolować wzrokowo pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień, o ile pozwala na to roztwór i pojemnik.

JAK DOSTARCZONE

Formy dawkowania i mocne strony

Kapsułki GEODON są rozróżniane według koloru/rozmiaru kapsułki i są nadrukowane czarnym tuszem „Pfizer i ZDX [siła dawki]” lub „Pfizer” oraz unikalny numer. GEODON 40mg Kapsułki są dostarczane doustnie w 20 mg (niebieski/biały), 40 mg (niebieski/niebieski), 60 mg (biały/biały) i 80 mg (niebieski/biały). Dostarczane są w następujących mocach i konfiguracjach opakowań:

GEODON do wstrzykiwań jest dostępny w fiolkach jednodawkowych jako mesylan zyprazydonu (20 mg zyprazydonu/ml po rozpuszczeniu zgodnie z instrukcją na etykiecie) [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ]. Każdy ml mesylanu zyprazydonu do wstrzykiwań (po rozpuszczeniu) daje bezbarwny do jasnoróżowego roztwór, który zawiera 20 mg zyprazydonu i 4,7 mg kwasu metanosulfonowego rozpuszczonego w 294 mg sulfobutyloeteru β-cyklodekstryny sodowej (SBECD).

Składowania i stosowania

Kapsułki GEODON różnią się kolorem/rozmiarem kapsułki i są nadrukowane czarnym tuszem „Pfizer i ZDX [siła dawki]” lub „Pfizer” i niepowtarzalny numer. GEODON 20mg Kapsułki są dostarczane doustnie w 20 mg (niebiesko-białe), 40 mg (niebieskie/niebieskie), 60 mg (biało-białe) i 80 mg (niebiesko-białe). Dostarczane są w następujących mocach i konfiguracjach opakowań:

Lub

Kapsułki GEODON należy przechowywać w temperaturze 25°C (77°F); dopuszczalne odchylenia od 15°C do 30°C (59°F do 86°F) [patrz Temperatura pokojowa kontrolowana przez USP ].

GEODON 80 mg do wstrzykiwań jest dostępny w fiolce jednodawkowej jako mesylan zyprazydonu (20 mg zyprazydonu/ml po rozpuszczeniu zgodnie z instrukcją na etykiecie) [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ]. Każdy ml mesylanu zyprazydonu do wstrzykiwań (po rozpuszczeniu) daje bezbarwny do jasnoróżowego roztwór, który zawiera 20 mg zyprazydonu i 4,7 mg kwasu metanosulfonowego rozpuszczonego w 294 mg sulfobutyloeteru β-cyklodekstryny sodowej (SBECD).

GEODON 40 mg do wstrzykiwań należy przechowywać w temperaturze 25°C (77°F); dopuszczalne odchylenia od 15°C do 30°C (59°F do 86°F) [patrz Temperatura pokojowa kontrolowana przez USP w postaci suchej. Chronić przed światłem. Po rekonstytucji, GEODON 40 mg do wstrzykiwań, chroniony przed światłem, może być przechowywany do 24 godzin w temperaturze od 15°C do 30°C (od 59°F do 86°F) lub do 7 dni w lodówce, w temperaturze od 2°C do 8 °C (36°F do 46°F).

Dystrybutor: Roerig Division of Pfizer Inc, NY, NY 10017. Aktualizacja: październik 2020

SKUTKI UBOCZNE

Doświadczenie w badaniach klinicznych

Ponieważ badania kliniczne prowadzone są w bardzo zróżnicowanych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych leku nie może być bezpośrednio porównywana z częstością w badaniach klinicznych innego leku i może nie odzwierciedlać częstości obserwowanych w praktyce.

Badania kliniczne dotyczące doustnego zyprazydonu obejmowały około 5700 pacjentów i (lub) zdrowych osób narażonych na jedną lub więcej dawek zyprazydonu. Spośród tych 5700 ponad 4800 to pacjenci, którzy uczestniczyli w badaniach skuteczności wielokrotnych dawek, a ich doświadczenie odpowiadało około 1831 pacjento-latom. Do tych pacjentów należą: (1) 4331 pacjentów, którzy uczestniczyli w badaniach z wielokrotnymi dawkami, głównie w schizofrenii, co stanowi około 1698 pacjento-lat ekspozycji na dzień 5 lutego 2000; oraz (2) 472 pacjentów, którzy uczestniczyli w badaniach klinicznych dotyczących manii afektywnej dwubiegunowej, reprezentujących około 133 pacjento-lat ekspozycji. Dodatkowych 127 pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową uczestniczyło w długoterminowym badaniu dotyczącym leczenia podtrzymującego, co odpowiadało około 74,7 pacjentolat ekspozycji na zyprazydon. Warunki i czas trwania leczenia zyprazydonem obejmowały badania otwarte i badania z podwójnie ślepą próbą, badania szpitalne i ambulatoryjne oraz ekspozycję krótko- i długoterminową.

Badania kliniczne dotyczące domięśniowego zyprazydonu obejmowały 570 pacjentów i (lub) zdrowych osób, które otrzymały jedno lub więcej wstrzyknięć zyprazydonu. Ponad 325 z tych osób uczestniczyło w badaniach obejmujących podawanie wielu dawek.

Działania niepożądane podczas ekspozycji uzyskano poprzez zbieranie dobrowolnie zgłaszanych działań niepożądanych, a także wyników badań fizycznych, parametrów życiowych, masy ciała, analiz laboratoryjnych, EKG i wyników badań okulistycznych.

Podane częstości występowania działań niepożądanych reprezentują odsetek osób, u których przynajmniej raz wystąpiły działania niepożądane wymienionego typu, które wystąpiły podczas leczenia. Reakcję uznawano za wymagającą leczenia, jeśli wystąpiła po raz pierwszy lub uległa pogorszeniu podczas leczenia po ocenie początkowej.

Niekorzystne wyniki obserwowane w krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badaniach z doustnym zyprazydonem

Poniższe ustalenia oparte są na krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badaniach przed wprowadzeniem do obrotu dotyczących schizofrenii (pula dwóch 6-tygodniowych i dwóch 4-tygodniowych badań ze stałą dawką) i manii afektywnej dwubiegunowej (pula dwóch 3-tygodniowych badań ze zmienną dawką badań), w których zyprazydon podawano w dawkach od 10 do 200 mg/dobę.

Często obserwowane działania niepożądane w krótkoterminowych badaniach kontrolowanych placebo

Następujące działania niepożądane były najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi związanymi ze stosowaniem zyprazydonu (częstość występowania 5% lub więcej) i nie były obserwowane z równoważną częstością wśród pacjentów otrzymujących placebo (częstość występowania zyprazydonu co najmniej dwukrotnie większa niż w przypadku placebo):

Badania dotyczące schizofrenii (patrz Tabela 11)

• Senność
• Infekcja dróg oddechowych

Badania dwubiegunowe (patrz Tabela 12)

• Senność
• Objawy pozapiramidowe, które obejmują następujące terminy działań niepożądanych: zespół pozapiramidowy, hipertonia, dystonia, dyskineza, hipokineza, drżenie, porażenie i drżenie. Żadne z tych działań niepożądanych nie wystąpiło pojedynczo z częstością większą niż 10% w badaniach klinicznych dotyczących manii afektywnej dwubiegunowej.
• Zawroty głowy, które obejmują działania niepożądane, określane jako zawroty głowy i oszołomienie.
• Akatyzja
• Nieprawidłowy wzrok
• Astenia
• Wymioty

Schizofrenia

Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia w krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badaniach doustnego zyprazydonu

Około 4,1% (29/702) pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkotrwałych badaniach kontrolowanych placebo przerwało leczenie z powodu działania niepożądanego, w porównaniu z około 2,2% (6/273) w grupie placebo. Najczęstszą reakcją związaną z przerwaniem leczenia była wysypka, w tym 7 przypadków wycofania się z powodu wysypki wśród pacjentów leczonych zyprazydonem (1%) w porównaniu z pacjentami bez placebo [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Działania niepożądane występujące przy częstości występowania 2% lub więcej wśród pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkoterminowych badaniach doustnych kontrolowanych placebo

W tabeli 11 wymieniono częstość występowania, zaokrągloną do najbliższego procentu, działań niepożądanych związanych z leczeniem, które wystąpiły podczas ostrej terapii (do 6 tygodni) głównie u pacjentów ze schizofrenią, w tym tylko te reakcje, które wystąpiły u 2% lub więcej pacjentów leczonych zyprazydon i dla którego częstość występowania u pacjentów leczonych zyprazydonem była większa niż częstość występowania u pacjentów otrzymujących placebo.

Zależność reakcji niepożądanych od dawki w krótkoterminowych badaniach z ustaloną dawką i kontrolowanych placebo

Analiza odpowiedzi na dawkę w 4 badaniach schizofrenii wykazała wyraźną zależność działań niepożądanych od dawki dla następujących reakcji: osłabienie, niedociśnienie ortostatyczne, anoreksja, suchość w ustach, zwiększone ślinienie, ból stawów, lęk, zawroty głowy, dystonia, hipertonia, senność , drżenie, nieżyt nosa, wysypka i zaburzenia widzenia.

Objawy pozapiramidowe (EPS)

Częstość występowania zgłoszonego EPS (obejmującego działania niepożądane: zespół pozapiramidowy, hipertonia, dystonia, dyskineza, hipokineza, drżenie, paraliż i drgawki) u pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badaniach schizofrenii wynosiła 14% w porównaniu z 8% dla placebo. Obiektywnie zebrane dane z tych badań na Skali Oceny Simpsona-Angusa (dla EPS) i Skali Akatyzji Barnesa (dla akatyzji) generalnie nie wykazały różnicy między zyprazydonem a placebo.

Dystonia

Efekt klasy: Objawy dystonii, przedłużające się nieprawidłowe skurcze grup mięśni, mogą wystąpić u osób wrażliwych w ciągu pierwszych kilku dni leczenia. Objawy dystoniczne obejmują: skurcz mięśni szyi, czasami przechodzący w ucisk w gardle, trudności w połykaniu, trudności w oddychaniu i (lub) wysunięcie języka. Chociaż objawy te mogą wystąpić przy niskich dawkach, występują częściej i z większym nasileniem przy dużej sile działania i przy wyższych dawkach leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji. Podwyższone ryzyko ostrej dystonii obserwuje się u mężczyzn i młodszych grup wiekowych.

Zmiany Znaków Życiowych

Zyprazydon wiąże się z niedociśnieniem ortostatycznym [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]

Zmiany EKG

Zyprazydon wiąże się z wydłużeniem odstępu QTc [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. W badaniach nad schizofrenią stosowanie zyprazydonu wiązało się ze średnim wzrostem częstości akcji serca o 1,4 uderzenia na minutę w porównaniu ze spadkiem o 0,2 uderzenia na minutę wśród pacjentów otrzymujących placebo.

Inne działania niepożądane obserwowane podczas oceny przed wprowadzeniem do obrotu doustnego zyprazydonu

Poniżej znajduje się lista terminów COSTART, które odzwierciedlają działania niepożądane wynikające z leczenia, zgodnie z definicją we wstępie do punktu DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE zgłaszane przez pacjentów leczonych zyprazydonem w badaniach nad schizofrenią w dawkach wielokrotnych >4 mg/dobę w bazie danych 3834 pacjentów. Uwzględniono wszystkie zgłoszone reakcje, z wyjątkiem tych, które zostały już wymienione w Tabeli 11 lub w innych miejscach na etykiecie, tych terminów dotyczących reakcji, które były tak ogólne, że nie zawierały informacji, reakcje zgłaszane tylko raz i które nie miały znacznego prawdopodobieństwa ostrego zagrożenia życia, reakcje, które są częścią leczonej choroby lub występują często jako reakcje podstawowe, a reakcje uważane za mało prawdopodobne, aby były związane z lekiem. Należy podkreślić, że chociaż zgłaszane reakcje wystąpiły podczas leczenia zyprazydonem, niekoniecznie były przez niego spowodowane.

Działania niepożądane są dalej klasyfikowane według układu organizmu i wymienione w kolejności malejącej częstości zgodnie z następującymi definicjami:

Częste - działania niepożądane występujące u co najmniej 1/100 pacjentów (≥1,0% pacjentów) (w tym wykazie pojawiają się tylko te, które nie zostały wymienione w tabeli wyników z badań kontrolowanych placebo);

Rzadko - działania niepożądane występujące u 1/100 do 1/1000 pacjentów (u 0,1-1,0% pacjentów)

Rzadko – działania niepożądane występujące u mniej niż 1/1000 pacjentów (

Ciało jako całość

Częsty ból brzucha, zespół grypowy, gorączka, przypadkowy upadek, obrzęk twarzy, dreszcze, nadwrażliwość na światło, ból w boku, hipotermia, wypadek samochodowy

Układu sercowo-naczyniowego

Częsty tachykardia, nadciśnienie, niedociśnienie ortostatyczne

Rzadko bradykardia, dławica piersiowa, migotanie przedsionków

Rzadko blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia, blok odnogi pęczka Hisa, zapalenie żył, zator tętnicy płucnej, kardiomegalia, zawał mózgu, udar naczyniowy mózgu, zakrzepowe zapalenie żył głębokich, zapalenie mięśnia sercowego, zakrzepowe zapalenie żył

Układ trawienny

Częsta anoreksja, wymioty

Rzadki krwotok z odbytu, dysfagia, obrzęk języka

Rzadki krwotok dziąseł, żółtaczka, zatkanie kału, zwiększona transpeptydaza gamma-glutamylowa, krwawe wymioty, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby, powiększenie wątroby, leukoplakia jamy ustnej, stłuszczenie wątroby, smoliste stolce

Wewnątrzwydzielniczy

Rzadko niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, zapalenie tarczycy

Układ hemiczny i limfatyczny

Rzadka niedokrwistość, wybroczyny, leukocytoza, leukopenia, eozynofilia, powiększenie węzłów chłonnych

Rzadko małopłytkowość, niedokrwistość hipochromiczna, limfocytoza, monocytoza, bazofilia, obrzęk limfatyczny, czerwienica, nadpłytkowość

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Rzadkie pragnienie, zwiększenie aktywności aminotransferaz, obrzęk obwodowy, hiperglikemia, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, hipercholesterolemia, odwodnienie, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej, albuminuria, hipokaliemia

Rzadko zwiększenie stężenia BUN, zwiększenie stężenia kreatyniny, hiperlipemia, hipocholesterolemia, hiperkaliemia, hipochloremia, hipoglikemia, hiponatremia, hipoproteinemia, zmniejszenie tolerancji glukozy, dna moczanowa, hiperchloremia, hiperurykemia, hipokalcemia, hipoglikemia, hipomagnezemia, ketoza, zasadowica oddechowa

Układ mięśniowo-szkieletowy

Częste bóle mięśni

Rzadkie zapalenie pochewki ścięgna

Rzadka miopatia

System nerwowy

Często pobudzenie, zespół pozapiramidowy, drżenie, dystonia, hipertonia, dyskineza, wrogość, drgawki, parestezje, splątanie, zawroty głowy, hipokineza, hiperkineza, nieprawidłowy chód, przełom okulogii, niedoczulica, ataksja, niepamięć, sztywność koła zębatego, majaczenie, hipotonia, akina zespół abstynencyjny, zespół policzkowo-językowy, choreoatetoza, podwójne widzenie, brak koordynacji, neuropatia

Rzadki paraliż

Rzadko mioklonie, oczopląs, kręcz szyi, parestezje okołoustne, opistotonos, nasilone odruchy, szczękościsk

Układ oddechowy

Częsta duszność

Rzadkie zapalenie płuc, krwawienie z nosa

Rzadko krwioplucie, krtani

Skóra i przydatki

Rzadko wysypka plamkowo-grudkowa, pokrzywka, łysienie, egzema, złuszczające zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa

Specjalne zmysły

Częste grzybicze zapalenie skóry

Rzadkie zapalenie spojówek, suchość oczu, szum w uszach, zapalenie powiek, zaćma, światłowstręt

Rzadki krwotok do oczu, ubytek pola widzenia, zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówki

Układ moczowo-płciowy

Rzadka impotencja, nieprawidłowy wytrysk, brak miesiączki, krwiomocz, krwotok miesiączkowy, laktacja kobiet, wielomocz, zatrzymanie moczu krwotok maciczny, zaburzenia seksualne u mężczyzn, brak orgazmu, glikozuria

Rzadko ginekomastia, krwotok z pochwy, nokturia, skąpomocz, zaburzenia seksualne u kobiet, krwotok z macicy

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Ostre leczenie epizodów maniakalnych lub mieszanych

Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia w krótkoterminowych badaniach kontrolowanych placebo

Około 6,5% (18/279) pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkotrwałych badaniach kontrolowanych placebo przerwało leczenie z powodu działania niepożądanego, w porównaniu z około 3,7% (5/136) w grupie placebo. Najczęstszymi reakcjami związanymi z odejściem u pacjentów leczonych zyprazydonem były akatyzja, lęk, depresja, zawroty głowy, dystonia, wysypka i wymioty, przy czym dla każdej z tych reakcji po 2 wypadkach u pacjentów leczonych zyprazydonem (1%) w porównaniu z jednym pacjentem otrzymującym placebo. dystonia i wysypka (1%) i brak pacjentów otrzymujących placebo dla pozostałych działań niepożądanych.

Działania niepożądane występujące przy częstości występowania 2% lub więcej wśród pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkoterminowych badaniach doustnych kontrolowanych placebo

tabeli 12 wymieniono częstość występowania, zaokrągloną do najbliższego procentu, działań niepożądanych związanych z leczeniem, które wystąpiły podczas ostrej terapii (do 3 tygodni) u pacjentów z manią afektywną dwubiegunową, w tym tylko te reakcje, które wystąpiły u 2% lub więcej pacjentów leczonych zyprazydon i dla którego częstość występowania u pacjentów leczonych zyprazydonem była większa niż częstość występowania u pacjentów otrzymujących placebo.

Badania interakcji ze względu na płeć nie wykazały istotnych klinicznie różnic w występowaniu działań niepożądanych na podstawie tego czynnika demograficznego.

domięśniowy zyprazydon

Działania niepożądane występujące z częstością występowania 1% lub więcej wśród pacjentów leczonych zyprazydonem w krótkoterminowych badaniach zyprazydonu podawanymi domięśniowo

W Tabeli 13 wymieniono częstość występowania, zaokrągloną do najbliższego procentu, działań niepożądanych związanych z leczeniem, które wystąpiły podczas ostrego leczenia zyprazydonem domięśniowym u 1% lub więcej pacjentów.

badaniach tych najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z podaniem domięśniowym zyprazydonu (częstość występowania 5% lub większa) i obserwowane z częstością po podaniu domięśniowym zyprazydonu (w grupach z wyższymi dawkami) co najmniej dwukrotnie większym niż w grupie otrzymującej najmniejszą dawkę domięśniowego zyprazydonu. były bóle głowy (13%), nudności (12%) i senność (20%).

Doświadczenie postmarketingowe

Następujące działania niepożądane zostały zidentyfikowane podczas stosowania produktu GEODON po dopuszczeniu do obrotu. Ponieważ reakcje te są zgłaszane dobrowolnie w populacji o niepewnej wielkości, nie zawsze jest możliwe wiarygodne oszacowanie ich częstości lub ustalenie związku przyczynowego z ekspozycją na lek.

Zgłoszenia działań niepożądanych niewymienionych powyżej, które otrzymano od czasu wprowadzenia na rynek, obejmują rzadkie przypadki następujących: Zaburzenia serca: Tachykardia, torsade de pointes (w obecności wielu czynników zakłócających), [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]; Zaburzenia układu pokarmowego: obrzęk języka; Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: mlekotok, priapizm; Zaburzenia układu nerwowego: opadanie twarzy, złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy (sam lub w skojarzeniu z produktami leczniczymi o działaniu serotoninergicznym), dyskineza późna; Zaburzenia psychiczne: bezsenność, mania/hipomania; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergiczne (takie jak alergiczne zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk ustno-twarzowy, pokrzywka), wysypka, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS); Zaburzenia układu moczowo-płciowego: moczenie, nietrzymanie moczu; Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie ortostatyczne, omdlenia.

INTERAKCJE Z LEKAMI

Interakcje typu lek-lek mogą mieć charakter farmakodynamiczny (połączone efekty farmakologiczne) lub farmakokinetyczne (zmiana stężeń w osoczu). Ryzyko związane ze stosowaniem zyprazydonu w połączeniu z innymi lekami oceniono w sposób opisany poniżej. Wszystkie badania interakcji przeprowadzono z doustnym zyprazydonem. Na podstawie profilu farmakodynamicznego i farmakokinetycznego zyprazydonu można spodziewać się możliwych interakcji:

Szlak metaboliczny

Około dwie trzecie zyprazydonu jest metabolizowane przez kombinację redukcji chemicznej przez glutation i redukcji enzymatycznej przez oksydazę aldehydową. Nie są znane klinicznie istotne inhibitory lub induktory oksydazy aldehydowej. W mniej niż jednej trzeciej klirensu metabolicznego zyprazydonu pośredniczy utlenianie katalizowane przez cytochrom P450.

Badania in vitro

Badanie in vitro hamowania enzymów z wykorzystaniem mikrosomów wątroby ludzkiej wykazało, że zyprazydon miał niewielki wpływ hamujący na CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 i CYP3A4, a zatem prawdopodobnie nie będzie zakłócał metabolizmu leków metabolizowanych głównie przez te enzymy. Istnieje niewielki potencjał interakcji leków z zyprazydonem z powodu przemieszczenia [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

Interakcje farmakodynamiczne

Zyprazydonu nie należy stosować z żadnym lekiem wydłużającym odstęp QT [patrz PRZECIWWSKAZANIA ].

Biorąc pod uwagę podstawowe działanie zyprazydonu na ośrodkowy układ nerwowy, należy zachować ostrożność, gdy jest on stosowany w skojarzeniu z innymi lekami działającymi ośrodkowo.

Ze względu na możliwość wywoływania niedociśnienia zyprazydon może nasilać działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych.

Zyprazydon może antagonizować działanie lewodopy i agonistów dopaminy.

Interakcje farmakokinetyczne

Karbamazepina

Karbamazepina jest induktorem CYP3A4; podawanie 200 mg dwa razy na dobę przez 21 dni powodowało zmniejszenie o około 35% AUC zyprazydonu. Efekt ten może być silniejszy, gdy podaje się większe dawki karbamazepiny.

Ketokonazol

Ketokonazol, silny inhibitor CYP3A4, w dawce 400 mg raz na dobę przez 5 dni zwiększał AUC i Cmax zyprazydonu o około 35-40%. Oczekuje się, że inne inhibitory CYP3A4 będą miały podobne działanie.

Cymetydyna

Cymetydyna w dawce 800 mg QD przez 2 dni nie wpływała na farmakokinetykę zyprazydonu.

Środek zobojętniający kwas

Jednoczesne podawanie 30 ml Maalox® z zyprazydonem nie miało wpływu na farmakokinetykę zyprazydonu.

Lit

Zyprazydon w dawce 40 mg dwa razy na dobę podawany jednocześnie z litem w dawce 450 mg dwa razy na dobę przez 7 dni nie wpływał na stężenie litu w stanie stacjonarnym ani na klirens nerkowy. Zyprazydon podawany jednocześnie z litem w badaniu podtrzymującym u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową nie wpływał na średnie terapeutyczne stężenie litu.

Doustne środki antykoncepcyjne

Badania in vivo nie wykazały wpływu zyprazydonu na farmakokinetykę składników estrogenowych lub progesteronowych. Zyprazydon w dawce 20 mg dwa razy na dobę nie wpływał na farmakokinetykę jednocześnie stosowanych doustnych środków antykoncepcyjnych, etynyloestradiolu (0,03 mg) i lewonorgestrelu (0,15 mg).

Dekstrometorfan

Zgodnie z wynikami in vitro, badanie przeprowadzone na zdrowych ochotnikach wykazało, że zyprazydon nie zmienia metabolizmu dekstrometorfanu, substratu modelowego CYP2D6, do jego głównego metabolitu, dekstrorfanu. Nie było statystycznie istotnej zmiany w stosunku dekstrometorfan/dekstrorfan w moczu.

Walproinian

Interakcja farmakokinetyczna zyprazydonu z walproinianem jest mało prawdopodobna ze względu na brak wspólnych szlaków metabolicznych dla tych dwóch leków. Zyprazydon podawany jednocześnie z walproinianem w badaniu podtrzymującym u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową nie wpływał na średnie stężenia terapeutyczne walproinianu.

Inne równoczesne leczenie lekami

Analiza farmakokinetyki populacyjnej pacjentów ze schizofrenią włączonych do kontrolowanych badań klinicznych nie wykazała żadnych klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych z benztropiną, propranololem lub lorazepamem.

Interakcja z jedzeniem

Całkowita biodostępność dawki 20 mg po posiłku wynosi około 60%. Wchłanianie zyprazydonu zwiększa się nawet dwukrotnie w obecności pokarmu [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

OSTRZEŻENIA

Zawarte jako część "ŚRODKI OSTROŻNOŚCI" Sekcja

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Zwiększona śmiertelność u starszych pacjentów z psychozą związaną z demencją

Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą otępienną leczeni lekami przeciwpsychotycznymi są narażeni na zwiększone ryzyko zgonu. Analizy 17 badań kontrolowanych placebo (modalny czas trwania 10 tygodni), głównie z udziałem pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne, wykazały ryzyko zgonu u pacjentów leczonych lekami od 1,6 do 1,7 razy większe od ryzyka zgonu u pacjentów otrzymujących placebo. W trakcie typowego 10-tygodniowego kontrolowanego badania wskaźnik zgonów u pacjentów leczonych lekiem wynosił około 4,5%, w porównaniu do około 2,6% w grupie placebo.

Chociaż przyczyny zgonów były różne, większość zgonów wydawała się mieć charakter sercowo-naczyniowy (np. niewydolność serca, nagła śmierć) lub zakaźny (np. zapalenie płuc). GEODON nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z otępieniem. [Widzieć PUDEŁKO OSTRZEŻENIE , Działania niepożądane naczyniowo-mózgowe, w tym udar, u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem ].

Działania niepożądane naczyniowo-mózgowe, w tym udar, u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem

W kontrolowanych placebo badaniach z udziałem osób w podeszłym wieku z otępieniem, pacjenci przydzieleni losowo do grupy otrzymującej rysperydon, arypiprazol i olanzapinę częściej mieli udar i przemijający napad niedokrwienny, w tym udar śmiertelny. GEODON nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z otępieniem [patrz PUDEŁKO OSTRZEŻENIE oraz Zwiększona śmiertelność u starszych pacjentów z psychozą związaną z demencją ].

Wydłużenie odstępu QT i ryzyko nagłej śmierci

Należy unikać stosowania zyprazydonu w połączeniu z innymi lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QTc [patrz PRZECIWWSKAZANIA oraz INTERAKCJE Z LEKAMI ]. Dodatkowo, klinicyści powinni być wyczuleni na identyfikację innych leków, które konsekwentnie obserwowane wydłużają odstęp QTc. Takie leki nie powinny być przepisywane z zyprazydonem. Należy również unikać stosowania zyprazydonu u pacjentów z wrodzonym zespołem długiego odstępu QT oraz u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie [patrz PRZECIWWSKAZANIA ].

U pacjentów ochotników przeprowadzono badanie bezpośrednio porównujące wpływ doustnego zyprazydonu na wydłużenie odstępu QT/QTc z kilkoma innymi lekami skutecznymi w leczeniu schizofrenii. W pierwszej fazie badania EKG uzyskano w momencie maksymalnego stężenia w osoczu, gdy lek był podawany sam. W drugiej fazie badania EKG uzyskano w momencie maksymalnego stężenia leku w osoczu podczas jednoczesnego podawania leku z inhibitorem metabolizmu leku CYP4503A4.

pierwszej fazie badania dla każdego leku obliczono średnią zmianę QTc w stosunku do wartości wyjściowej, stosując korektę opartą na próbce, która usuwa wpływ częstości akcji serca na odstęp QT. Średnie wydłużenie odstępu QTc od wartości wyjściowych dla zyprazydonu było o około 9 do 14 ms większe niż dla czterech leków porównawczych (risperidon, olanzapina, kwetiapina i haloperidol), ale było o około 14 ms mniejsze niż wydłużenie obserwowane dla tiorydazyny.

W drugiej fazie badania obecność inhibitora metabolizmu (ketokonazol 200 mg dwa razy na dobę) nie zwiększała wpływu zyprazydonu na długość odstępu QTc.

badaniach kontrolowanych placebo doustny zyprazydon wydłużał odstęp QTc w porównaniu z placebo o około 10 ms przy najwyższej zalecanej dawce dobowej 160 mg. W badaniach klinicznych z doustnym zyprazydonem elektrokardiogramy 2/2988 (0,06%) pacjentów otrzymujących GEODON 80 mg i 1/440 (0,23%) pacjentów otrzymujących placebo wykazały odstępy QTc przekraczające potencjalnie klinicznie istotny próg 500 ms. U pacjentów leczonych zyprazydonem żaden z przypadków nie sugerował roli zyprazydonu. Jeden pacjent miał w wywiadzie wydłużony odstęp QTc i pomiar przesiewowy 489 milisekund; Podczas leczenia zyprazydonem QTc wynosił 503 ms. Drugi pacjent miał 391 msek.

Niektóre leki wydłużające odstęp QT/QTc wiązały się z występowaniem torsade de pointes i nagłymi niewyjaśnionymi zgonami. Związek wydłużenia QT z torsade de pointes jest najwyraźniejszy w przypadku większych wzrostów (20 ms i więcej), ale możliwe jest, że mniejsze wydłużenie QT/QTc może również zwiększać ryzyko lub zwiększać je u osób podatnych. Chociaż torsade de pointes nie było obserwowane w związku ze stosowaniem zyprazydonu w badaniach przed wprowadzeniem do obrotu, a doświadczenie jest zbyt ograniczone, aby wykluczyć zwiększone ryzyko, pojawiły się rzadkie doniesienia po wprowadzeniu do obrotu (w obecności wielu czynników mylących) [patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].

Badanie oceniające wydłużenie odstępu QT/QTc przez podawany domięśniowo zyprazydon, z domięśniowym haloperidolem jako kontrolą, przeprowadzono na pacjentach ochotnikach. W badaniu EKG wykonano w momencie maksymalnego stężenia w osoczu po dwóch wstrzyknięciach zyprazydonu (20 mg, następnie 30 mg) lub haloperidolu (7,5 mg, a następnie 10 mg) podawanych w odstępie czterech godzin. Należy zauważyć, że dawka 30 mg zyprazydonu domięśniowego jest o 50% wyższa niż zalecana dawka terapeutyczna. Dla każdego leku obliczono średnią zmianę w QTc od wartości wyjściowej, stosując korektę opartą na próbce, która usuwa wpływ częstości akcji serca na odstęp QT. Średni wzrost odstępu QTc od wartości początkowej dla zyprazydonu wyniósł 4,6 ms po pierwszym wstrzyknięciu i 12,8 ms po drugim wstrzyknięciu. Średni wzrost odstępu QTc od wartości początkowej dla haloperidolu wyniósł 6,0 ms po pierwszym wstrzyknięciu i 14,7 ms po drugim wstrzyknięciu. W tym badaniu żaden pacjent nie miał odstępu QTc przekraczającego 500 ms.

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych i placebo, u pacjentów przyjmujących zyprazydon w zalecanych dawkach zgłaszano nagłe, niewyjaśnione zgony. Doświadczenie przed wprowadzeniem do obrotu zyprazydonu nie wykazało zwiększonego ryzyka śmiertelności w przypadku zyprazydonu w porównaniu z innymi lekami przeciwpsychotycznymi lub placebo, ale stopień narażenia był ograniczony, zwłaszcza w przypadku leków stosowanych jako aktywne kontrole i placebo. Niemniej jednak większe wydłużenie odstępu QTc w przypadku zyprazydonu w porównaniu z kilkoma innymi lekami przeciwpsychotycznymi stwarza możliwość, że ryzyko nagłej śmierci może być większe w przypadku zyprazydonu niż w przypadku innych dostępnych leków stosowanych w leczeniu schizofrenii. Możliwość tę należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o wyborze alternatywnych produktów leczniczych [patrz WSKAZANIA ].

Pewne okoliczności mogą zwiększać ryzyko wystąpienia torsade de pointes i/lub nagłej śmierci w związku ze stosowaniem leków wydłużających odstęp QTc, w tym (1) bradykardia; (2) hipokaliemia lub hipomagnezemia; (3) jednoczesne stosowanie innych leków wydłużających odstęp QTc; oraz (4) obecność wrodzonego wydłużenia odstępu QT.

Zaleca się, aby u pacjentów, u których rozważa się leczenie zyprazydonem, u których występuje ryzyko znacznych zaburzeń elektrolitowych, w szczególności hipokaliemii, wykonano początkowe pomiary stężenia potasu i magnezu w surowicy. Hipokaliemia (i/lub hipomagnezemia) może zwiększać ryzyko wydłużenia odstępu QT i arytmii. Hipokaliemia może wynikać z leczenia moczopędnego, biegunki i innych przyczyn. Pacjenci z niskim poziomem potasu i (lub) magnezu w surowicy powinni zostać uzupełnieni tymi elektrolitami przed kontynuowaniem leczenia. Niezbędne jest okresowe monitorowanie elektrolitów w surowicy u pacjentów, u których w trakcie leczenia zyprazydonem wprowadza się leczenie moczopędne. Trwale wydłużone odstępy QTc mogą również zwiększać ryzyko dalszego wydłużenia i arytmii, ale nie jest jasne, czy rutynowe badania przesiewowe EKG są skuteczne w wykrywaniu takich pacjentów. Raczej należy unikać zyprazydonu u pacjentów z poważnymi chorobami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie, np. wydłużeniem odstępu QT, niedawno przebytym ostrym zawałem mięśnia sercowego, niewyrównaną niewydolnością serca lub zaburzeniami rytmu serca. Zyprazydon należy przerwać u pacjentów, u których stwierdzono utrzymujące się wartości odstępu QTc >500 ms.

pacjentów przyjmujących zyprazydon, u których wystąpią objawy mogące wskazywać na występowanie torsade de pointes, np. zawroty głowy, kołatanie serca lub omdlenia, lekarz przepisujący lek powinien rozpocząć dalszą ocenę, np. monitorowanie metodą Holtera.

Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (NMS)

Potencjalnie śmiertelny zespół objawów, czasami określany jako złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), zgłaszano w związku z podawaniem leków przeciwpsychotycznych. Objawy kliniczne NMS to hiperpyreksja, sztywność mięśni, zmieniony stan psychiczny i dowody niestabilności autonomicznej (nieregularne tętno lub ciśnienie krwi, tachykardia, pocenie się i arytmia serca). Dodatkowe objawy mogą obejmować podwyższoną aktywność fosfokinazy kreatynowej, mioglobinurię (rabdomiolizę) i ostrą niewydolność nerek.

Diagnostyczna ocena pacjentów z tym zespołem jest skomplikowana. Przy ustalaniu diagnozy ważne jest, aby wykluczyć przypadki, w których obraz kliniczny obejmuje zarówno poważną chorobę medyczną (np. zapalenie płuc, zakażenie ogólnoustrojowe, itp.), jak i nieleczone lub niewłaściwie leczone objawy pozapiramidowe (EPS). Inne ważne czynniki w diagnostyce różnicowej obejmują ośrodkową toksyczność antycholinergiczną, udar cieplny, gorączkę polekową i pierwotną patologię ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Postępowanie w NMS powinno obejmować: (1) natychmiastowe odstawienie leków przeciwpsychotycznych i innych leków, które nie są niezbędne do jednoczesnego leczenia; (2) intensywne leczenie objawowe i monitoring medyczny; oraz (3) leczenie wszelkich współistniejących poważnych problemów medycznych, dla których dostępne są określone metody leczenia. Nie ma ogólnej zgody co do konkretnych schematów leczenia farmakologicznego NMS.

Jeśli pacjent wymaga leczenia przeciwpsychotycznego po wyzdrowieniu z NMS, należy dokładnie rozważyć możliwość ponownego włączenia terapii lekowej. Pacjenta należy uważnie obserwować, ponieważ zgłaszano nawroty NMS.

Ciężkie skórne reakcje niepożądane

Reakcja lekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS)

W przypadku ekspozycji na zyprazydon zgłaszano reakcje polekowe z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS). DRESS składa się z połączenia co najmniej trzech z następujących: reakcja skórna (taka jak wysypka lub złuszczające zapalenie skóry), eozynofilia, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych i jedno lub więcej powikłań ogólnoustrojowych, takich jak zapalenie wątroby, zapalenie nerek, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie osierdzia. DRESS bywa śmiertelne. W przypadku podejrzenia DRESS należy przerwać stosowanie zyprazydonu.

Inne ciężkie skórne reakcje niepożądane

Podczas ekspozycji na zyprazydon zgłaszano inne ciężkie skórne reakcje niepożądane, takie jak zespół Stevensa-Johnsona. Ciężkie skórne reakcje niepożądane są czasami śmiertelne. W przypadku podejrzenia ciężkich skórnych działań niepożądanych należy odstawić zyprazydon.

Późne dyskinezy

pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi może rozwinąć się zespół potencjalnie nieodwracalnych, mimowolnych ruchów dyskinetycznych. Chociaż częstość występowania zespołu wydaje się być najwyższa wśród osób starszych, zwłaszcza starszych kobiet, nie można polegać na szacunkach częstości występowania, aby przewidzieć na początku leczenia przeciwpsychotycznego, u których pacjentów prawdopodobnie rozwinie się zespół. Nie wiadomo, czy produkty leków przeciwpsychotycznych różnią się potencjałem wywoływania późnych dyskinez.

Uważa się, że wraz ze wzrostem czasu trwania leczenia i całkowitej skumulowanej dawki leków przeciwpsychotycznych podawanych pacjentowi wzrasta ryzyko wystąpienia dyskinezy późnej i prawdopodobieństwo, że stanie się ona nieodwracalna. Zespół może jednak rozwinąć się, choć znacznie rzadziej, po stosunkowo krótkich okresach leczenia małymi dawkami.

Nie jest znane leczenie ustalonych przypadków późnej dyskinezy, chociaż zespół może ustąpić, częściowo lub całkowicie, jeśli leczenie przeciwpsychotyczne zostanie przerwane. Jednak samo leczenie przeciwpsychotyczne może tłumić (lub częściowo tłumić) oznaki i objawy zespołu, a tym samym może prawdopodobnie maskować leżący u podstaw proces. Wpływ supresji objawowej na długotrwały przebieg zespołu jest nieznany.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, zyprazydon należy przepisywać w sposób, który najprawdopodobniej zminimalizuje występowanie późnych dyskinez. Przewlekłe leczenie przeciwpsychotyczne powinno być zasadniczo zarezerwowane dla pacjentów cierpiących na przewlekłą chorobę, o której wiadomo, że (1) reaguje na leki przeciwpsychotyczne oraz (2) dla których alternatywne, równie skuteczne, ale potencjalnie mniej szkodliwe terapie nie są dostępne lub odpowiednie. U pacjentów, którzy wymagają przewlekłego leczenia, należy dążyć do jak najmniejszej dawki i najkrótszego czasu trwania leczenia dającego zadowalającą odpowiedź kliniczną. Konieczność kontynuacji leczenia powinna być okresowo oceniana.

Jeśli u pacjenta przyjmującego zyprazydon pojawią się objawy przedmiotowe i podmiotowe dyskinez późnych, należy rozważyć odstawienie leku. Jednak niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia zyprazydonem pomimo obecności zespołu.

Zmiany metaboliczne

Atypowe leki przeciwpsychotyczne powiązano ze zmianami metabolicznymi, które mogą zwiększać ryzyko sercowo-naczyniowe/mózgowe. Te zmiany metaboliczne obejmują hiperglikemię, dyslipidemię i przyrost masy ciała. Chociaż wykazano, że wszystkie leki z tej klasy powodują pewne zmiany metaboliczne, każdy lek ma swój własny profil ryzyka.

Hiperglikemia i cukrzyca

pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi zgłaszano hiperglikemię i cukrzycę, w niektórych przypadkach skrajną i związaną z kwasicą ketonową, śpiączką hiperosmolarną lub zgonem. Istnieje niewiele doniesień o hiperglikemii lub cukrzycy u pacjentów leczonych preparatem GEODON. Chociaż mniej pacjentów było leczonych za pomocą GEODON, nie wiadomo, czy to bardziej ograniczone doświadczenie jest jedynym powodem braku takich raportów. Ocenę związku między stosowaniem atypowych leków przeciwpsychotycznych a nieprawidłowościami glikemii komplikuje możliwość zwiększonego podstawowego ryzyka cukrzycy u pacjentów ze schizofrenią oraz wzrastająca częstość występowania cukrzycy w populacji ogólnej. Biorąc pod uwagę te czynniki, związek między stosowaniem atypowych leków przeciwpsychotycznych a działaniami niepożądanymi związanymi z hiperglikemią nie jest w pełni zrozumiały. Dokładne szacunki ryzyka wystąpienia działań niepożądanych związanych z hiperglikemią u pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi nie są dostępne.

Pacjenci z ustalonym rozpoznaniem cukrzycy, którzy rozpoczynają leczenie atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, powinni być regularnie monitorowani pod kątem pogorszenia kontroli glikemii. U pacjentów z czynnikami ryzyka cukrzycy (np. otyłość, cukrzyca w wywiadzie rodzinnym), którzy rozpoczynają leczenie atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, należy wykonać badanie stężenia glukozy we krwi na czczo na początku leczenia oraz okresowo w trakcie leczenia. Każdy pacjent leczony atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi powinien być monitorowany pod kątem objawów hiperglikemii, w tym polidypsji, wielomoczu, polifagii i osłabienia. U pacjentów, u których podczas leczenia atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi wystąpią objawy hiperglikemii, należy wykonać badanie stężenia glukozy we krwi na czczo. W niektórych przypadkach hiperglikemia ustąpiła po odstawieniu atypowego leku przeciwpsychotycznego; jednak niektórzy pacjenci wymagali kontynuacji leczenia przeciwcukrzycowego pomimo odstawienia podejrzanego leku.

Zbiorcze dane z krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badań schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej przedstawiono w tabelach 1-4. Należy zauważyć, że w przypadku badań z zastosowaniem elastycznej dawki zarówno w schizofrenii, jak i zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym, każdy osobnik jest klasyfikowany jako otrzymał albo niską (20-40 mg dwa razy na dobę) albo wysoką (60-80 mg dwa razy dziennie) dawkę w oparciu o modalną dawkę dzienną pacjenta. W tabelach przedstawiających zmiany kategoryczne, wartości procentowe (kolumna %) są obliczane jako 100x(n/N).

W długoterminowych (co najmniej 1 rok), kontrolowanych placebo badaniach ze zmienną dawką w schizofrenii, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowej losowego stężenia glukozy dla zyprazydonu w dawce 20-40 mg dwa razy na dobę wynosiła -3,4 mg/dl (N=122); dla zyprazydonu 60-80 mg dwa razy na dobę wynosiło +1,3 mg/dl (N=10); a dla placebo +0,3 mg/dl (N=71).

Dyslipidemia

U pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi obserwowano niepożądane zmiany lipidów. Zbiorcze dane z krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badań schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej przedstawiono w tabelach 5-8.

długoterminowych (co najmniej 1 rok), kontrolowanych placebo badaniach ze zmienną dawką w schizofrenii, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowych losowych triglicerydów dla zyprazydonu w dawce 20-40 mg dwa razy na dobę wynosiła +26,3 mg/dl (N=15); dla zyprazydonu 60-80 mg dwa razy na dobę wynosiło -39,3 mg/dl (N=10); a dla placebo wynosiła +12,9 mg/dl (N=9). W długoterminowych (co najmniej 1 rok), kontrolowanych placebo badaniach ze zmienną dawką w schizofrenii, średnia zmiana losowego cholesterolu całkowitego dla zyprazydonu w dawce 20-40 mg dwa razy na dobę w stosunku do wartości wyjściowej wynosiła +2,5 mg/dl (N=14); dla zyprazydonu 60-80 mg dwa razy na dobę wynosiło -19,7 mg/dl (N=10); a dla placebo wynosiła -28,0 mg/dl (N=9).

Przybranie na wadze

Przyrost masy ciała zaobserwowano przy nietypowym stosowaniu leków przeciwpsychotycznych. Zaleca się monitorowanie wagi. Zbiorcze dane z krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badań schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej przedstawiono w tabelach 9-10.

długoterminowych (co najmniej 1 rok), kontrolowanych placebo badaniach ze zmienną dawką w schizofrenii, średnia zmiana masy ciała zyprazydonu w dawce 20-40 mg dwa razy na dobę w stosunku do wartości wyjściowej wynosiła -2,3 kg (N=124); dla zyprazydonu 60-80 mg dwa razy na dobę wynosiło +2,5 kg (N=10); a dla placebo -2,9 kg (N=72). W tych samych badaniach długoterminowych odsetek pacjentów, u których masa ciała zwiększyła się o ≥7% w stosunku do wartości wyjściowych dla zyprazydonu w dawce 20-40 mg dwa razy na dobę, wyniósł 5,6% (N=124); dla zyprazydonu 60-80 mg dwa razy na dobę wynosiło 20,0% (N=10), a dla placebo 5,6% (N=72). W długoterminowym (co najmniej 1 rok), kontrolowanym placebo badaniu ze stałą dawką w schizofrenii, średnia zmiana masy ciała zyprazydonu w dawce 20 mg dwa razy na dobę w stosunku do wartości wyjściowej wynosiła -2,6 kg (N=72); dla zyprazydonu 40 mg dwa razy na dobę wynosiło -3,3 kg (N=69); dla zyprazydonu 80 mg dwa razy na dobę wynosiło -2,8 kg (N=70), a dla placebo -3,8 kg (N=70). W tym samym długoterminowym badaniu schizofrenii ze stałą dawką odsetek pacjentów, u których masa ciała zwiększyła się o ≥7% w stosunku do wartości wyjściowych dla zyprazydonu w dawce 20 mg dwa razy na dobę, wyniósł 5,6% (N=72); dla zyprazydonu 40 mg dwa razy na dobę wynosiło 2,9% (N=69); dla zyprazydonu w dawce 80 mg dwa razy na dobę wynosiło 5,7% (N=70), a dla placebo 2,9% (N=70).

Schizofrenia

Odsetki pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥ 7% masy ciała porównano w puli czterech 4- i 6-tygodniowych kontrolowanych placebo badań klinicznych dotyczących schizofrenii, które wykazały statystycznie istotnie większą częstość przyrostu masy ciała po zastosowaniu zyprazydonu (10% ) w porównaniu z placebo (4%). Mediana przyrostu masy ciała wynosząca 0,5 kg została zaobserwowana u pacjentów stosujących zyprazydon w porównaniu do braku mediany zmiany masy ciała u pacjentów otrzymujących placebo. W tej grupie badań klinicznych zwiększenie masy ciała zgłoszono jako działanie niepożądane odpowiednio u 0,4% i 0,4% pacjentów otrzymujących zyprazydon i otrzymujących placebo. Podczas długotrwałej terapii zyprazydonem kategoryzacja pacjentów na początku badania na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI) wykazała największy średni przyrost masy ciała i najwyższą częstość występowania klinicznie istotnego przyrostu masy ciała (>7% masy ciała) u pacjentów z niskim BMI (27). Wystąpił średni przyrost masy ciała o 1,4 kg u pacjentów z „niskim” wyjściowym BMI, brak średniej zmiany u pacjentów z „normalnym” BMI oraz średni spadek masy ciała o 1,3 kg u pacjentów, którzy rozpoczęli program z „wysokim” BMI.

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Podczas 6-miesięcznego kontrolowanego placebo badania podtrzymującego leczenie afektywne dwubiegunowe u dorosłych z zyprazydonem jako skojarzeniem z litem lub walproinianem, częstość klinicznie istotnego przyrostu masy ciała (≥ 7% masy ciała) w okresie podwójnie ślepej próby wyniosła 5,6% dla obu zyprazydonu. i grupy otrzymujące placebo, które ukończyły 6 miesięcy obserwacji pod kątem nawrotu. Interpretacja tych wyników powinna uwzględniać fakt, że tylko pacjenci, którzy odpowiednio tolerowali zyprazydon, weszli w fazę badania z podwójnie ślepą próbą, a w fazie otwartej próby odpadli ze znacznej części.

Wysypka

badaniach przed wprowadzeniem do obrotu zyprazydonu u około 5% pacjentów wystąpiła wysypka i (lub) pokrzywka, z przerwaniem leczenia w około jednej szóstej tych przypadków. Wystąpienie wysypki było związane z dawką zyprazydonu, chociaż wynik ten można również wyjaśnić dłuższym czasem ekspozycji u pacjentów otrzymujących wyższe dawki. Kilku pacjentów z wysypką miało oznaki i objawy towarzyszącej choroby ogólnoustrojowej, np. podwyższone WBC. U większości pacjentów nastąpiła natychmiastowa poprawa po dodatkowym leczeniu lekami przeciwhistaminowymi lub steroidami i (lub) po odstawieniu zyprazydonu, a wszyscy pacjenci, u których wystąpiły te reakcje, całkowicie wyzdrowieli. W przypadku pojawienia się wysypki, której nie można określić innej etiologii, należy odstawić zyprazydon.

Niedociśnienie ortostatyczne

Zyprazydon może wywoływać hipotonię ortostatyczną związaną z zawrotami głowy, tachykardią, au niektórych pacjentów omdleniem, zwłaszcza w początkowym okresie miareczkowania dawki, prawdopodobnie odzwierciedlając jego właściwości antagonisty receptorów α1-adrenergicznych. Omdlenie zgłoszono u 0,6% pacjentów leczonych zyprazydonem.

Zyprazydon należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu krążenia (zawał mięśnia sercowego lub choroba niedokrwienna serca w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobami naczyń mózgowych lub stanami predysponującymi pacjentów do niedociśnienia (odwodnienie, hipowolemia i leczenie przeciwnadciśnieniowe). leki).

Spada

Leki przeciwpsychotyczne (w tym GEODON) mogą powodować senność, niedociśnienie ortostatyczne oraz niestabilność ruchową i czuciową, co może prowadzić do upadków, a w konsekwencji złamań lub innych urazów. W przypadku pacjentów z chorobami, stanami lub lekami, które mogą nasilać te skutki, należy przeprowadzić pełną ocenę ryzyka upadków na początku leczenia przeciwpsychotycznego oraz ponownie w przypadku pacjentów poddawanych długotrwałemu leczeniu przeciwpsychotycznemu.

leukopenia, neutropenia i agranulocytoza

W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki leukopenii/neutropenii związane czasowo ze środkami przeciwpsychotycznymi. Zgłaszano również agranulocytozę (w tym przypadki śmiertelne).

Możliwe czynniki ryzyka leukopenii/neutropenii obejmują istniejącą wcześniej niską liczbę białych krwinek (WBC) i historię leukopenii/neutropenii polekowej. U pacjentów z wcześniej występującym niskim poziomem WBC lub z leukopenią/neutropenią polekową w wywiadzie należy często monitorować morfologię krwi (CBC) w ciągu pierwszych kilku miesięcy leczenia i odstawić GEODON przy pierwszych oznakach spadku WBC pod nieobecność innych czynników sprawczych.

Pacjentów z neutropenią należy uważnie monitorować pod kątem gorączki lub innych objawów lub oznak zakażenia i niezwłocznie leczyć, jeśli takie objawy lub oznaki wystąpią. Pacjenci z ciężką neutropenią (bezwzględna liczba neutrofili

Napady padaczkowe

Podczas badań klinicznych drgawki wystąpiły u 0,4% pacjentów leczonych zyprazydonem. W wielu z tych przypadków do wystąpienia napadów mogły przyczynić się czynniki mylące. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, zyprazydon należy stosować ostrożnie u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub ze stanami potencjalnie obniżającymi próg drgawkowy, np. otępieniem typu Alzheimera. Stany, które obniżają próg drgawkowy, mogą występować częściej w populacji osób w wieku 65 lat lub starszych.

Dysfagia

Zaburzenia motoryki przełyku i aspiracja były związane ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych. Aspiracyjne zapalenie płuc jest częstą przyczyną zachorowalności i śmiertelności u pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza z zaawansowaną demencją Alzheimera. Zyprazydon i inne leki przeciwpsychotyczne należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem zachłystowego zapalenia płuc [patrz PUDEŁKO OSTRZEŻENIE ].

Hiperprolaktynemia

Podobnie jak w przypadku innych leków, które antagonizują receptory dopaminy D2, zyprazydon podnosi poziom prolaktyny u ludzi. Zwiększone poziomy prolaktyny zaobserwowano również w badaniach na zwierzętach z tym związkiem i były one związane ze wzrostem neoplazji gruczołu sutkowego u myszy; podobnego efektu nie obserwowano u szczurów [patrz Toksykologia niekliniczna ]. Eksperymenty na kulturach tkankowych wskazują, że około jedna trzecia ludzkich raków piersi jest zależna od prolaktyny in vitro, co jest czynnikiem o potencjalnym znaczeniu, jeśli rozważa się przepisanie tych leków u pacjentki z wcześniej wykrytym rakiem piersi. Ani badania kliniczne, ani badania epidemiologiczne przeprowadzone do tej pory nie wykazały związku między przewlekłym podawaniem tej klasy leków a nowotworzeniem u ludzi; dostępne dowody są obecnie uważane za zbyt ograniczone, aby mogły być rozstrzygające.

Chociaż podczas stosowania związków podwyższających poziom prolaktyny zgłaszano zaburzenia, takie jak mlekotok, brak miesiączki, ginekomastia i impotencja, kliniczne znaczenie podwyższonego stężenia prolaktyny w surowicy u większości pacjentów nie jest znane. Długotrwała hiperprolaktynemia w połączeniu z hipogonadyzmem może prowadzić do zmniejszenia gęstości kości.

Możliwość upośledzenia funkcji poznawczych i motorycznych

Senność była często zgłaszanym działaniem niepożądanym u pacjentów leczonych zyprazydonem. W 4- i 6-tygodniowych badaniach kontrolowanych placebo senność zgłaszano u 14% pacjentów przyjmujących zyprazydon w porównaniu z 7% pacjentów otrzymujących placebo. Senność doprowadziła do przerwania leczenia u 0,3% pacjentów w krótkoterminowych badaniach klinicznych. Ponieważ zyprazydon może zaburzać osąd, myślenie lub zdolności motoryczne, należy ostrzec pacjentów przed wykonywaniem czynności wymagających czujności umysłowej, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych (w tym samochodów) lub obsługiwanie niebezpiecznych maszyn, dopóki nie upewnią się, że terapia zyprazydonem nie jest skuteczna. niekorzystnie na nie wpływać.

Priapizm

bazie danych przedmarketingowych zgłoszono jeden przypadek priapizmu. Chociaż nie ustalono związku reakcji na stosowanie zyprazydonu, donoszono, że inne leki o działaniu blokującym receptory alfa-adrenergiczne wywołują priapizm i możliwe jest, że zyprazydon może mieć taką samą zdolność. Ciężki priapizm może wymagać interwencji chirurgicznej.

Regulacja temperatury ciała

Chociaż nie donoszono o tym w badaniach przed wprowadzeniem do obrotu zyprazydonu, lekom przeciwpsychotycznym przypisuje się zaburzenie zdolności organizmu do obniżania temperatury głębokiej ciała. Zaleca się zachowanie odpowiedniej ostrożności podczas przepisywania zyprazydonu pacjentom, u których wystąpią stany, które mogą przyczyniać się do podwyższenia temperatury głębokiej ciała, np. intensywny wysiłek fizyczny, ekspozycja na ekstremalne ciepło, jednoczesne przyjmowanie leków o działaniu antycholinergicznym lub odwodnienie.

Samobójstwo

Możliwość próby samobójczej jest nierozerwalnie związana z chorobą psychotyczną lub chorobą afektywną dwubiegunową, a farmakoterapii powinien towarzyszyć ścisły nadzór nad pacjentami wysokiego ryzyka. Recepty na zyprazydon należy wypisać na najmniejszą ilość kapsułek zgodnie z dobrym postępowaniem z pacjentem, aby zmniejszyć ryzyko przedawkowania.

Pacjenci ze współistniejącymi chorobami

Doświadczenie kliniczne dotyczące zyprazydonu u pacjentów z pewnymi współistniejącymi chorobami ogólnoustrojowymi jest ograniczone [patrz Używaj w określonych populacjach ].

Zyprazydon nie był oceniany ani stosowany w jakimkolwiek znaczącym stopniu u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego lub niestabilną chorobą serca. Pacjenci z tymi rozpoznaniami zostali wykluczeni z badań klinicznych przed wprowadzeniem do obrotu. Ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QTc i niedociśnienia ortostatycznego podczas stosowania zyprazydonu należy zachować ostrożność u pacjentów kardiologicznych. [Widzieć Wydłużenie odstępu QT i ryzyko nagłej śmierci, niedociśnienie ortostatyczne ].

Testy laboratoryjne

pacjentów, u których rozważa się leczenie zyprazydonem, u których występuje ryzyko istotnych zaburzeń elektrolitowych, należy wykonać początkowe pomiary stężenia potasu i magnezu w surowicy. Niski poziom potasu i magnezu w surowicy należy uzupełnić przed kontynuowaniem leczenia. Pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie lekami moczopędnymi podczas leczenia zyprazydonem, wymagają okresowego monitorowania stężenia potasu i magnezu w surowicy. Zyprazydon należy odstawić u pacjentów, u których stwierdzono utrzymujące się pomiary odstępu QTc >500 ms [patrz Wydłużenie odstępu QT i ryzyko nagłej śmierci ].

Informacje dotyczące poradnictwa dla pacjentów

Poinformuj pacjenta, aby przeczytał zatwierdzone przez FDA oznakowanie pacjenta ( INFORMACJA O PACJENCIE ).

Informacje administracyjne dotyczące kapsułek

Doradź pacjentom przyjmowanie kapsułek GEODON w całości. Nie otwierać, nie kruszyć ani nie żuć kapsułek. Poinstruuj pacjentów, aby przyjmowali kapsułki GEODON z jedzeniem w celu optymalnego wchłaniania. Wchłanianie zyprazydonu zwiększa się nawet dwukrotnie w obecności pokarmu [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA , INTERAKCJE Z LEKAMI , oraz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

Przedłużenie QTc

Doradź pacjentom, aby informowali swoich pracowników służby zdrowia o: historii wydłużenia odstępu QT; niedawno przebyty ostry zawał mięśnia sercowego; niewyrównana niewydolność serca; przepisywanie innych leków, które wykazały wydłużenie odstępu QT; ryzyko znacznych nieprawidłowości elektrolitowych; arytmia serca w wywiadzie [patrz PRZECIWWSKAZANIA oraz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Należy poinstruować pacjentów, aby zgłaszali wystąpienie wszelkich stanów, które narażają ich na ryzyko poważnych zaburzeń elektrolitowych, w szczególności hipokaliemii, w tym między innymi rozpoczęcia leczenia moczopędnego lub przedłużającej się biegunki. Ponadto poinstruuj pacjentów, aby zgłaszali lekarzowi takie objawy, jak zawroty głowy, kołatanie serca lub omdlenia [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Ciężkie skórne reakcje niepożądane

Należy poinstruować pacjentów, aby jak najszybciej zgłaszali swojemu lekarzowi wszelkie oznaki lub objawy, które mogą być związane z reakcją lekową z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) lub z ciężkimi skórnymi reakcjami niepożądanymi, takimi jak zespół Stevensa-Johnsona [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Ciąża

Doradzić kobietom w ciąży, aby powiadomiły swojego lekarza, jeśli zajdą w ciążę lub zamierzają zajść w ciążę podczas leczenia GEODON. Należy poinformować pacjentów, że GEODON może powodować objawy pozapiramidowe i/lub objawy odstawienia (pobudzenie, hipertonia, hipotonia, drżenie, senność, niewydolność oddechowa i zaburzenia odżywiania) u noworodka. Poinformuj pacjentki, że istnieje rejestr ekspozycji w czasie ciąży, który monitoruje przebieg ciąży u kobiet narażonych na GEODON w czasie ciąży [patrz Używaj w określonych populacjach ].

Laktacja

Doradź kobietom karmiącym piersią stosując GEODON 20 mg w celu monitorowania niemowląt pod kątem nadmiernej sedacji, drażliwości, złego karmienia i objawów pozapiramidowych (drżenia i nieprawidłowe ruchy mięśni) oraz aby zwróciły się o pomoc medyczną, jeśli zauważą te objawy [patrz Używaj w określonych populacjach ].

Bezpłodność

Poinformuj kobiety o potencjale rozrodczym, że GEODON 80 mg może upośledzać płodność z powodu wzrostu poziomu prolaktyny w surowicy. Wpływ na płodność jest odwracalny [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI oraz Używaj w określonych populacjach ].

Toksykologia niekliniczna

rakotwórczość, mutageneza, upośledzenie płodności

Karcynogeneza

Przeprowadzono badania rakotwórczości w ciągu całego życia zyprazydonu na szczurach Long Evans i myszach CD-1. Zyprazydon podawano przez 24 miesiące w diecie w dawkach 2, 6 lub 12 mg/kg/dobę szczurom oraz 50, 100 lub 200 mg/kg/dobę myszom (0,1 do 0,6 i 1 do 5 razy większe maksymalna zalecana dawka dla ludzi (MRHD) wynosząca 200 mg/dobę na podstawie, odpowiednio, mg/m2 powierzchni ciała). W badaniu na szczurach nie było dowodów na zwiększoną częstość występowania nowotworów w porównaniu z grupą kontrolną. U samców myszy nie zaobserwowano wzrostu częstości występowania guzów w porównaniu z grupą kontrolną. U samic myszy zaobserwowano zależne od dawki zwiększenie częstości występowania gruczolaka i raka przysadki oraz gruczolakoraka gruczołu sutkowego we wszystkich badanych dawkach (50 do 200 mg/kg/dobę lub 1 do 5 razy większa od MRHD w przeliczeniu na mg/m2 ciała). powierzchnia). Zmiany proliferacyjne w przysadce mózgowej i gruczołach sutkowych gryzoni obserwowano po długotrwałym stosowaniu innych leków przeciwpsychotycznych i uważa się, że są one zależne od prolaktyny. Wzrost stężenia prolaktyny w surowicy zaobserwowano w jednomiesięcznym badaniu żywieniowym u samic myszy, ale nie samców, przy dawkach 100 i 200 mg/kg/dobę (lub 2,5 i 5 razy MRHD w oparciu o mg/m2 powierzchni ciała). W 5-tygodniowym badaniu żywieniowym zyprazydon nie miał wpływu na prolaktynę w surowicy szczurów w dawkach stosowanych w badaniu rakotwórczości. Znaczenie guzów endokrynnych zależnych od prolaktyny u gryzoni nie jest znane [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Mutageneza

Zyprazydon badano w teście mutacji bakteryjnych Amesa, teście in vitro na mysim chłoniaku z mutacją genów komórek ssaków, teście aberracji chromosomowych in vitro w ludzkich limfocytach oraz teście aberracji chromosomowych in vivo w mysim szpiku kostnym. W jednym ze szczepów S. typhimurium przy braku aktywacji metabolicznej wystąpiła powtarzalna odpowiedź mutagenna w teście Amesa. Pozytywne wyniki uzyskano zarówno w teście mutacji genów komórek ssaków in vitro, jak i teście aberracji chromosomowych in vitro w ludzkich limfocytach.

Upośledzenie płodności

Wykazano, że zyprazydon wydłuża czas do kopulacji u szczurów rasy Sprague-Dawley w dwóch badaniach płodności i wczesnego rozwoju embrionalnego w dawkach od 10 do 160 mg/kg/dobę (od 0,5 do 8-krotności MRHD wynoszącej 200 mg/dobę w przeliczeniu na mg/m2 ciała powierzchnia). Wskaźnik płodności był zmniejszony przy 160 mg/kg/dobę (8-krotność MRHD na podstawie mg/m2 powierzchni ciała). Nie stwierdzono wpływu na płodność przy dawce 40 mg/kg/dobę (2-krotność MRHD na podstawie mg/m2 powierzchni ciała). Wydaje się, że wpływ na płodność występował u samic, ponieważ płodność nie była zaburzona, gdy samce otrzymujące 160 mg/kg/dobę (8-krotność MRHD w oparciu o mg/m2 powierzchni ciała) kojarzyły się z nieleczonymi samicami.

Używaj w określonych populacjach

Ciąża

Rejestr ekspozycji w ciąży

Istnieje rejestr ekspozycji w czasie ciąży, który monitoruje przebieg ciąży u kobiet narażonych w czasie ciąży na atypowe leki przeciwpsychotyczne, w tym GEODON 40 mg. Zachęcamy świadczeniodawców do rejestrowania pacjentów, kontaktując się z Krajowym Rejestrem Ciąży dla Atypowych Leków Przeciwpsychotycznych pod numerem 1-866-961-2388 lub online pod adresem http://womensmentalhealth.org/clinical-and-research-programs/pregnancyregistry/.

Podsumowanie ryzyka

Noworodki narażone w trzecim trymestrze na leki przeciwpsychotyczne, w tym GEODON, są narażone na wystąpienie objawów pozapiramidowych i/lub objawów odstawienia po porodzie (patrz Rozważania kliniczne ). Ogólne dostępne dane z opublikowanych badań epidemiologicznych kobiet w ciąży narażonych na zyprazydon nie wykazały związanego z lekiem ryzyka wystąpienia poważnych wad wrodzonych, poronienia ani niekorzystnych skutków dla matki lub płodu (patrz Dane ). Istnieje ryzyko dla matki związane z nieleczoną schizofrenią lub chorobą afektywną dwubiegunową typu I oraz z narażeniem na leki przeciwpsychotyczne, w tym GEODON, w czasie ciąży (patrz Rozważania kliniczne ).

badaniach na zwierzętach podawanie zyprazydonu ciężarnym szczurom i królikom w trakcie organogenezy powodowało toksyczność rozwojową w dawkach podobnych do dawek zalecanych dla ludzi i miało działanie teratogenne u królików przy trzykrotnej maksymalnej zalecanej dawce u ludzi (MRHD). U szczurów narażonych na działanie zyprazydonu w okresie ciąży i laktacji obserwowano zwiększoną okołoporodową śmiertelność młodych oraz opóźniony rozwój neurobehawioralny i czynnościowy potomstwa przy dawkach mniejszych lub podobnych do dawek terapeutycznych stosowanych u ludzi (patrz Dane ).

Szacowane ryzyko tła poważnych wad wrodzonych i poronienia dla wskazanych populacji jest nieznane. Wszystkie ciąże wiążą się z ryzykiem wady wrodzonej, utraty lub innych niekorzystnych skutków. W ogólnej populacji USA szacowane podstawowe ryzyko poważnych wad wrodzonych i poronienia w klinicznie rozpoznanych ciążach wynosi odpowiednio 2 do 4% i 15 do 20%.

Rozważania kliniczne

Związane z chorobą ryzyko dla matki i/lub zarodka/płodu

Dla matki istnieje ryzyko nieleczonej schizofrenii lub choroby afektywnej dwubiegunowej typu I, w tym zwiększone ryzyko nawrotu, hospitalizacji i samobójstwa. Schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa typu I wiążą się z częstszymi niekorzystnymi następstwami okołoporodowymi, w tym przedwczesnym porodem. Nie wiadomo, czy jest to bezpośredni skutek choroby, czy innych współistniejących czynników.

Działania niepożądane dotyczące płodu/noworodka

U noworodków, które były narażone na leki przeciwpsychotyczne, w tym GEODON, w trzecim trymestrze ciąży zgłaszano objawy pozapiramidowe i (lub) odstawienia, w tym pobudzenie, hipertonię, hipotonię, drżenie, senność, niewydolność oddechową i zaburzenia odżywiania. Objawy te miały różne nasilenie. Monitoruj noworodki pod kątem objawów pozapiramidowych i/lub objawów odstawienia i odpowiednio zarządzaj objawami. Niektóre noworodki wyzdrowiały w ciągu kilku godzin lub dni bez specjalnego leczenia; inne wymagały przedłużonej hospitalizacji.

Dane

Dane ludzkie

Opublikowane dane z badań obserwacyjnych, rejestrów urodzeń i opisów przypadków stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych podczas ciąży nie wykazują wyraźnego związku z lekami przeciwpsychotycznymi i poważnymi wadami wrodzonymi. Retrospektywne badanie kohortowe z bazy danych Medicaid obejmującej 9258 kobiet narażonych na leki przeciwpsychotyczne w czasie ciąży nie wykazało ogólnego zwiększonego ryzyka poważnych wad wrodzonych.

Dane zwierząt

Gdy zyprazydon podawano ciężarnym królikom w okresie organogenezy, obserwowano zwiększoną częstość występowania nieprawidłowości strukturalnych płodu (wady przegrody międzykomorowej i inne wady rozwojowe układu sercowo-naczyniowego oraz zmiany w nerkach) po dawce 30 mg/kg/dobę (3 razy większej niż MRHD). 200 mg/dobę na podstawie mg/m2 powierzchni ciała). Nie było dowodów sugerujących, że te skutki rozwojowe były wtórne do toksyczności matczynej. Dawka rozwojowa niepowodująca zmian wynosiła 10 mg/kg/dobę (odpowiednik MRHD na podstawie mg/m2 powierzchni ciała). U szczurów po podaniu od 10 do 160 mg/kg/dobę (od 0,5 do 8-krotności MRHD na podstawie mg/m2 powierzchni ciała) podczas organogenezy lub podczas ciąży obserwowano toksyczność zarodkowo-płodową (zmniejszenie masy ciała płodów, opóźnione kostnienie szkieletu), ale nie było dowodów na teratogenność. Dawki 40 i 160 mg/kg/dobę (2 i 8-krotność MRHD w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała) były związane z toksycznością matczyną. Dawka niepowodująca zmian rozwojowych wynosi 5 mg/kg/dobę (0,2 razy większa od MRHD w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała).

Wśród potomstwa samic szczurów leczonych w okresie ciąży i laktacji dawkami 10 mg/kg/dobę (0,5-krotność MRHD w mg/m2 powierzchni ciała) lub więcej. Przy dawkach 5 mg/kg/dobę (0,2 razy większej od MRHD na podstawie mg/m2 powierzchni ciała) lub większych obserwowano opóźnienia w rozwoju potomstwa (zmniejszenie masy ciała) i zaburzenia czynności neurobehawioralnych (wyprostowanie się powietrza przy otwieraniu oczu). Dla tych efektów nie ustalono poziomu braku efektów.

Laktacja

Podsumowanie ryzyka

Ograniczone dane z opublikowanego opisu przypadku wskazują na obecność zyprazydonu w mleku ludzkim. Chociaż nie ma doniesień o niepożądanych skutkach u niemowląt karmionych piersią narażonych na zyprazydon w mleku matki, istnieją doniesienia o nadmiernej sedacji, drażliwości, utrudnionym karmieniu i objawach pozapiramidowych (drżeniach i nieprawidłowych ruchach mięśni) u niemowląt narażonych na inne atypowe leki przeciwpsychotyczne drogą pokarmową. mleko (patrz Rozważania kliniczne ). Brak informacji na temat wpływu zyprazydonu na produkcję mleka. Korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią powinny być brane pod uwagę wraz z kliniczną potrzebą matki GEODON i wszelkimi potencjalnymi niekorzystnymi skutkami dla dziecka karmionego piersią GEODON 20mg lub z powodu choroby podstawowej matki.

Rozważania kliniczne

Niemowlęta narażone na GEODON powinny być monitorowane pod kątem nadmiernej sedacji, drażliwości, złego karmienia i objawów pozapiramidowych (drżenia i nieprawidłowe ruchy mięśni).

Kobiety i mężczyźni o potencjale rozrodczym

Bezpłodność

Kobiety

Biorąc pod uwagę farmakologiczne działanie zyprazydonu (antagonizm D2), leczenie preparatem GEODON 40 mg może powodować zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy, co może prowadzić do odwracalnego zmniejszenia płodności u kobiet w wieku rozrodczym [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI oraz Toksykologia niekliniczna ].

Zastosowanie pediatryczne

Bezpieczeństwo i skuteczność zyprazydonu u dzieci nie zostały ustalone.

Zastosowanie geriatryczne

całkowitej liczby osób biorących udział w badaniach klinicznych zyprazydonu 2,4 procent miało 65 lat i więcej. Nie zaobserwowano ogólnych różnic w bezpieczeństwie lub skuteczności między tymi pacjentami a młodszymi pacjentami, a inne zgłoszone doświadczenia kliniczne nie wykazały różnic w odpowiedziach między pacjentami w podeszłym wieku i młodszymi, ale nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych osób starszych. Niemniej jednak obecność wielu czynników, które mogą zwiększać odpowiedź farmakodynamiczną na zyprazydon lub powodować gorszą tolerancję lub ortostazę, powinna skłaniać do rozważenia mniejszej dawki początkowej, wolniejszego zwiększania dawki i uważnego monitorowania w początkowym okresie dawkowania u niektórych pacjentów w podeszłym wieku.

Zyprazydon podawany domięśniowo nie był systematycznie oceniany u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i starszych).

Zaburzenia czynności nerek

Ponieważ zyprazydon jest silnie metabolizowany, a mniej niż 1% leku jest wydalane w postaci niezmienionej, jest mało prawdopodobne, aby samo zaburzenie czynności nerek miało duży wpływ na farmakokinetykę zyprazydonu. Farmakokinetyka zyprazydonu po 8 dniach podawania 20 mg dwa razy na dobę była podobna u osób z różnym stopniem niewydolności nerek (n=27) i osób z prawidłową czynnością nerek, co wskazuje, że nie jest konieczne dostosowanie dawki w zależności od stopnia niewydolności nerek. . Zyprazydon nie jest usuwany przez hemodializę.

Zyprazydon podawany domięśniowo nie był systematycznie oceniany u pacjentów w podeszłym wieku ani u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Ponieważ substancja pomocnicza cyklodekstryny jest usuwana przez nerki, zyprazydon należy podawać domięśniowo z ostrożnością pacjentom z zaburzeniami czynności nerek [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

Niewydolność wątroby

Ponieważ zyprazydon jest w znacznym stopniu usuwany przez wątrobę, można się spodziewać, że obecność zaburzeń czynności wątroby zwiększy AUC zyprazydonu; badanie z wielokrotną dawką 20 mg dwa razy na dobę przez 5 dni u pacjentów (n=13) z klinicznie istotną (klasa Child-Pugh A i B) marskością wątroby wykazało wzrost AUC 0-12 o 13% i 34% w grupie Childs- Odpowiednio klasy A i B Pugh w porównaniu z dopasowaną grupą kontrolną (n=14). Okres półtrwania wynoszący 7,1 godziny zaobserwowano u osób z marskością wątroby w porównaniu do 4,8 godziny w grupie kontrolnej.

Wpływ wieku i płci

badaniu z zastosowaniem dawek wielokrotnych (8 dni leczenia) z udziałem 32 pacjentów nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce zyprazydonu między mężczyznami i kobietami ani między osobami w podeszłym wieku (>65 lat) i młodymi (18 do 45 lat). Ponadto populacyjna ocena farmakokinetyki pacjentów w kontrolowanych badaniach nie wykazała istotnych klinicznie różnic w farmakokinetyce zyprazydonu, związanych z wiekiem lub płcią. Dlatego nie zaleca się modyfikacji dawkowania ze względu na wiek lub płeć.

Palenie

Na podstawie badań in vitro z wykorzystaniem ludzkich enzymów wątrobowych zyprazydon nie jest substratem CYP1A2; palenie nie powinno zatem mieć wpływu na farmakokinetykę zyprazydonu. Zgodnie z tymi wynikami in vitro, ocena farmakokinetyki populacyjnej nie wykazała żadnych istotnych różnic farmakokinetycznych między palaczami a osobami niepalącymi.

PRZEDAWKOWAĆ

Ludzkie doświadczenie

badaniach przed wprowadzeniem do obrotu z udziałem ponad 5400 pacjentów i (lub) osób zdrowych, przypadkowe lub celowe przedawkowanie doustnego zyprazydonu zostało udokumentowane u 10 pacjentów. Wszyscy ci pacjenci przeżyli bez następstw. U pacjentki przyjmującej największą potwierdzoną dawkę 3240 mg jedynymi zgłaszanymi objawami były: minimalna sedacja, niewyraźna mowa i przemijające nadciśnienie tętnicze (200/95).

Działania niepożądane zgłaszane po przedawkowaniu zyprazydonu obejmowały objawy pozapiramidowe, senność, drżenie i lęk. [Widzieć DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ]

Zarządzanie przedawkowaniem

W przypadku ostrego przedawkowania udrożnić i utrzymać drogi oddechowe oraz zapewnić odpowiednie natlenienie i wentylację. Należy zapewnić dostęp dożylny i rozważyć płukanie żołądka (po intubacji, jeśli pacjent jest nieprzytomny) i podanie węgla aktywowanego wraz ze środkiem przeczyszczającym. Możliwość przytępienia, drgawek lub reakcji dystonicznej głowy i szyi po przedawkowaniu może stwarzać ryzyko zachłyśnięcia się wywołanymi wymiotami.

Monitorowanie sercowo-naczyniowe powinno rozpocząć się natychmiast i powinno obejmować ciągłe monitorowanie elektrokardiograficzne w celu wykrycia ewentualnych arytmii. W przypadku leczenia antyarytmicznego dyzopiramid, prokainamid i chinidyna niosą teoretyczne ryzyko dodatkowego wydłużenia odstępu QT, które może się sumować z działaniem zyprazydonu.

Niedociśnienie i zapaść krążeniową należy leczyć odpowiednimi środkami, takimi jak płyny dożylne. Jeśli leki sympatykomimetyczne są stosowane do wspomagania naczyń, nie należy stosować epinefryny i dopaminy, ponieważ stymulacja beta w połączeniu z antagonizmem α1 związanym z zyprazydonem może nasilać niedociśnienie. Podobnie można się spodziewać, że właściwości bretylium w zakresie blokowania receptorów alfa-adrenergicznych mogą się sumować z właściwościami zyprazydonu, powodując problematyczne niedociśnienie.

przypadku ciężkich objawów pozapiramidowych należy podać leki antycholinergiczne. Nie ma swoistego antidotum na zyprazydon i nie można go dializować. Należy rozważyć możliwość zaangażowania wielu leków. Ścisły nadzór lekarski i monitorowanie powinny być kontynuowane do czasu wyzdrowienia pacjenta.

PRZECIWWSKAZANIA

Przedłużenie QT

Ze względu na zależne od dawki wydłużenie odstępu QT zyprazydonu i znany związek śmiertelnych zaburzeń rytmu serca z wydłużeniem odstępu QT przez niektóre inne leki, zyprazydon jest przeciwwskazany:

• u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie (w tym wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT)
• u pacjentów ze świeżo przebytym ostrym zawałem mięśnia sercowego
• u pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca

Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych/farmakodynamicznych pomiędzy zyprazydonem a innymi lekami wydłużającymi odstęp QT. Nie można wykluczyć addytywnego działania zyprazydonu i innych leków wydłużających odstęp QT. Dlatego zyprazydonu nie należy podawać z:

• dofetylid, sotalol, chinidyna, inne leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, mezorydazyna, tiorydazyna, chloropromazyna, droperydol, pimozyd, sparfloksacyna, gatifloksacyna, moksyfloksacyna, halofantryna, meflochina, tripentadylo-proboksydyna, mekrometoksylan arszeniku
• inne leki, dla których wydłużenie odstępu QT jest jednym z ich efektów farmakodynamicznych i które mają ten efekt opisany w pełnej informacji o przepisaniu jako przeciwwskazanie lub ostrzeżenie w ramce lub pogrubieniu [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Nadwrażliwość

Zyprazydon jest przeciwwskazany u osób ze stwierdzoną nadwrażliwością na produkt.

FARMAKOLOGIA KLINICZNA

Mechanizm akcji

Mechanizm działania zyprazydonu w leczeniu wymienionych wskazań może wynikać z połączenia antagonistycznego działania dopaminy typu 2 (D2) i serotoniny typu 2 (5HT2).

Farmakodynamika

Zyprazydon wiąże się ze stosunkowo wysokim powinowactwem do receptorów dopaminy D2 i D3, serotoniny 5HT2A, 5HT2C, 5HT1A, 5HT1D i α1-adrenergicznych (kis odpowiednio 4,8, 7,2, 0,4, 1,3, 3,4, 2 i 10 nM), iz umiarkowanym powinowactwem do receptora histaminowego H1 (Ki=47 nM). Ziprasidon jest antagonistą receptorów D2, 5HT2A i 5HT1D oraz agonistą receptora 5HT1A. Zyprazydon hamował synaptyczny wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny. Nie wykazano żadnego znaczącego powinowactwa do innych testowanych receptorów/miejsc wiązania, w tym cholinergicznego receptora muskarynowego (IC50 > 1 µM).

Farmakokinetyka

Farmakokinetyka doustna

Aktywność zyprazydonu wynika przede wszystkim z leku macierzystego. Farmakokinetyka wielokrotnych dawek zyprazydonu jest proporcjonalna do dawki w proponowanym zakresie dawek klinicznych, a kumulacja zyprazydonu jest przewidywalna przy wielokrotnym dawkowaniu. Eliminacja zyprazydonu odbywa się głównie poprzez metabolizm wątrobowy, ze średnim końcowym okresem półtrwania wynoszącym około 7 godzin w proponowanym zakresie dawek klinicznych. Stężenia w stanie stacjonarnym są osiągane w ciągu jednego do trzech dni po podaniu. Średni pozorny klirens ogólnoustrojowy wynosi 7,5 ml/min/kg. Jest mało prawdopodobne, aby zyprazydon wpływał na metabolizm leków metabolizowanych przez enzymy cytochromu P450.

Wchłanianie

Zyprazydon jest dobrze wchłaniany po podaniu doustnym, osiągając maksymalne stężenie w osoczu w ciągu 6 do 8 godzin. Całkowita biodostępność dawki 20 mg po posiłku wynosi około 60%. Wchłanianie zyprazydonu zwiększa się nawet dwukrotnie w obecności pokarmu.

Dystrybucja

Średnia pozorna objętość dystrybucji zyprazydonu wynosi 1,5 l/kg. Wiąże się w ponad 99% z białkami osocza, głównie z albuminą i kwaśną glikoproteiną α1. Wiązanie zyprazydonu z białkami osocza in vitro nie było zmieniane przez warfarynę lub propranolol, dwa leki silnie wiążące się z białkami, ani też zyprazydon nie zmieniał wiązania tych leków w ludzkim osoczu. W związku z tym możliwość interakcji leków z zyprazydonem z powodu przemieszczenia jest minimalna.

Metabolizm i eliminacja

Zyprazydon jest intensywnie metabolizowany po podaniu doustnym i tylko niewielka ilość jest wydalana z moczem (

Farmakokinetyka domięśniowa

Biodostępność ogólnoustrojowa

Biodostępność zyprazydonu podawanego domięśniowo wynosi 100%. Po domięśniowym podaniu pojedynczych dawek, maksymalne stężenia w surowicy zwykle występują około 60 minut po podaniu lub wcześniej, a średni okres półtrwania (T½) wynosi od dwóch do pięciu godzin. Ekspozycja wzrasta w sposób zależny od dawki i po trzech dniach podawania domięśniowego obserwuje się niewielką akumulację.

Metabolizm i eliminacja

Chociaż metabolizm i eliminacja zyprazydonu im.

Studia kliniczne

Schizofrenia

Skuteczność doustnego zyprazydonu w leczeniu schizofrenii oceniano w 5 badaniach kontrolowanych placebo, 4 badaniach krótkoterminowych (4 i 6 tygodni) oraz jednym badaniu podtrzymującym. Wszystkie badania dotyczyły dorosłych pacjentów hospitalizowanych, z których większość spełniała kryteria DSM III-R dla schizofrenii. Każde badanie obejmowało od 2 do 3 stałych dawek zyprazydonu oraz placebo. W czterech z 5 prób udało się odróżnić zyprazydon od placebo; jedno badanie krótkoterminowe nie. Chociaż pojedyncze ramię haloperidolu o ustalonej dawce zostało włączone jako leczenie porównawcze w jednym z trzech krótkoterminowych badań, to pojedyncze badanie było niewystarczające, aby zapewnić wiarygodne i trafne porównanie zyprazydonu i haloperidolu.

badaniach tych wykorzystano kilka narzędzi do oceny objawów i objawów psychiatrycznych. Krótka Skala Oceny Psychiatrycznej (BPRS) oraz Skala Zespołów Pozytywnych i Negatywnych (PANSS) są wielopunktowymi inwentarzami ogólnej psychopatologii zwykle stosowanymi do oceny efektów leczenia farmakologicznego w schizofrenii. Klaster psychoz BPRS (dezorganizacja pojęciowa, zachowanie halucynacyjne, podejrzliwość i nietypowa treść myśli) jest uważany za szczególnie przydatny podzbiór do oceny pacjentów ze schizofrenią psychotyczną. Druga powszechnie stosowana ocena, Clinical Global Impression (CGI), odzwierciedla wrażenie wykwalifikowanego obserwatora, w pełni zaznajomionego z objawami schizofrenii, na temat ogólnego stanu klinicznego pacjenta. Dodatkowo do oceny objawów negatywnych w jednym badaniu zastosowano Skalę Oceny Objawów Negatywnych (SANS).

Wyniki badań doustnego zyprazydonu w schizofrenii

• 4-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo (n=139) porównującym 2 stałe dawki zyprazydonu (20 i 60 mg dwa razy na dobę) z placebo, tylko dawka 60 mg była lepsza od placebo pod względem całkowitego wyniku BPRS i nasilenia CGI wynik. Ta grupa z wyższą dawką nie była lepsza od placebo w grupie psychoz BPRS lub w SANS.
• W 6-tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu (n=302) porównującym 2 stałe dawki zyprazydonu (40 i 80 mg dwa razy na dobę) z placebo, obie grupy dawek były lepsze od placebo pod względem całkowitego wyniku BPRS, klastra psychozy BPRS, punktacja nasilenia CGI oraz całkowita i negatywna punktacja podskali PANSS. Chociaż 80 mg dwa razy dziennie miało liczbowo większy efekt niż 40 mg dwa razy dziennie, różnica nie była statystycznie istotna.
• 6-tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu (n=419) porównującym 3 stałe dawki zyprazydonu (20, 60 i 100 mg dwa razy na dobę) z placebo, wszystkie trzy grupy dawek były lepsze od placebo w całkowitym wyniku PANSS, Całkowity wynik BPRS, klaster psychozy BPRS i wynik nasilenia CGI. Tylko grupa otrzymująca dawkę 100 mg dwa razy na dobę była lepsza od placebo w wyniku ujemnej podskali PANSS. Nie było wyraźnych dowodów na związek dawka-odpowiedź w zakresie dawek od 20 mg dwa razy na dobę do 100 mg dwa razy na dobę.
• W 4-tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu (n=200) porównującym 3 stałe dawki zyprazydonu (5, 20 i 40 mg dwa razy na dobę), żadna z grup dawkowania nie była statystycznie lepsza od placebo pod względem jakiegokolwiek interesującego punktu końcowego.
• Badanie przeprowadzono na pacjentach hospitalizowanych ze schizofrenią o stabilnej lub podprzewlekłej (CGI-S ≤5 wyjściowo) (n=294) hospitalizowanych nie krócej niż dwa miesiące. Po 3-dniowej próbie placebo z pojedynczą ślepą próbą, pacjenci zostali losowo przydzieleni do jednej z 3 stałych dawek zyprazydonu (20 mg, 40 mg lub 80 mg dwa razy dziennie) lub placebo i obserwowani pod kątem nawrotu. Pacjenci byli obserwowani pod kątem „nieuchronnego nawrotu psychotycznego”, zdefiniowanego jako wynik poprawy CGI wynoszący ≤6 (znacznie gorszy lub bardzo gorszy) i/lub wynik ≤6 (umiarkowanie ciężki) w zakresie wrogości lub braku współpracy w PANSS w ciągu dwóch kolejnych dni . Zyprazydon był znacząco lepszy od placebo pod względem czasu do nawrotu, bez znaczącej różnicy między różnymi grupami dawek. Nie było wystarczających danych do zbadania podzbiorów populacji w oparciu o wiek i rasę. Badanie podzbiorów populacji w oparciu o płeć nie wykazało żadnej zróżnicowanej reaktywności.

Zaburzenie dwubiegunowe typu I (ostre epizody mieszane lub maniakalne oraz leczenie podtrzymujące jako uzupełnienie litu lub walproinianu)

Ostre epizody maniakalne i mieszane związane z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I

Skuteczność zyprazydonu ustalono w 2 kontrolowanych placebo, podwójnie zaślepionych, 3-tygodniowych badaniach monoterapii u pacjentów spełniających kryteria DSM-IV dla zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I, epizodu maniakalnego lub mieszanego z objawami psychotycznymi lub bez. Podstawowymi instrumentami oceny używanymi do oceny objawów maniakalnych w tych próbach były: (1) Skala Oceny Mania (MRS), która wywodzi się z Skali Zaburzeń Afektywnych i Wersji Zmiany Schizofrenii (SADS-CB) z pozycjami zgrupowanymi jako zespół maniakalny podskala (podwyższony nastrój, mniejsze zapotrzebowanie na sen, nadmierna energia, nadmierna aktywność, wyniosłość), podskala Zachowań i myśli (drażliwość, nadpobudliwość ruchowa, przyspieszona mowa, gonitwa myśli, słaba ocena sytuacji) oraz zaburzony wgląd; oraz (2) Clinical Global Impression-Severity of Illness Scale (CGI-S), która została wykorzystana do oceny klinicznego znaczenia odpowiedzi na leczenie.

Wyniki badań zyprazydonu podawanego doustnie w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I, epizodzie maniakalnym/mieszanym u dorosłych są następujące: w 3-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo (n=210) dawka zyprazydonu wynosiła 40 mg dwa razy na dobę w 1. dniu i 80 mg dwa razy na dobę. codziennie w Dniu 2. Dozwolone było zwiększanie dawki w zakresie 40-80 mg dwa razy na dobę (w 20 mg dwa razy na dobę) przez czas trwania badania. Zyprazydon był znacznie skuteczniejszy niż placebo pod względem redukcji całkowitego wyniku w skali MRS i wyniku w skali CGI-S. Średnia dzienna dawka zyprazydonu w tym badaniu wynosiła 132 mg. W drugim 3-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo (n=205) dawka zyprazydonu wynosiła 40 mg dwa razy na dobę w 1. dniu. Dozwolone było zwiększanie dawki w zakresie 40-80 mg dwa razy na dobę (co 20 mg dwa razy na dobę). przez czas trwania badania (od 2. dnia). Zyprazydon był znacznie skuteczniejszy niż placebo pod względem redukcji całkowitego wyniku w skali MRS i wyniku w skali CGI-S. Średnia dzienna dawka zyprazydonu w tym badaniu wynosiła 112 mg.

Terapia podtrzymująca

Skuteczność zyprazydonu jako terapii wspomagającej litu lub walproinianu w leczeniu podtrzymującym choroby afektywnej dwubiegunowej typu I została ustalona w badaniu kontrolowanym placebo u pacjentów spełniających kryteria DSM-IV dla choroby afektywnej dwubiegunowej typu I. Do badania włączono pacjentów, których ostatni epizod miał charakter maniakalny lub mieszany, z cechami psychotycznymi lub bez nich. W fazie otwartej, pacjenci musieli być ustabilizowani za pomocą zyprazydonu w skojarzeniu z litem lub kwasem walproinowym przez co najmniej 8 tygodni w celu randomizacji. W fazie randomizowanej z podwójnie ślepą próbą pacjenci kontynuowali leczenie litem lub kwasem walproinowym i zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej zyprazydon (podawany dwa razy na dobę w łącznej dawce od 80 mg do 160 mg na dobę) lub placebo. Ogólnie rzecz biorąc, w fazie podtrzymującej pacjenci kontynuowali przyjmowanie tej samej dawki, na której byli ustabilizowani podczas fazy stabilizacji. Pierwszorzędowym punktem końcowym w tym badaniu był czas do nawrotu epizodu nastroju (epizodu maniakalnego, mieszanego lub depresji) wymagającego interwencji, który został zdefiniowany jako jeden z następujących: przerwanie leczenia z powodu epizodu nastroju, interwencja kliniczna w przypadku epizodu nastroju (np. rozpoczęcia leczenia lub hospitalizacji) lub wynik w Skali Oceny Manii ≥18 lub wynik MADRS ≥18 (w 2 kolejnych badaniach w odstępie nie dłuższym niż 10 dni). W otwartym okresie stabilizacji leczono łącznie 584 pacjentów. W okresie randomizacji z podwójnie ślepą próbą 127 pacjentów było leczonych zyprazydonem, a 112 pacjentów było leczonych placebo. Ziprasidon był skuteczniejszy niż placebo pod względem wydłużania czasu do nawrotu epizodu nastroju. Obserwowane rodzaje nawrotów obejmowały epizody depresyjne, maniakalne i mieszane. Epizody depresyjne, maniakalne i mieszane stanowiły odpowiednio 53%, 34% i 13% całkowitej liczby nawrotów w badaniu.

Ostre leczenie pobudzenia w schizofrenii

Skuteczność domięśniowego zyprazydonu w leczeniu pobudzonych pacjentów ze schizofrenią potwierdzono w dwóch krótkoterminowych, podwójnie zaślepionych badaniach z udziałem pacjentów ze schizofrenią, których badacze uznali za „ostro pobudzonych” i wymagających leczenia przeciwpsychotycznego domięśniowego. Ponadto pacjenci musieli uzyskać wynik 3 lub więcej w co najmniej 3 z następujących pozycji PANSS: niepokój, napięcie, wrogość i podniecenie. Skuteczność oceniano na podstawie analizy obszaru pod krzywą (AUC) skali oceny aktywności behawioralnej (BARS) i oceny nasilenia ogólnego wrażenia klinicznego (CGI). BARS jest siedmiopunktową skalą z punktacją od 1 (trudność lub niemożność poderwania się) do 7 (przemoc, wymaga umiaru). Pacjenci' wyniki BARS na początku badania wynosiły w większości 5 (oznaki jawnej aktywności [fizycznej lub werbalnej], uspokajanie przy pomocy instrukcji) i, jak określili badacze, wykazywały stopień pobudzenia, który uzasadniał terapię domięśniową. Niewielu było pacjentów z oceną wyższą niż 5 w BARS, ponieważ najpoważniej pobudzeni pacjenci generalnie nie byli w stanie wyrazić świadomej zgody na udział w badaniach klinicznych przed wprowadzeniem do obrotu.

obu badaniach porównywano wyższe dawki zyprazydonu podawane domięśniowo z dawką kontrolną 2 mg. W jednym badaniu wyższa dawka wynosiła 20 mg, którą można było podawać do 4 razy w ciągu 24 godzin badania, w odstępach między dawkami nie krótszych niż 4 godziny. W drugim badaniu wyższa dawka wynosiła 10 mg, którą można było podawać do 4 razy w ciągu 24 godzin badania, w odstępach między dawkami nie krótszych niż 2 godziny.

Wyniki domięśniowych prób zyprazydonu są następujące

W jednodniowym, podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu (n=79) obejmującym dawki zyprazydonu podawane domięśniowo wynoszące 20 mg lub 2 mg, aż do QID, zyprazydon podawany domięśniowo w dawce 20 mg był statystycznie lepszy niż zyprazydon podawany domięśniowo w dawce 2 mg, co oceniono na podstawie AUC skali BARS po 0 do 4 godzinach oraz według ciężkości CGI po 4 godzinach i punktu końcowego badania.

innym jednodniowym, podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu (n=117) obejmującym dawki zyprazydonu podawane domięśniowo 10 mg lub 2 mg, aż do QID, zyprazydon podawany domięśniowo w dawce 10 mg był statystycznie lepszy niż zyprazydon podawany domięśniowo w dawce 2 mg, co oceniono na podstawie AUC BARS od 0 do 2 godzin, ale nie według ciężkości CGI.

INFORMACJA O PACJENCIE

GEODON® Kapsułki (ziprasidon)

Informacje dla pacjentów przyjmujących GEODON lub ich opiekunów

To podsumowanie zawiera ważne informacje o GEODON. Nie ma zastępować zaleceń lekarza. Przeczytaj uważnie te informacje przed zażyciem GEODON. Zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli nie rozumiesz którejkolwiek z tych informacji lub jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o GEODON.

Co to jest GEODON 80mg?

GEODON to rodzaj leku na receptę zwanego psychotropem, znanym również jako atypowy lek przeciwpsychotyczny. GEODON może być stosowany w leczeniu objawów schizofrenii oraz ostrych epizodów maniakalnych lub mieszanych związanych z chorobą afektywną dwubiegunową. GEODON 80 mg może być również stosowany jako leczenie podtrzymujące choroby afektywnej dwubiegunowej po dodaniu do litu lub walproinianu.

Kto powinien przyjmować GEODON 20mg?

Tylko Twój lekarz może wiedzieć, czy GEODON jest dla Ciebie odpowiedni. GEODON 20mg może być przepisany pacjentom ze schizofrenią lub chorobą afektywną dwubiegunową.

Objawy schizofrenii mogą obejmować:

• słyszenie głosów, widzenie rzeczy lub wyczuwanie rzeczy, których nie ma (omamy)
• przekonania, które nie są prawdziwe (urojenia)
• niezwykła podejrzliwość (paranoja)
• wycofanie się z rodziny i przyjaciół

Objawy maniakalnych lub mieszanych epizodów choroby afektywnej dwubiegunowej mogą obejmować:

• bardzo wysoki lub drażliwy nastrój
• zwiększona energia, aktywność i niepokój
• ściganie myśli lub bardzo szybkie mówienie
• Łatwy do rozproszenia
• mała potrzeba snu

Jeśli wykażesz odpowiedź na GEODON 40mg, twoje objawy mogą ulec poprawie. Jeśli będziesz kontynuować przyjmowanie GEODON 40mg, prawdopodobieństwo nawrotu objawów jest mniejsze. Nie należy przerywać przyjmowania kapsułek, nawet jeśli poczujesz się lepiej, bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem.

Należy również pamiętać, że kapsułki GEODON 40mg należy przyjmować z jedzeniem.

Jakie są najważniejsze informacje dotyczące bezpieczeństwa, które powinienem wiedzieć o GEODON 20mg?

GEODON nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z otępieniem. Pacjenci w podeszłym wieku z rozpoznaniem psychozy związanej z demencją leczeni lekami przeciwpsychotycznymi są narażeni na zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo (tabletki cukrowe).

GEODON jest skutecznym lekiem w leczeniu objawów schizofrenii oraz epizodów maniakalnych lub mieszanych choroby afektywnej dwubiegunowej. Jednak jednym z potencjalnych skutków ubocznych jest to, że może zmienić sposób działania prądu elektrycznego w sercu bardziej niż niektóre inne leki. Zmiana jest niewielka i nie wiadomo, czy będzie to szkodliwe, ale niektóre inne leki, które powodują tego rodzaju zmiany, w rzadkich przypadkach powodowały niebezpieczne zaburzenia rytmu serca. Z tego powodu GEODON powinien być stosowany tylko po tym, jak lekarz rozważy to ryzyko dla GEODON w stosunku do ryzyka i korzyści innych leków dostępnych w leczeniu schizofrenii lub epizodów maniakalnych i mieszanych afektywnych dwubiegunowych.

Ryzyko niebezpiecznych zmian rytmu serca może wzrosnąć, jeśli przyjmujesz niektóre inne leki i masz już pewne nieprawidłowe choroby serca. Dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza o wszelkich innych przyjmowanych lekach, w tym o lekach bez recepty, suplementach i lekach ziołowych. Musisz również poinformować lekarza o wszelkich problemach z sercem, które masz lub miałeś.

Kto NIE powinien brać GEODON 40mg?

Pacjenci w podeszłym wieku z rozpoznaniem psychozy związanej z otępieniem. GEODON nie jest zatwierdzony do leczenia tych pacjentów.

Należy unikać wszystkiego, co może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń rytmu serca. Dlatego nie należy przyjmować GEODON 80mg, jeśli:

• Masz pewne choroby serca, na przykład zespół długiego odstępu QT, niedawny zawał serca, ciężką niewydolność serca lub pewne nieprawidłowości rytmu serca (porozmawiaj o szczegółach z lekarzem)
• Obecnie przyjmujesz leki, których nie należy przyjmować w połączeniu z zyprazydonem, na przykład dofetylid, sotalol, chinidyna, inne leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, mesoridazyna, tiorydazyna, chlorpromazyna, droperydol, pimozyd, sparfloksacyna, gatifloksacyna, moksycyna , meflochina, pentamidyna, trójtlenek arsenu, octan lewometadylu, mesylan dolasetronu, probukol lub takrolimus.

Co powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem GEODON

Tylko lekarz może zdecydować, czy GEODON jest dla Ciebie odpowiedni. Przed rozpoczęciem GEODON należy poinformować lekarza, jeśli:

• miałeś jakikolwiek problem z rytmem serca lub jakąkolwiek chorobę związaną z sercem;
• jakakolwiek rodzinna historia chorób serca, w tym niedawny zawał serca
• miałeś problem z omdleniami lub zawrotami głowy
• przyjmujesz lub ostatnio przyjmowałeś jakiekolwiek leki na receptę
• przyjmujesz leki dostępne bez recepty, w tym leki naturalne/ziołowe
• miałeś problemy z wątrobą
• jesteś w ciąży, może być w ciąży lub planuje zajść w ciążę
• karmisz piersią lub planujesz karmić piersią
• jesteś uczulony na jakiekolwiek leki
• kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na zyprazydon lub którykolwiek z pozostałych składników kapsułek GEODON 20mg. Zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę o listę tych składników
• masz niski poziom potasu lub magnezu we krwi

Twój lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych, aby sprawdzić, czy GEODON 40mg jest dla Ciebie odpowiednim leczeniem.

GEODON i inne leki

Istnieją pewne leki, które mogą być niebezpieczne w stosowaniu podczas przyjmowania leku GEODON, a także niektóre leki, które mogą wpływać na działanie leku GEODON 40 mg. Kiedy jesteś na GEODON, skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem jakichkolwiek nowych leków na receptę lub bez recepty, w tym leków naturalnych / ziołowych.

Jak wziąć GEODON

• GEODON należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Kapsułki GEODON należy połknąć w całości. Nie żuć, nie kruszyć ani nie otwierać kapsułek.
• Kapsułki GEODON 40mg należy przyjmować z jedzeniem.
• Najlepiej zażywać GEODON 80mg każdego dnia o tej samej porze.
• GEODON 80mg może potrwać kilka tygodni zanim zacznie działać. Ważne jest, aby być cierpliwym.
• Nie należy zmieniać dawki ani przerywać przyjmowania leku bez zgody lekarza.
• Pamiętaj, aby zażywać kapsułki, nawet gdy poczujesz się lepiej.

Możliwe efekty uboczne

Ponieważ te problemy mogą oznaczać, że masz zaburzenia rytmu serca, skontaktuj się z lekarzem OD RAZU Jeśli ty:

• Zemdlenie lub utrata przytomności
• Poczuj zmianę w sposobie bicia serca (palpitacje)

Do częstych działań niepożądanych GEODON należą:

• uczucie niezwykłego zmęczenia lub senności
• Nudności lub rozstrój żołądka
• Zaparcie
• Zawroty głowy
• Niepokój
• Nieprawidłowe ruchy mięśni, w tym drżenie, tasowanie i niekontrolowane ruchy mimowolne
• Biegunka
• Wysypka
• Nasilony kaszel / katar

Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy niepożądane, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli masz biegunkę, wymioty lub inną chorobę, która może spowodować utratę płynów. Twój lekarz może chcieć sprawdzić twoją krew, aby upewnić się, że masz odpowiednią ilość ważnych soli po takich chorobach.

Aby uzyskać listę wszystkich zgłoszonych działań niepożądanych, należy poprosić lekarza lub farmaceutę o ulotkę dołączoną do opakowania GEODON Professional.

Co zrobić w przypadku przedawkowania

W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub centrum kontroli zatruć lub udać się do najbliższej izby przyjęć.

Inne ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa

Poważny stan zwany złośliwym zespołem neuroleptycznym (NMS) może wystąpić w przypadku wszystkich leków przeciwpsychotycznych, w tym GEODON. Objawy NMS obejmują bardzo wysoką gorączkę, sztywność mięśni, drżenie, splątanie, pocenie się lub przyspieszenie akcji serca i ciśnienia krwi. NMS jest rzadkim, ale poważnym działaniem niepożądanym, które może być śmiertelne. Dlatego należy poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów.

Po zastosowaniu zyprazydonu może wystąpić opóźniona reakcja na lek, zwana reakcją na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS). Objawy DRESS mogą obejmować wysypkę, gorączkę i obrzęk węzłów chłonnych. Podczas stosowania zyprazydonu mogą wystąpić inne ciężkie skórne reakcje niepożądane (SCAR), takie jak zespół Stevensa-Johnsona. Objawy zespołu Stevensa-Johnsona mogą obejmować wysypkę z pęcherzami, które mogą obejmować owrzodzenie jamy ustnej, złuszczanie skóry, gorączkę i plamy przypominające tarcze na skórze. SUKIENKA i inne BLIZY są czasami śmiertelne; dlatego należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów.

pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi zgłaszano działania niepożądane związane z wysokim poziomem cukru we krwi (hiperglikemia), czasami ciężkie. Istnieje niewiele doniesień o hiperglikemii lub cukrzycy u pacjentów leczonych preparatem GEODON i nie wiadomo, czy GEODON jest związany z tymi reakcjami. Pacjenci leczeni atypowym lekiem przeciwpsychotycznym powinni być monitorowani pod kątem objawów hiperglikemii.

Podczas stosowania leku GEODON mogą wystąpić zawroty głowy spowodowane spadkiem ciśnienia krwi, zwłaszcza na początku przyjmowania tego leku lub po zwiększeniu dawki. Jeśli tak się stanie, uważaj, aby nie wstać zbyt szybko i porozmawiaj z lekarzem o problemie.

Przed przyjęciem leku GEODON należy poinformować lekarza, jeśli:

• są w ciąży lub planują zajść w ciążę.
  • Jeśli zajdziesz w ciążę podczas przyjmowania GEODON 80mg, porozmawiaj ze swoim lekarzem o rejestracji w Krajowym Rejestrze Ciąży dla Atypowych Leków Przeciwpsychotycznych. Możesz zarejestrować się dzwoniąc pod numer 1-866-961-2388 lub przejdź do http://womensmentalhealth.org/clinical-and-research-programs/pregnancyregistry/
• karmisz piersią lub planujesz karmić piersią. GEODON 40 mg może przenikać do mleka matki. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o najlepszym sposobie karmienia dziecka, jeśli otrzymasz GEODON.

Ponieważ GEODON 80mg może powodować senność, należy zachować ostrożność podczas obsługi maszyn lub prowadzenia pojazdu mechanicznego.

Ponieważ leki z tej samej klasy leków co GEODON mogą zakłócać zdolność organizmu do przystosowania się do ciepła, najlepiej unikać sytuacji związanych z wysoką temperaturą lub wilgotnością.

Najlepiej unikać spożywania napojów alkoholowych podczas przyjmowania leku GEODON.

Zadzwoń do lekarza od razu w przypadku zażycia większej ilości leku GEODON niż przepisana przez lekarza.

Nie wykazano, aby GEODON był bezpieczny i skuteczny w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Przechowuj GEODON 80 mg i wszystkie leki w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Jak przechowywać GEODON

Przechowuj kapsułki GEODON 20mg w temperaturze pokojowej (59°F do 86°F lub 15°C do 30°C).

Aby uzyskać więcej informacji o GEODON

Ten arkusz jest tylko podsumowaniem. GEODON 20mg jest lekiem na receptę i tylko lekarz może zdecydować, czy jest on odpowiedni dla Ciebie. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub chcesz uzyskać więcej informacji na temat GEODON, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą. Możesz również odwiedzić www.geodon.com.

Etykieta tego produktu mogła zostać zaktualizowana. Najnowsze informacje na temat przepisywania leków można znaleźć na stronie www.pfizer.com