Prinivil 2.5mg, 5mg, 10mg Lisinopril Zastosowanie, skutki uboczne i dawkowanie. Cena w aptece internetowej. Leki generyczne bez recepty.

Co to jest Prinivil 2,5 mg i jak się go stosuje?

Prinivil to lek na receptę stosowany w leczeniu objawów wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) po zawale lub niewydolności serca. Prinivil można stosować samodzielnie lub z innymi lekami.

• Prinivil należy do klasy leków zwanych inhibitorami ACE.
• Nie wiadomo, czy Prinivil jest bezpieczny i skuteczny u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Jakie są możliwe skutki uboczne Prinivil?

Prinivil może powodować poważne skutki uboczne, w tym:

• zawroty,
• gorączka,
• ból gardła,
• mdłości,
• słabość,
• mrowienie uczucie,
• ból w klatce piersiowej,
• nieregularne bicie serca,
• utrata ruchu,
• małe lub brak oddawania moczu,
• obrzęk stóp lub kostek,
• czuć się zmęczonym,
• zadyszka,
• ból w górnej części brzucha,
• swędzący,
• uczucie zmęczenia,
• utrata apetytu,
• ciemny mocz,
• taborety w kolorze gliny i
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka)

Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.

Najczęstsze skutki uboczne Prinivil 5 mg to:

• ból głowy,
• zawroty głowy,
• kaszel i
• ból w klatce piersiowej

Poinformuj lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne, które Ci przeszkadzają lub które nie ustępują.

To nie wszystkie możliwe skutki uboczne Prinivil. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

OPIS

PRINIVIL zawiera lizynopryl, syntetyczną pochodną peptydu oraz doustny inhibitor konwertazy angiotensyny o przedłużonym działaniu. Lizynopryl jest chemicznie opisany jako dihydrat (S)-1-[N2-(1-karboksy-3-fenylopropylo)-Llizylo]-L-proliny. Jego wzór empiryczny to C21H31N3O5•2H2O, a wzór strukturalny to:

Lizynopryl jest białym lub prawie białym, krystalicznym proszkiem o masie cząsteczkowej 441,52. Jest rozpuszczalny w wodzie i słabo rozpuszczalny w metanolu i praktycznie nierozpuszczalny w etanolu.

PRINIVIL 10 mg jest dostarczany w postaci tabletek 5 mg, 10 mg i 20 mg do podawania doustnego. Oprócz substancji czynnej lizynoprylu, każda tabletka zawiera następujące składniki nieaktywne: fosforan wapnia, mannitol, stearynian magnezu i skrobię. Tabletki 10 mg i 20 mg zawierają również tlenek żelaza.

WSKAZANIA

Nadciśnienie

PRINIVIL jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych w celu obniżenia ciśnienia krwi. Obniżenie ciśnienia krwi zmniejsza ryzyko śmiertelnych i niezakończonych zgonem zdarzeń sercowo-naczyniowych, przede wszystkim udarów i zawałów mięśnia sercowego. Korzyści te zaobserwowano w kontrolowanych badaniach leków przeciwnadciśnieniowych z wielu różnych klas farmakologicznych.

Kontrola wysokiego ciśnienia krwi powinna być częścią kompleksowego zarządzania ryzykiem sercowo-naczyniowym, w tym, w stosownych przypadkach, kontroli lipidów, leczenia cukrzycy, leczenia przeciwzakrzepowego, zaprzestania palenia, ćwiczeń i ograniczonego spożycia sodu. Wielu pacjentów będzie wymagało więcej niż 1 leku, aby osiągnąć cele dotyczące ciśnienia krwi. Szczegółowe porady dotyczące celów i postępowania można znaleźć w opublikowanych wytycznych, takich jak wytyczne Wspólnego Narodowego Komitetu ds. Zapobiegania, Wykrywania, Oceny i Leczenia Wysokiego Ciśnienia Krwi (JNC) Narodowego Programu Edukacji nad Wysokim Ciśnieniem Krwi (National High Blood Pressure Education Program).

randomizowanych kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, że liczne leki przeciwnadciśnieniowe z różnych klas farmakologicznych i o różnych mechanizmach działania zmniejszają chorobowość i śmiertelność sercowo-naczyniową, i można wywnioskować, że jest to obniżenie ciśnienia krwi, a nie jakaś inna właściwość farmakologiczna leki, które są w dużej mierze odpowiedzialne za te korzyści. Największą i najbardziej spójną korzyścią dla sercowo-naczyniowych punktów końcowych było zmniejszenie ryzyka udaru mózgu, ale regularnie obserwowano również zmniejszenie zawału mięśnia sercowego i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Podwyższone ciśnienie skurczowe lub rozkurczowe powoduje zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe, a bezwzględny wzrost ryzyka na mmHg jest większy przy wyższym ciśnieniu krwi, tak że nawet niewielkie zmniejszenie ciężkiego nadciśnienia może przynieść znaczne korzyści. Zmniejszenie względnego ryzyka wynikającego z obniżenia ciśnienia krwi jest podobne w populacjach o różnym ryzyku bezwzględnym, więc bezwzględna korzyść jest większa u pacjentów z wyższym ryzykiem niezależnie od nadciśnienia tętniczego (na przykład pacjenci z cukrzycą lub hiperlipidemią) i takich pacjentów można oczekiwać aby skorzystać z bardziej agresywnego leczenia w celu obniżenia ciśnienia krwi.

Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe mają mniejszy wpływ na ciśnienie krwi (jako monoterapia) u pacjentów rasy czarnej, a wiele leków przeciwnadciśnieniowych ma dodatkowe zatwierdzone wskazania i działania (np. na dusznicę bolesną, niewydolność serca lub cukrzycową chorobę nerek). Te rozważania mogą kierować wyborem terapii.

PRINIVIL można podawać sam lub z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi [patrz Studia kliniczne ].

Niewydolność serca

PRINIVIL jest wskazany w celu zmniejszenia objawów niewydolności serca u pacjentów, którzy nie reagują odpowiednio na leki moczopędne i naparstnicę [patrz Studia kliniczne ].

Ostry zawał mięśnia sercowego

PRINIVIL jest wskazany w celu zmniejszenia śmiertelności w leczeniu pacjentów stabilnych hemodynamicznie w ciągu 24 godzin od ostrego zawału mięśnia sercowego. Pacjenci powinni otrzymywać, w stosownych przypadkach, standardowe zalecane terapie, takie jak leki trombolityczne, aspiryna i beta-adrenolityki [patrz Studia kliniczne ].

DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA

Nadciśnienie

Leczenie początkowe u dorosłych: Zalecana dawka początkowa to 10 mg raz na dobę. Dostosuj dawkowanie zgodnie z odpowiedzią na ciśnienie krwi. Zwykle zakres dawkowania wynosi od 20 do 40 mg na dzień podawanych w pojedynczej dawce dziennej. Stosowano dawki do 80 mg, ale nie wydają się dawać większego efektu.

Stosuj z diuretykami u dorosłych

Jeśli ciśnienie krwi nie jest kontrolowane za pomocą samego PRINIVIL 10 mg, można dodać małą dawkę leku moczopędnego (np. hydrochlorotiazydu 12,5 mg).

Zalecana dawka początkowa u dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przyjmujących leki moczopędne wynosi 5 mg raz na dobę [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Pacjenci pediatryczni w wieku 6 lat i starsi z nadciśnieniem tętniczym

U dzieci i młodzieży ze współczynnikiem przesączania kłębuszkowego >30 ml/min/1,73 m² zalecana dawka początkowa wynosi 0,07 mg/kg raz na dobę (łącznie do 5 mg). Dawkowanie należy dostosować w zależności od odpowiedzi ciśnienia krwi, maksymalnie do 0,61 mg/kg (do 40 mg) raz na dobę. Dawki powyżej 0,61 mg/kg (lub przekraczające 40 mg) nie były badane u dzieci i młodzieży [patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

PRINIVIL 2,5 mg nie jest zalecany u dzieci w wieku Używaj w określonych populacjach oraz Studia kliniczne ].

Niewydolność serca

Zalecana dawka początkowa PRINIVIL 2,5 mg, stosowanego z lekami moczopędnymi i (zwykle) naparstnicą jako terapia wspomagająca, wynosi 5 mg raz na dobę. Zalecana dawka początkowa u tych pacjentów z hiponatremią (sód w surowicy

Może być konieczne dostosowanie dawki diuretyków, aby zminimalizować hipowolemię, która może przyczyniać się do niedociśnienia [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI oraz INTERAKCJE Z LEKAMI ]. Wystąpienie niedociśnienia po podaniu początkowej dawki PRINIVIL nie wyklucza późniejszego ostrożnego dostosowania dawki leku po skutecznym leczeniu niedociśnienia.

Ostry zawał mięśnia sercowego

U pacjentów stabilnych hemodynamicznie w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów ostrego zawału mięśnia sercowego należy podać PRINIVIL 5 mg doustnie, następnie 5 mg po 24 godzinach, 10 mg po 48 godzinach, a następnie 10 mg raz na dobę. Dawkowanie należy kontynuować przez co najmniej 6 tygodni.

Rozpocznij terapię dawką 2,5 mg u pacjentów z niskim skurczowym ciśnieniem krwi (100-120 mmHg) w ciągu pierwszych 3 dni po zawale [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. W przypadku wystąpienia niedociśnienia (ciśnienie skurczowe ≤100 mmHg) należy rozważyć dawki 2,5 lub 5 mg. W przypadku wystąpienia przedłużonego niedociśnienia (skurczowe ciśnienie krwi

Dawka u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Nie ma konieczności dostosowania dawki produktu PRINIVIL 2,5 mg u pacjentów z klirensem kreatyniny >30 ml/min. U pacjentów z klirensem kreatyniny 10-30 ml/min należy zmniejszyć początkową dawkę PRINIVIL do połowy zwykle zalecanej dawki (tj. nadciśnienie 5 mg; niewydolność serca lub ostry zawał serca 2,5 mg). U pacjentów poddawanych hemodializie lub klirensowi kreatyniny Używaj w określonych populacjach oraz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

Przygotowanie zawieszenia

Aby przygotować 200 ml zawiesiny o stężeniu 1,0 mg/ml, dodaj 10 ml wody oczyszczonej USP do butelki z politereftalanu etylenu (PET) zawierającej dziesięć 20 mg tabletek PRINIVIL 5 mg i wstrząsaj przez co najmniej jedną minutę. Dodaj 30 ml roztworu doustnego cytrynianu sodu i kwasu cytrynowego lub rozcieńczalnika Cytra-2 i 160 ml Ora-Sweet SF™ do koncentratu w butelce PET i delikatnie potrząsaj przez kilka sekund, aby rozproszyć składniki. Zawiesinę należy przechowywać w temperaturze do 25°C (77°F) i można ją przechowywać do czterech tygodni. Przed każdym użyciem wstrząsnąć zawiesinę.

JAK DOSTARCZONE

Formy dawkowania i mocne strony

Tabletki PRINIVIL, 5 mg, to białe, owalne sprasowane tabletki z kodem MSD 19 po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

Tabletki PRINIVIL, 10 mg, to jasnożółte, owalne, sprasowane tabletki z kodem MSD 106 po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

Tabletki PRINIVIL, 20 mg, to brzoskwiniowe, owalne sprasowane tabletki z kodem MSD 207 po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

Składowania i stosowania

PRINIVIL 10 mg jest dostarczany w postaci owalnych, sprasowanych tabletek z rowkiem dzielącym po jednej stronie.

Magazynowanie

Przechowywać w kontrolowanej temperaturze pokojowej 15-30°C (59-86°F) i chronić przed wilgocią.

Dozować w szczelnym pojemniku, jeśli opakowanie produktu jest podzielone.

Dystrybutor: Merck Sharp & Dohme Corp., spółka zależna MERCK & CO., INC., Whitehouse Station, NJ 08889, USA. Aktualizacja: listopad 2021

SKUTKI UBOCZNE

Doświadczenie w badaniach klinicznych

Ponieważ badania kliniczne prowadzone są w bardzo zróżnicowanych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych leku nie może być bezpośrednio porównywana z częstością w badaniach klinicznych innego leku i może nie odzwierciedlać częstości obserwowanych w praktyce.

Nadciśnienie

Następujące działania niepożądane (zdarzenia o 2% większe w przypadku produktu PRINIVIL 5 mg niż placebo) obserwowano podczas stosowania produktu PRINIVIL 2,5 mg w porównaniu z placebo: ból głowy (5,7% w porównaniu z 1,9%), zawroty głowy (5,4% w porównaniu z 1,9%), kaszel (3,5% w porównaniu z 1,0% ).

Niewydolność serca

kontrolowanych badaniach z udziałem pacjentów z niewydolnością serca leczenie przerwano u 8,1% pacjentów leczonych PRINIVIL 10 mg przez 12 tygodni w porównaniu z 7,7% pacjentów otrzymujących placebo przez 12 tygodni.

Następujące działania niepożądane (zdarzenia o 2% większe w przypadku stosowania produktu PRINIVIL 2,5 mg niż placebo) obserwowano podczas stosowania produktu PRINIVIL w porównaniu z placebo: niedociśnienie (4,4% w porównaniu z 0,6%), ból w klatce piersiowej (3,4% w porównaniu z 1,3%).

W procesie ATLAS [patrz Studia kliniczne ] u pacjentów z niewydolnością serca wycofania z powodu działań niepożądanych były podobne w grupach otrzymujących małą i dużą dawkę. Następujące działania niepożądane, głównie związane z hamowaniem ACE, były zgłaszane częściej w grupie otrzymującej duże dawki:

Ostry zawał mięśnia sercowego

Pacjenci biorący udział w badaniu GISSI-3, leczeni 10 mg PRINIVIL, mieli większą częstość występowania niedociśnienia (9,0% w porównaniu z 3,7%) i dysfunkcji nerek (2,4% w porównaniu z 1,1%) w porównaniu z pacjentami nieprzyjmującymi PRINIVIL.

Poniżej wymieniono inne kliniczne działania niepożądane występujące u 1% lub więcej pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca leczonych produktem PRINIVIL 2,5 mg w kontrolowanych badaniach klinicznych i niewymienione w innych punktach oznakowania produktu:

Ciało jako całość: Zmęczenie, astenia, efekty ortostatyczne.

Trawienny: Zapalenie trzustki, zaparcia, wzdęcia, suchość w ustach, biegunka.

Hematologiczny: Rzadkie przypadki zahamowania czynności szpiku kostnego, niedokrwistości hemolitycznej, leukopenii/neutropenii i małopłytkowości.

Wewnątrzwydzielniczy: Cukrzyca, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego.

Metaboliczny: Dna

Skóra: Pokrzywka, łysienie, nadwrażliwość na światło, rumień, uderzenia gorąca, obfite pocenie się, rzekomy chłoniak skóry, toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona i świąd.

Zmysły specjalne: Utrata wzroku, podwójne widzenie, niewyraźne widzenie, szum w uszach, światłowstręt, zaburzenia smaku, zaburzenia węchu.

Układ moczowo-płciowy: Impotencja

Różnorodny: Opisano zespół objawów, który może obejmować dodatni wynik ANA, podwyższoną szybkość sedymentacji erytrocytów, bóle stawów/zapalenie stawów, bóle mięśni, gorączkę, zapalenie naczyń, eozynofilię, leukocytozę, parestezje i zawroty głowy. Wysypka, nadwrażliwość na światło lub inne objawy dermatologiczne mogą wystąpić samodzielnie lub w połączeniu z tymi objawami.

Wyniki badań laboratoryjnych klinicznych

Potas w surowicy

W badaniach klinicznych hiperkaliemia (potas w surowicy >5,7 mEq/l) wystąpiła odpowiednio u 2,2% i 4,8% pacjentów z nadciśnieniem i niewydolnością serca leczonych PRINIVIL [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Kreatynina, azot mocznikowy we krwi

Niewielkie zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny w surowicy, odwracalne po przerwaniu leczenia, obserwowano u około 2% pacjentów z nadciśnieniem leczonych samym PRINIVIL w dawce 5 mg. Wzrosty były częstsze u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki moczopędne oraz u pacjentów ze zwężeniem tętnicy nerkowej [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. Odwracalne, niewielkie zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny w surowicy obserwowano u 11,6% pacjentów z niewydolnością serca leczonych jednocześnie lekami moczopędnymi. Często nieprawidłowości te ustępowały po zmniejszeniu dawki diuretyku.

U pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego w badaniu GISSI-3 leczonych produktem PRINIVIL występowała częściej (2,4% w porównaniu z 1,1% w grupie placebo) częstość występowania zaburzeń czynności nerek w szpitalu i po 6 tygodniach (zwiększenie stężenia kreatyniny do ponad 3 mg/dl lub podwojenie lub więcej od wyjściowego stężenia kreatyniny w surowicy).

Hemoglobina i hematokryt

Niewielkie zmniejszenie stężenia hemoglobiny (średnio 0,4 mg/dl) i hematokrytu (średnio 1,3%) występowało często u pacjentów leczonych PRINIVIL 5 mg, ale rzadko miało znaczenie kliniczne u pacjentów bez innej przyczyny niedokrwistości. W badaniach klinicznych mniej niż 0,1% pacjentów przerwało leczenie z powodu niedokrwistości.

Enzymy wątrobowe

Rzadko dochodziło do zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych i/lub stężenia bilirubiny w surowicy [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Doświadczenie postmarketingowe

Następujące działania niepożądane zostały zidentyfikowane podczas stosowania lizynoprylu po dopuszczeniu do obrotu, które nie zostały uwzględnione w innych punktach oznakowania. Ponieważ reakcje te są zgłaszane dobrowolnie w populacji o niepewnej wielkości, nie zawsze jest możliwe wiarygodne oszacowanie ich częstości lub ustalenie związku przyczynowego z ekspozycją na lek. Inne reakcje obejmują:

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hiponatremia [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ], przypadki hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ]

Układ nerwowy i zaburzenia psychiczne

Zmiany nastroju (w tym objawy depresji), splątanie psychiczne

INTERAKCJE Z LEKAMI

Diuretyki

Rozpoczęcie stosowania PRINIVIL u pacjentów stosujących leki moczopędne może spowodować nadmierne obniżenie ciśnienia krwi. Możliwość wystąpienia hipotensyjnego działania preparatu PRINIVIL można zminimalizować poprzez zmniejszenie lub odstawienie leku moczopędnego lub zwiększenie spożycia soli przed rozpoczęciem leczenia preparatem PRINIVIL. Jeśli nie jest to możliwe, zmniejsz początkową dawkę PRINIVIL [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA oraz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

PRINIVIL 2,5 mg łagodzi utratę potasu spowodowaną przez diuretyki tiazydowe. Leki moczopędne oszczędzające potas (spironolakton, amiloryd, triamteren i inne) lub inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy, mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii. Dlatego, jeśli wskazane jest jednoczesne stosowanie takich środków, należy często monitorować stężenie potasu w surowicy pacjenta.

Leki przeciwcukrzycowe

Jednoczesne podawanie produktu PRINIVIL 10 mg i leków przeciwcukrzycowych (insuliny, doustne środki hipoglikemizujące) może nasilać działanie hipoglikemizujące z ryzykiem hipoglikemii.

Niesteroidowe środki przeciwzapalne, w tym selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2 (inhibitory COX-2)

pacjentów w podeszłym wieku, odwodnionych (w tym leczonych lekami moczopędnymi) lub z zaburzeniami czynności nerek, jednoczesne podawanie NLPZ, w tym selektywnych inhibitorów COX-2, z inhibitorami ACE, w tym lizynoprylem, może spowodować pogorszenie czynności nerek, w tym możliwa ostra niewydolność nerek. Efekty te są zwykle odwracalne. Okresowo monitorować czynność nerek u pacjentów otrzymujących lizynopryl i NLPZ.

Działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE, w tym lizynoprylu, może być osłabione przez NLPZ.

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna (RAS)

Podwójna blokada RAS za pomocą antagonistów receptora angiotensyny, inhibitorów ACE lub bezpośrednich inhibitorów reniny (takich jak aliskiren) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niedociśnienia, omdleń, hiperkaliemii i zmian w czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek) w porównaniu z monoterapią.

Do badania Veterans Affairs Nephropatia in Diabetes (VA NEPHRON-D) włączono 1448 pacjentów z cukrzycą typu 2, podwyższonym stosunkiem albumin moczu do kreatyniny i obniżonym szacowanym współczynnikiem przesączania kłębuszkowego (GFR 30 do 89,9 ml/min). lizynopryl lub placebo na tle terapii losartanem i stosowano je przez medianę 2,2 roku. Pacjenci otrzymujący skojarzenie losartanu i lizynoprylu nie odnieśli żadnych dodatkowych korzyści w porównaniu z monoterapią w przypadku złożonego punktu końcowego, tj. zmniejszenia GFR, schyłkowej niewydolności nerek lub zgonu, ale doświadczyli zwiększonej częstości występowania hiperkaliemii i ostrego uszkodzenia nerek w porównaniu z grupą monoterapeutyczną .

Ogólnie należy unikać łącznego stosowania inhibitorów RAS. Monitoruj ciśnienie krwi, czynność nerek i elektrolity u pacjentów stosujących PRINIVIL 5 mg i inne leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron.

Nie należy podawać aliskirenu jednocześnie z PRINIVIL u pacjentów z cukrzycą. Należy unikać stosowania aliskirenu z PRINIVIL 2,5 mg u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (GFR

Lit

Toksyczność litu zgłaszano u pacjentów otrzymujących lit jednocześnie z lekami, które powodują eliminację sodu, w tym inhibitorami ACE. Toksyczność litu była zwykle odwracalna po odstawieniu litu i inhibitora ACE. Monitoruj poziom litu w surowicy podczas jednoczesnego stosowania.

Złoto

Reakcje po podaniu azotanów (objawy obejmują zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty i niedociśnienie) były rzadko zgłaszane u pacjentów leczonych złotem do wstrzykiwań (aurotiojabłczan sodu) i jednocześnie leczonych inhibitorami ACE, w tym PRINIVIL.

Inhibitory rapamycyny u ssaków (mTOR)

Pacjenci przyjmujący jednocześnie inhibitor mTOR (np. temsyrolimus, sirolimus, ewerolimus) mogą być narażeni na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Inhibitory neprylizyny

Pacjenci przyjmujący jednocześnie inhibitor neprylizyny (np. sakubitryl) mogą być narażeni na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego [patrz PRZECIWWSKAZANIA oraz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

OSTRZEŻENIA

Zawarte jako część ŚRODKI OSTROŻNOŚCI Sekcja.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Toksyczność płodu

PRINIVIL może powodować uszkodzenie płodu po podaniu kobiecie w ciąży. Stosowanie leków działających na układ reninangiotensynowy w drugim i trzecim trymestrze ciąży zmniejsza czynność nerek płodu oraz zwiększa śmiertelność i śmiertelność płodu i noworodka. Powstałe małowodzie może być związane z hipoplazją płuc płodu i deformacjami szkieletu. Potencjalne działania niepożądane u noworodków obejmują hipoplazję czaszki, bezmocz, niedociśnienie, niewydolność nerek i zgon. W przypadku wykrycia ciąży należy jak najszybciej odstawić PRINIVIL [patrz Używaj w określonych populacjach ].

Obrzęk naczynioruchowy i reakcje rzekomoanafilaktyczne

Obrzęk naczynioruchowy

Obrzęk naczynioruchowy głowy i szyi

pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym PRINIVIL, w dowolnym momencie leczenia występował obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i (lub) krtani, w tym niektóre reakcje prowadzące do zgonu. Pacjenci z zajęciem języka, głośni lub krtani mogą doświadczać niedrożności dróg oddechowych, szczególnie ci, którzy przebyli operację dróg oddechowych. PRINIVIL 5 mg należy niezwłocznie odstawić i zastosować odpowiednie leczenie i monitorowanie do czasu całkowitego i trwałego ustąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych obrzęku naczynioruchowego.

Pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie niezwiązanym z leczeniem inhibitorami ACE mogą być narażeni na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego podczas przyjmowania inhibitora ACE [patrz PRZECIWWSKAZANIA ]. Inhibitory ACE powiązano z większą częstością obrzęku naczynioruchowego u osób rasy czarnej niż u pacjentów innych ras.

Pacjenci otrzymujący jednocześnie inhibitor ACE i inhibitor mTOR (ssaczego celu rapamycyny) (np. temsyrolimus, sirolimus, ewerolimus) mogą być narażeni na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Pacjenci otrzymujący jednocześnie inhibitor ACE i inhibitor neprylizyny mogą być narażeni na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego [patrz PRZECIWWSKAZANIA oraz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Obrzęk naczynioruchowy jelit

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE występował obrzęk naczynioruchowy jelit. Pacjenci ci zgłaszali się z bólem brzucha (z nudnościami lub wymiotami lub bez nich); w niektórych przypadkach nie było wcześniej obrzęku naczynioruchowego twarzy, a poziomy C-1 esterazy były prawidłowe. W niektórych przypadkach obrzęk naczynioruchowy rozpoznawano za pomocą zabiegów obejmujących tomografię komputerową jamy brzusznej, USG lub zabieg chirurgiczny, a objawy ustąpiły po odstawieniu inhibitora ACE.

Reakcje anafilaktoidalne

Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas odczulania

Dwóch pacjentów poddawanych leczeniu odczulającemu jadem owadów błonkoskrzydłych podczas przyjmowania inhibitorów ACE miało zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne.

Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas dializy

U niektórych pacjentów dializowanych z użyciem błon wysokoprzepływowych i leczonych jednocześnie inhibitorem ACE wystąpiły nagłe i potencjalnie zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne. U takich pacjentów należy natychmiast przerwać dializę i rozpocząć agresywną terapię reakcji rzekomoanafilaktycznych. W takich sytuacjach objawy nie zostały złagodzone przez leki przeciwhistaminowe. U tych pacjentów należy rozważyć zastosowanie innego rodzaju membrany dializacyjnej lub innej klasy leków hipotensyjnych. Reakcje rzekomoanafilaktyczne zgłaszano również u pacjentów poddawanych aferezie lipoprotein o małej gęstości z wchłanianiem siarczanu dekstranu.

Upośledzona funkcja nerek

Okresowo monitorować czynność nerek u pacjentów leczonych PRINIVIL. Zmiany w czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, mogą być spowodowane lekami hamującymi układ renina-angiotensyna. Pacjenci, których czynność nerek może częściowo zależeć od aktywności układu renina-angiotensyna (np. pacjenci ze zwężeniem tętnicy nerkowej, przewlekłą chorobą nerek, ciężką zastoinową niewydolnością serca, po zawale mięśnia sercowego lub ubytkiem objętości) mogą być szczególnie narażeni na rozwój ostra niewydolność nerek na PRINIVIL. Rozważyć wstrzymanie lub przerwanie leczenia u pacjentów, u których podczas stosowania produktu PRINIVIL wystąpiło istotne klinicznie pogorszenie czynności nerek [patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE oraz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Niedociśnienie

PRINIVIL może powodować objawowe niedociśnienie, czasami powikłane skąpomoczem, postępującą azotemią, ostrą niewydolnością nerek lub śmiercią. Pacjenci zagrożeni nadmiernym niedociśnieniem to pacjenci z następującymi stanami lub cechami: niewydolność serca ze skurczowym ciśnieniem krwi poniżej 100 mmHg, choroba niedokrwienna serca, choroba naczyń mózgowych, hiponatremia, leczenie dużymi dawkami leków moczopędnych, dializa nerek lub znaczne zmniejszenie objętości i (lub) soli o dowolnej etiologii.

U tych pacjentów należy rozpocząć stosowanie PRINIVIL pod nadzorem lekarza i obserwować tych pacjentów przez pierwsze dwa tygodnie leczenia oraz za każdym razem, gdy dawka PRINIVIL i (lub) leku moczopędnego zostanie zwiększona. Należy unikać stosowania produktu PRINIVIL 2,5 mg u pacjentów niestabilnych hemodynamicznie po ostrym MI.

Objawowe niedociśnienie jest również możliwe u pacjentów z ciężkim zwężeniem zastawki aortalnej lub kardiomiopatią przerostową.

Chirurgia/znieczulenie

pacjentów poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym lub podczas znieczulenia środkami wywołującymi niedociśnienie, PRINIVIL może blokować tworzenie angiotensyny II wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny. Jeśli wystąpi niedociśnienie, które uważa się za spowodowane tym mechanizmem, można je skorygować poprzez zwiększenie objętości.

Hiperkaliemia

U pacjentów otrzymujących PRINIVIL należy okresowo monitorować stężenie potasu w surowicy. Leki hamujące układ reninangiotensyny mogą powodować hiperkaliemię. Czynniki ryzyka rozwoju hiperkaliemii obejmują niewydolność nerek, cukrzycę oraz jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu, substytutów soli zawierających potas lub innych leków, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Niewydolność wątroby

Inhibitory ACE są związane z zespołem, który zaczyna się żółtaczką cholestatyczną lub zapaleniem wątroby i rozwija się do piorunującej martwicy wątroby, a czasem do śmierci. Mechanizm tego zespołu nie jest poznany. Pacjenci otrzymujący inhibitory ACE, u których wystąpi żółtaczka lub znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, powinni odstawić inhibitor ACE i otrzymać odpowiednie leczenie.

Toksykologia niekliniczna

rakotwórczość, mutageneza, upośledzenie płodności

Nie było dowodów na działanie rakotwórcze, gdy lizynopryl podawano przez 105 tygodni samcom i samicom szczurów w dawkach do 90 mg na kg na dobę lub przez 92 tygodnie samcom i samicom myszy w dawkach do 135 mg na kg na dobę. Dawki te są odpowiednio 10 i 7 razy większe od MRHDD w porównaniu z powierzchnią ciała.

Lizynopryl nie wykazywał działania mutagennego w teście Amesa z mutagennością drobnoustrojów z aktywacją metaboliczną lub bez niej. Wynik był również negatywny w teście mutacji postępujących przy użyciu komórek płucnych chomika chińskiego. Lizynopryl nie powodował pęknięć jednoniciowego DNA w alkalicznej elucji hepatocytów szczura in vitro. Ponadto lizynopryl nie powodował wzrostu aberracji chromosomowych w teście in vitro na komórkach jajnika chomika chińskiego ani w badaniu in vivo na szpiku kostnym myszy.

Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu na reprodukcję samców i samic szczurów, którym podawano lizynopryl w dawce do 300 mg/kg/dobę (33-krotność MRHDD w porównaniu z powierzchnią ciała).

Badania na szczurach wskazują, że lizynopryl słabo przenika przez barierę krew-mózg. Wielokrotne dawki lizynoprylu u szczurów nie powodują akumulacji w żadnych tkankach. Mleko karmiących szczurów zawiera radioaktywność po podaniu 14C lizynoprylu. W autoradiografii całego ciała, radioaktywność stwierdzono w łożysku po podaniu znakowanego leku ciężarnym szczurom, ale nie stwierdzono jej u płodów.

Używaj w określonych populacjach

Ciąża

Podsumowanie ryzyka

PRINIVIL może powodować uszkodzenie płodu po podaniu kobiecie w ciąży. Stosowanie leków działających na układ reninangiotensynowy w drugim i trzecim trymestrze ciąży zmniejsza czynność nerek płodu oraz zwiększa śmiertelność i śmiertelność płodu i noworodka. W większości badań epidemiologicznych oceniających nieprawidłowości płodu po ekspozycji na leki hipotensyjne w pierwszym trymestrze nie odróżniano leków wpływających na układ reninangiotensyny od innych leków hipotensyjnych. W przypadku wykrycia ciąży należy jak najszybciej odstawić PRINIVIL 5 mg.

Szacowane ryzyko tła poważnych wad wrodzonych i poronienia dla wskazanej populacji jest nieznane. Wszystkie ciąże wiążą się z ryzykiem wady wrodzonej, utraty lub innych niekorzystnych skutków. W ogólnej populacji USA szacowane podstawowe ryzyko poważnych wad wrodzonych i poronienia w klinicznie rozpoznanych ciążach wynosi odpowiednio 2-4% i 15-20%.

Rozważania kliniczne

Ryzyko związane z chorobą u matki i/lub zarodka/płodu

Nadciśnienie w ciąży zwiększa ryzyko wystąpienia u matki stanu przedrzucawkowego, cukrzycy ciążowej, przedwczesnego porodu i powikłań porodowych (np. konieczności cięcia cesarskiego i krwotoku poporodowego). Nadciśnienie zwiększa ryzyko zahamowania wzrostu płodu i zgonu wewnątrzmacicznego u płodu. Kobiety w ciąży z nadciśnieniem powinny być dokładnie monitorowane i odpowiednio leczone.

Działania niepożądane dotyczące płodu/noworodka

Małowodzio u kobiet w ciąży, które stosują leki wpływające na układ renina-angiotensyna w drugim i trzecim trymestrze ciąży, może powodować: zaburzenia czynności nerek płodu prowadzące do bezmoczu i niewydolności nerek, hipoplazję płuc płodu i deformacje szkieletu, w tym niedorozwój czaszki, niedociśnienie i śmierć. W nietypowym przypadku braku odpowiedniej terapii alternatywnej do leków wpływających na układ renina-angiotensyna dla konkretnego pacjenta, należy poinformować matkę o potencjalnym ryzyku dla płodu.

U pacjentek przyjmujących PRINIVIL w okresie ciąży należy wykonywać seryjne badania ultrasonograficzne w celu oceny środowiska wewnątrzowodniowego. Testy płodu mogą być odpowiednie w zależności od tygodnia ciąży. W przypadku zaobserwowania małowodzia należy odstawić PRINIVIL 10 mg, chyba że uważa się to za ratowanie życia matki. Pacjenci i lekarze powinni być jednak świadomi, że małowodzie może pojawić się dopiero po nieodwracalnym uszkodzeniu płodu.

Uważnie obserwuj niemowlęta z historią ekspozycji in utero na PRINIVIL pod kątem niedociśnienia, skąpomoczu i hiperkaliemii. U noworodków z historią ekspozycji na PRINIVIL w okresie życia płodowego, w przypadku wystąpienia skąpomoczu lub niedociśnienia, należy wspomóc ciśnienie krwi i perfuzję nerek. Transfuzje wymienne lub dializy mogą być wymagane jako sposób odwrócenia niedociśnienia i/lub zastąpienia zaburzeń czynności nerek.

Laktacja

Podsumowanie ryzyka

Brak dostępnych danych dotyczących obecności lizynoprylu w mleku ludzkim lub wpływu lizynoprylu na niemowlę karmione piersią lub na produkcję mleka. Lizynopryl jest obecny w mleku szczurów. Ponieważ wiele leków jest wydzielanych do mleka ludzkiego oraz ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych inhibitorów ACE u niemowląt karmionych piersią, należy przerwać karmienie piersią lub PRINIVIL.

Zastosowanie pediatryczne

Ustalono działanie przeciwnadciśnieniowe i bezpieczeństwo PRINIVIL u dzieci w wieku od 6 do 16 lat [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA oraz Studia kliniczne ]. Nie stwierdzono istotnych różnic między profilem działań niepożądanych u dzieci i dorosłych.

Bezpieczeństwo i skuteczność PRINIVIL nie zostały ustalone u dzieci w wieku poniżej 6 lat lub u dzieci ze współczynnikiem przesączania kłębuszkowego FARMAKOLOGIA KLINICZNA oraz Studia kliniczne ].

Zastosowanie geriatryczne

Nie ma konieczności dostosowywania dawki produktu PRINIVIL 2,5 mg u pacjentów w podeszłym wieku. W badaniu klinicznym PRINIVIL 10 mg u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (badanie GISSI-3) 4413 (47%) miało 65 lat i więcej, a 1656 (18%) 75 lat i więcej. W tym badaniu 4,8% pacjentów w wieku 75 lat i starszych przerwało leczenie PRINIVIL 5 mg z powodu zaburzeń czynności nerek w porównaniu z 1,3% pacjentów w wieku poniżej 75 lat. Nie zaobserwowano innych różnic w bezpieczeństwie lub skuteczności między pacjentami starszymi i młodszymi, ale nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych osób starszych.

Wyścig

Inhibitory ACE, w tym PRINIVIL, mają mniejszy wpływ na ciśnienie krwi u pacjentów rasy czarnej niż u osób innych ras.

Zaburzenia czynności nerek

Dostosowanie dawki PRINIVIL jest wymagane u pacjentów poddawanych hemodializie lub u których klirens kreatyniny wynosi ≤30 ml/min. Nie ma konieczności dostosowania dawki produktu PRINIVIL 5 mg u pacjentów z klirensem kreatyniny >30 ml/min [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA oraz FARMAKOLOGIA KLINICZNA ].

PRZEDAWKOWAĆ

Po podaniu pojedynczej dawki doustnej 20 g/kg, nie wystąpiła śmiertelność u szczurów, a śmierć wystąpiła u jednej z 20 myszy otrzymujących tę samą dawkę. Najbardziej prawdopodobnym objawem przedawkowania byłoby niedociśnienie, w przypadku którego zwykle stosuje się dożylny wlew soli fizjologicznej.

Lizynopryl można usunąć za pomocą hemodializy [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

PRZECIWWSKAZANIA

PRINIVIL 10 mg jest przeciwwskazany u pacjentów z:

• obrzęk naczynioruchowy lub nadwrażliwość w wywiadzie związana z wcześniejszym leczeniem inhibitorem konwertazy angiotensyny
• dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy.

Nie należy podawać aliskirenu jednocześnie z PRINIVIL 5 mg u pacjentów z cukrzycą [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ]. PRINIVIL jest przeciwwskazany w skojarzeniu z inhibitorem neprylizyny (np. sakubitryl). Nie należy podawać produktu PRINIVIL 2,5 mg w ciągu 36 godzin od zmiany na sakubitryl/walsartan, produktu zawierającego inhibitor neprylizyny [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI oraz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

FARMAKOLOGIA KLINICZNA

Mechanizm akcji

Lizynopryl hamuje enzym konwertujący angiotensynę (ACE) u ludzi i zwierząt. ACE jest dipeptydazą peptydylową, która katalizuje konwersję angiotensyny I do substancji zwężającej naczynia, angiotensyny II. Angiotensyna II stymuluje również wydzielanie aldosteronu przez korę nadnerczy. Korzystne działanie lizynoprylu w nadciśnieniu i niewydolności serca wydaje się wynikać przede wszystkim z supresji układu renina-angiotensynaaldosteron. Hamowanie ACE powoduje zmniejszenie stężenia angiotensyny II w osoczu, co prowadzi do zmniejszenia aktywności wazopresyjnej i zmniejszenia wydzielania aldosteronu. Ten ostatni spadek może spowodować niewielki wzrost stężenia potasu w surowicy. U pacjentów z nadciśnieniem i prawidłową czynnością nerek leczonych tylko preparatem PRINIVIL 10 mg przez okres do 24 tygodni średni wzrost stężenia potasu w surowicy wynosił około 0,1 mEq/l; jednak około 15% pacjentów miało wzrost większy niż 0,5 mEq/l, a około 6% miał spadek większy niż 0,5 mEq/l. W tym samym badaniu u pacjentów leczonych PRINIVIL 2,5 mg i hydrochlorotiazydem przez okres do 24 tygodni średni spadek stężenia potasu w surowicy wynosił 0,1 mEq/l; około 4% pacjentów miało wzrost większy niż 0,5 mEq/l, a około 12% miał spadek większy niż 0,5 mEq/l [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. Usunięcie negatywnego sprzężenia zwrotnego angiotensyny II na wydzielanie reniny prowadzi do zwiększonej aktywności reninowej osocza.

ACE jest identyczny z kininazą, enzymem rozkładającym bradykininę. Pozostaje do wyjaśnienia, czy zwiększone poziomy bradykininy, silnego peptydu wazodepresyjnego, odgrywają rolę w działaniu terapeutycznym PRINIVIL 5 mg.

Chociaż uważa się, że mechanizm, dzięki któremu PRINIVIL 2,5 mg obniża ciśnienie krwi, polega przede wszystkim na hamowaniu układu renina-angiotensyna-aldosteron, PRINIVIL działa przeciwnadciśnieniowo nawet u pacjentów z nadciśnieniem niskoreninowym. Chociaż PRINIVIL 10 mg był przeciwnadciśnieniowy we wszystkich badanych rasach, pacjenci rasy czarnej z nadciśnieniem (zwykle populacja z niskim nadciśnieniem reniny) mieli mniejszą średnią odpowiedź na monoterapię niż pacjenci innych ras.

Jednoczesne podawanie produktu PRINIVIL 5 mg i hydrochlorotiazydu dodatkowo obniżało ciśnienie krwi u pacjentów rasy czarnej i innych ras, a różnice rasowe w odpowiedzi na ciśnienie krwi nie były już widoczne.

Farmakodynamika

Nadciśnienie

Pacjenci dorośli

Podawanie produktu PRINIVIL pacjentom z nadciśnieniem tętniczym powoduje zmniejszenie ciśnienia krwi w pozycji leżącej i stojącej w mniej więcej takim samym stopniu bez kompensacyjnego tachykardii. Objawowe niedociśnienie ortostatyczne zwykle nie jest obserwowane, chociaż może wystąpić i należy je przewidywać u pacjentów z niedoborem wody i/lub z niedoborem soli [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ]. W przypadku jednoczesnego podawania z diuretykami tiazydowymi działanie obniżające ciśnienie krwi tych dwóch leków jest w przybliżeniu addytywne.

większości badanych pacjentów początek działania przeciwnadciśnieniowego obserwowano w godzinę po doustnym podaniu indywidualnej dawki produktu PRINIVIL, przy czym szczytowe obniżenie ciśnienia krwi osiągnięto po 6 godzinach. Chociaż działanie przeciwnadciśnieniowe zaobserwowano 24 godziny po podaniu zalecanych pojedynczych dawek dobowych, efekt ten był bardziej spójny, a średni efekt był znacznie większy w niektórych badaniach z dawkami 20 mg lub większymi niż przy niższych dawkach. Jednak we wszystkich badanych dawkach średni efekt przeciwnadciśnieniowy był znacznie mniejszy 24 godziny po podaniu niż 6 godzin po podaniu.

Działanie przeciwnadciśnieniowe PRINIVIL utrzymuje się podczas długotrwałej terapii. Nagłe odstawienie szczepionki PRINIVIL 10 mg nie było związane z szybkim wzrostem ciśnienia krwi lub znacznym wzrostem ciśnienia krwi w porównaniu do poziomów sprzed leczenia.

Farmakokinetyka

Pacjenci dorośli

Po podaniu doustnym PRINIVIL maksymalne stężenie lizynoprylu w surowicy występuje w ciągu około 7 godzin, chociaż występowała tendencja do niewielkiego opóźnienia w osiągnięciu maksymalnego stężenia w surowicy u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego. Zmniejszające się stężenia w surowicy wykazują przedłużoną fazę końcową, która nie przyczynia się do akumulacji leku. Ta końcowa faza prawdopodobnie reprezentuje nasycalne wiązanie z ACE i nie jest proporcjonalna do dawki. Po wielokrotnym podaniu lizynopryl wykazuje efektywny okres półtrwania wynoszący 12 godzin.

Lizynopryl nie wydaje się wiązać z innymi białkami surowicy. Lizynopryl nie podlega metabolizmowi i jest wydalany w postaci niezmienionej z moczem. Na podstawie odzysku moczu średni stopień wchłaniania lizynoprylu wynosi około 25%, z dużą zmiennością międzyosobniczą (6-60 procent) we wszystkich badanych dawkach (5-80 mg). Na wchłanianie lizynoprylu nie ma wpływu obecność pokarmu w przewodzie pokarmowym. Całkowita biodostępność lizynoprylu jest zmniejszona do około 16% u pacjentów ze stabilną zastoinową niewydolnością serca klasy II-IV wg NYHA, a objętość dystrybucji wydaje się być nieco mniejsza niż u zdrowych osób.

Dostępność biologiczna lizynoprylu po podaniu doustnym u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego jest podobna jak u zdrowych ochotników.

Zaburzenie czynności nerek zmniejsza wydalanie lizynoprylu, który jest wydalany głównie przez nerki, ale zmniejszenie to staje się istotne klinicznie tylko wtedy, gdy szybkość przesączania kłębuszkowego wynosi poniżej 30 ml/min. Powyżej tej szybkości filtracji kłębuszkowej okres półtrwania w fazie eliminacji ulega niewielkim zmianom. Jednak przy większych zaburzeniach, maksymalne i minimalne stężenie lizynoprylu wzrasta, czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia i czas do osiągnięcia stanu stacjonarnego wydłuża się. Starsi pacjenci mają średnio (w przybliżeniu dwukrotnie) wyższy poziom we krwi i obszar pod krzywą stężenia w osoczu w czasie (AUC) niż młodsi pacjenci [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ]. Lizynopryl można usunąć za pomocą hemodializy.

Badania na szczurach wskazują, że lizynopryl słabo przenika przez barierę krew-mózg. Wielokrotne dawki lizynoprylu u szczurów nie powodują akumulacji w żadnych tkankach. Mleko karmiących szczurów zawiera radioaktywność po podaniu 14C lizynoprylu. W autoradiografii całego ciała, radioaktywność stwierdzono w łożysku po podaniu znakowanego leku ciężarnym szczurom, ale nie stwierdzono jej u płodów.

Pacjenci pediatryczni

Farmakokinetykę lizynoprylu badano u 29 dzieci z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 16 lat z szybkością przesączania kłębuszkowego >30 ml/min/1,73 m². Po podaniu dawek od 0,1 do 0,2 mg/kg maksymalne stężenie lizynoprylu w osoczu w stanie stacjonarnym występowało w ciągu 6 godzin, a stopień wchłaniania na podstawie wydalania moczu wynosił około 28%. Wartości te są zbliżone do uzyskanych wcześniej u dorosłych. Typowa wartość klirensu doustnego lizynoprylu (klirens ogólnoustrojowy/bezwzględna biodostępność) u dziecka o masie ciała 30 kg wynosi 10 l/h i wzrasta proporcjonalnie do czynności nerek.

Studia kliniczne

Nadciśnienie

Pacjenci dorośli

Przeprowadzono dwa badania dawka-odpowiedź z zastosowaniem schematu dawkowania raz na dobę z udziałem 438 pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym, którzy nie stosowali leków moczopędnych. Ciśnienie krwi mierzono 24 godziny po podaniu. U niektórych pacjentów obserwowano działanie przeciwnadciśnieniowe PRINIVIL po podaniu 5 mg. Jednak w obu badaniach obniżenie ciśnienia krwi wystąpiło wcześniej i było większe u pacjentów leczonych 10, 20 lub 80 mg PRINIVIL. W kontrolowanych badaniach klinicznych u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego nadciśnieniem, PRINIVIL 20-80 mg porównywano z hydrochlorotiazydem 12,5-50 mg i atenololem 50-500 mg, a u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego nadciśnieniem z metoprololem 100-200 mg. Był lepszy od hydrochlorotiazydu pod względem wpływu na skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi w populacji, która w 75% była rasy kaukaskiej. PRINIVIL 10 mg był w przybliżeniu równoważny z atenololem i metoprololem pod względem wpływu na rozkurczowe ciśnienie krwi i miał nieco większy wpływ na skurczowe ciśnienie krwi.

PRINIVIL miał podobną skuteczność i działania niepożądane u pacjentów młodszych i starszych (>65 lat). Był mniej skuteczny u czarnych niż u rasy kaukaskiej.

W badaniach hemodynamicznych PRINIVIL 5 mg u pacjentów z samoistnym nadciśnieniem tętniczym obniżeniu ciśnienia krwi towarzyszyło zmniejszenie oporu w tętnicach obwodowych z niewielką zmianą pojemności minutowej serca i częstością akcji serca lub bez zmiany. W badaniu z udziałem dziewięciu pacjentów z nadciśnieniem, po podaniu produktu PRINIVIL 5 mg zaobserwowano nieznaczny wzrost średniego przepływu krwi przez nerki. Dane z kilku małych badań są niespójne w odniesieniu do wpływu lizynoprylu na szybkość przesączania kłębuszkowego u pacjentów z nadciśnieniem i prawidłową czynnością nerek, ale sugerują, że ewentualne zmiany nie są duże.

Wykazano, że u pacjentów z nadciśnieniem nerkowo-naczyniowym PRINIVIL jest dobrze tolerowany i skuteczny w obniżaniu ciśnienia krwi [patrz OSTRZEŻENIA I ŚRODKI ].

Pacjenci pediatryczni

badaniu klinicznym z udziałem 115 dzieci z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 16 lat pacjenci o masie ciała 1,25 mg (0,02 mg/kg). Efekt ten został potwierdzony w fazie odstawienia, w której ciśnienie rozkurczowe wzrosło o około 9 mmHg bardziej u pacjentów randomizowanych do grupy placebo niż u pacjentów, którzy zostali przydzieleni losowo do pozostania przy średnich i wysokich dawkach lizynoprylu. Zależne od dawki działanie przeciwnadciśnieniowe lizynoprylu było spójne w kilku podgrupach demograficznych: wieku, stadium Tannera, płci i rasy. W tym badaniu lizynopryl był ogólnie dobrze tolerowany.

powyższych badaniach pediatrycznych lizynopryl podawano w postaci tabletek lub zawiesiny dzieciom i niemowlętom, które nie były w stanie połykać tabletek lub wymagały mniejszej dawki niż dostępna w postaci tabletek [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].

Niewydolność serca

dwóch 12-tygodniowych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo porównywano dodawanie produktu PRINIVIL 2,5 mg do 20 mg na dobę z samym naparstnicą i lekami moczopędnymi. Skojarzenie preparatu PRINIVIL, naparstnicy i leków moczopędnych zmniejszyło następujące objawy niewydolności serca: obrzęk, rzężenia, napadową nocną duszność i rozdęcie żył szyjnych. W jednym z badań połączenie PRINIVIL 2,5 mg, naparstnicy i diuretyków zmniejszyło ortopnię, obecność trzeciego tonu serca i liczbę pacjentów zaklasyfikowanych do III i IV klasy wg NYHA oraz poprawiło tolerancję wysiłku. Duże (ponad 3000 pacjentów) badanie przeżycia, ATLAS Trial, porównujące 2,5 i 35 mg lizynoprylu u pacjentów ze skurczową niewydolnością serca, wykazało, że wyższa dawka lizynoprylu dała wyniki co najmniej tak samo korzystne jak niższa dawka. W badaniach klinicznych z kontrolą stanu początkowego u pacjentów otrzymujących naparstnicę i leki moczopędne pojedyncze dawki produktu PRINIVIL 5 mg powodowały zmniejszenie ciśnienia zaklinowania w naczyniach włosowatych płuc, układowego oporu naczyniowego i ciśnienia krwi, czemu towarzyszyło zwiększenie pojemności minutowej serca i brak zmiany częstości akcji serca.

Ostry zawał mięśnia sercowego

Gruppo Italiano per lo Studio della Sopravvienza nell – Infarto Miocardico (GISSI-3) było wieloośrodkowym, kontrolowanym, randomizowanym, odślepionym badaniem klinicznym przeprowadzonym z udziałem 19 394 pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego (MI) przyjętych na oddział wieńcowy. Został zaprojektowany w celu zbadania wpływu krótkotrwałego (6 tygodni) leczenia lizynoprylem, azotanami, ich skojarzeniem lub braku terapii na śmiertelność krótkoterminową (6 tygodni) oraz na zgon odległy i znaczne upośledzenie czynności serca. Pacjenci stabilni hemodynamicznie w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów zostali losowo przydzieleni, w układzie czynnikowym 2 x 2, do 6 tygodni albo 1) w monoterapii PRINIVIL (n=4841), 2) w monoterapii (n=4869), 3 ) PRINIVIL 2,5 mg plus azotany (n=4841) lub 4) otwarta kontrola (n=4843). Wszyscy pacjenci otrzymywali rutynowe terapie, w tym trombolityki (72%), aspirynę (84%) i beta-adrenolityki (31%), w zależności od potrzeb, normalnie stosowane u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego (MI).

protokołu wykluczono pacjentów z niedociśnieniem (ciśnienie skurczowe ≤100 mmHg), ciężką niewydolnością serca, wstrząsem kardiogennym i dysfunkcją nerek (stężenie kreatyniny >2 mg/dl i/lub białkomocz >500 mg na dobę). Pacjenci przydzieleni losowo do grupy PRINIVIL 5 mg otrzymywali 5 mg w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów, 5 mg po 24 godzinach, a następnie 10 mg na dobę. Pacjenci ze skurczowym ciśnieniem krwi poniżej 120 mmHg na początku badania otrzymywali 2,5 mg PRINIVIL. W przypadku wystąpienia niedociśnienia zmniejszono dawkę 10 mg PRINIVIL lub w przypadku wystąpienia ciężkiego niedociśnienia odstawiono PRINIVIL [patrz DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA ].

Pierwszorzędowymi wynikami badania była całkowita śmiertelność po 6 tygodniach i łączny punkt końcowy po 6 miesiącach od zawału mięśnia sercowego, obejmujący liczbę pacjentów, którzy zmarli, mieli późną (dzień 4) kliniczną zastoinową niewydolność serca lub rozległą lewą komorę serca. uszkodzenie zdefiniowane jako frakcja wyrzutowa ≤35% lub wynik akinetyczno-dyskinetyczny [AD] ≥45%. Pacjenci otrzymujący PRINIVIL (n=9646), sam lub z azotanami, mieli o 11% mniejsze ryzyko zgonu (p=0,04) w porównaniu z pacjentami, którzy nie otrzymywali PRINIVIL (n=9672) (odpowiednio 6,4% vs 7,2%) po 6 tygodniach. Chociaż pacjenci przydzieleni losowo do grupy otrzymującej PRINIVIL przez okres do 6 tygodni również wypadli lepiej pod względem łącznego punktu końcowego po 6 miesiącach, otwarty charakter oceny niewydolności serca, znaczna utrata w kontrolnym badaniu echokardiograficznym oraz znaczne nadmierne stosowanie PRINIVIL w dawce 10 mg między 6 tygodni i 6 miesięcy w grupie randomizowanej do 6 tygodni lizynoprylu wykluczają jakiekolwiek wnioski dotyczące tego punktu końcowego.

pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego leczonych PRINIVIL w dawce 10 mg częściej występowała utrzymująca się hipotensja (skurczowe ciśnienie krwi DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ].

INFORMACJA O PACJENCIE

UWAGA: Ta informacja ma na celu pomóc w bezpiecznym i skutecznym stosowaniu tego leku. Nie jest to ujawnienie wszystkich możliwych działań niepożądanych lub zamierzonych.

Ciąża

Należy poinformować pacjentki w wieku rozrodczym o konsekwencjach narażenia na PRINIVIL 10 mg podczas ciąży. Omów możliwości leczenia z kobietami planującymi ciążę. Poproś pacjentki, aby jak najszybciej zgłaszały ciążę swoim lekarzom.

Obrzęk naczynioruchowy

Obrzęk naczynioruchowy, w tym obrzęk krtani, może wystąpić w dowolnym momencie leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym PRINIVIL. Należy poinformować pacjentów, aby natychmiast zgłaszali wszelkie oznaki lub objawy sugerujące obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, kończyn, oczu, ust, języka, trudności w połykaniu lub oddychaniu) i nie przyjmowali więcej leku do czasu konsultacji z lekarzem prowadzącym.

Objawowe niedociśnienie

Powiedz pacjentom, aby zgłaszali zawroty głowy, zwłaszcza podczas pierwszych kilku dni terapii. Jeśli wystąpi rzeczywiste omdlenie, należy powiedzieć pacjentowi, aby odstawił lek do czasu konsultacji z lekarzem prowadzącym.

Należy poinformować pacjentów, że nadmierne pocenie się i odwodnienie mogą prowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia krwi z powodu zmniejszenia objętości płynów. Inne przyczyny ubytku objętości, takie jak wymioty lub biegunka, mogą również prowadzić do spadku ciśnienia krwi; odpowiednio doradzać pacjentom.

Hiperkaliemia

Powiedz pacjentom, aby nie stosowali substytutów soli zawierających potas bez konsultacji z lekarzem.

Hipoglikemia

Należy poinformować pacjentów z cukrzycą leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną rozpoczynającą leczenie inhibitorem ACE, aby ściśle monitorowali hipoglikemię, zwłaszcza w pierwszym miesiącu stosowania skojarzonego [patrz INTERAKCJE Z LEKAMI ].

Leukopenia/Neutropenia

Należy poinformować pacjentów, aby niezwłocznie zgłaszali wszelkie oznaki infekcji (np. ból gardła, gorączka), które mogą być oznaką leukopenii/neutropenii.